ການຈຳແນກຊົນເຜົ່າ ແລະ ການຂ້າລ້າງເຜົ່າພັນລ້ວນແຕ່ເປັນການກະທຳຜິດ
ລັດແຫ່ງ ສປປ ລາວ ແມ່ນລັດປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນ, ອໍານາດທັງໝົົດເປັນຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍປະຊາຊົນ ແລະ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ ຊຶ່ງປະກອບດ້ວຍບັນດາຊັ້ນຄົນຢູ່ໃນສັງຄົມ ໂດຍແມ່ນກໍາມະກອນ, ກະສິກອນ ແລະ ນັກຮຽນຮູ້ປັນຍາຊົນເປັນຫລັກແຫລ່ງ.ສິດເປັນເຈົ້າຂອງປະເທດຊາດ ຂອງປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າ ໄດ້ຮັບການປະຕິບັດ ແລະ ຮັບປະກັນດ້ວຍການເຄື່ອນໄຫວຂອງລະບົບການເມືອງ ຊຶ່ງມືພັກປະຊາຊົນ ປະຕິວັດລາວ ເປັນແກນນໍາ.
ສະນັ້ນ, ທຸກການເຄື່ອນໄຫວໃດກໍ່ຕາມຂອງບຸກຄົນ ຫລື ກຸ່ມຄົນບໍ່ດີເພື່ອຫວັງມ້າງເພທໍາລາຍຄວາມສະຫງົບຂອງຊາດ, ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຂອງສັງຄົມ, ການໂຄສະນາບົດເບືອນເພື່ອຫວັງແບ່ງຄວາມສາມັກຄີພາຍໃນຊາດ, ການຈໍາແນກລະຫວ່າງເຜົ່າຊົນ, ການຂ້າລ້າງເຜົ່າພັນຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບໂທດຕາມປະມວນກົດໝາຍອາຍາໄດ້ກໍານົດໄວ້.
ພາບປະກອບ
ໃນມາດຕາ 227 ໄດ້ກ່າວເຖິງການຈໍາແນກເຜົ່າຊົນ ເນື້ອໃນມາດຕານີ້ໄດ້ລະບຸວ່າ: ບຸກຄົນໃດ ຫາກໄດ້ຈໍາແນກ, ແບ່ງແຍກ, ກີດກັ້ນ, ຈໍາກັດການເຂົ້າຮ່ວມ ຫລື ເລືອກປະຕິບັດຕໍ່ບຸກຄົນອື່ນ ເນື່ອງຈາກເຫດຜົນທາງດ້ານເຜົ່າຊົນ ຈະຖືກຕໍານິວິຈານ ຫລື ດັດສ້າງໂດຍບໍ່ຕັດອິດສະລະພາບ ຫລື ລົງໂທດຕັດອິດສະລະພາບແຕ່ 1 ປີ ຫາ 3 ປີ ແລະ ຈະຖືກປັບ ໃໝແຕ່ 3.000.000 ກີບ ຫາ10.000.000 ກີບ.
ນອກຈາກມາດຕາທີ່ໄດ້ກ່າວມາຂ້າງເທິງນີ້ແລ້ວ ມາດຕາ 210 ໄດ້ກໍານົດກ່ຽວກັບການດັບສູນເຊື້ອຊາດໄວ້ດັ່ງນີ້: ບຸກຄົນໃດຫາກໄດ້ຂ້າລ້າງຜານສະມາຊິກຈໍານວນຫລາຍຂອງຊົນຊາດ, ເຜົ່າ, ເຊື້ອຊາດ ຫລື ສາສະຫນາໃດໜື່ງ ທັງໝົດ ຫລື ບາງສ່ວນ ຫລື ໄດ້ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍຢ່າງຮ້າຍແຮງທາງຮ່າງກາຍ ແລະ ຈິດໃຈ ຂອງສະມາຊິກຈໍານວນຫລາຍຂອງ ກຸ່ມ ຫລື ໄດ້ນໍາໃຊ້ມາດຕະການບໍ່ໃຫ້ມີການກເນີດເດັກພາຍໃນກຸ່ມ ເພື່ອຈຸດປະສົງດັບສູນເຊື້ອຊາດ ຈະຖືກລົງໂທດ ຕັດອິດສະລະພາບ 10 ປີ ຫາ 20 ປີ ແລະ ຈະຖືກປັບໃໝ ແຕ່ 1.000.000.000 100.000.000.000 ຫລື ປະຫານຊີວົດ.
ພາບປະກອບ
ການກະກຽມໃຫ້ແກ່ການກະທໍາຜິດ ຄວາມພະຍາຍາມກໍ່ການກະທໍາຜິດ ກໍຈະຖືກລົງໂທດ.
ນອກຈາກນີ້, ບໍ່ວ່າການກະທໍາໃດໆທີ່ເປັນການແຕະຕ້ອງເຖິງສິດເສລີພາບຂອງພົນລະເມືອງ ແລະ ເປັນການກະທໍາຜິດທາງອາຍາກໍລ້ວນແຕ່ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການກະທໍາ ທີ່ໄດ້ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ຜົນປະໂຫຍດ ລວມຂອງຊາດ ຂອງລັດ ຂອງລວມໝູ່ແລະ ຂອງບຸກຄົນ ຈະຕ້ອງນໍາເອົາບຸກຄົນ ກຸ່ມຄົນດັ່ງກ່າວມາຮັບໂທດຕາມ ກົດໝາຍຢ່າງແນ່ນອນ.
(ຂໍ້ມູນ: Vientiane Mai)
