ປ່ອຍລູກໃຫ້ຮຽນຮູ້ເອງເປັນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນສ້າງລູກສະຫລາດ

ພໍ່ແມ່ຮູ້ຫລືບໍ່ວ່າການສ້າງລູູກໃຫ້ເປັນເດັກສະຫລາດ, ມີສະໝອງທີ່ໄວນັ້ນຕ້ອງມີອົງປະກອບ ຢູ່ 3 ປະການ ຄື : ກຳມະພັນ, ສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ໂພຊະນາການ ເຊິ່ງປັດໄຈ 2 ຢ່າງຫລັງນັ້ນໝາຍເຖິງການລ້ຽງດູ ແລະ ໂອກາດໃນການປ່ອຍລູກຮຽນຮູ້ ລວມເຖິງໂພຊະນາການທີ່ດີມີຜົນຢ່າງຍິ່ງຕໍ່ການພັດທະນາຂອງເດັກ.

ພໍ່ແມ່່ບາງທ່ານມີຄວາມເຊື່ອວ່າການຈະໃຫ້ລູກສະຫລາດນັ້ນ ຕ້ອງໃຫ້ລູກນັ່ງຮຽນໜັງສືຢູ່ແຕ່ໃນຫ້ອງຮຽນ, ໃຊ້ວິທີຮຽນຮູ້ແບບທ່ອງຈື່, ຕ້ອງໃຫ້ລູກເລີ່ມຮຽນເພີ່ມ ຫລື ຮຽນພິເສດນັບແຕ່ຢູ່ຊັ້ນອະນຸບານ, ເຂົ້າຮຽນເພີ່ມເພື່ອສອບເສັງເຂົ້າໂຮງຮຽນດີໆໄດ້ ທັງໝົດນີ້ອາດຈະເປັນຄວາມໝາຍຂອງເດັກເກັ່ງ ແລະ ສະຫລາດສຳລັບພໍ່ແມ່. ນອກຈາກນີ້, ພໍ່ແມ່ບາງທ່ານຍັງວາງແນວທາງໃຫ້ລູກຍ່າງຕາມຂອບເຂດ ເຊິ່ງຄິດວ່າດີສຳລັບໂຕລູກ, ມີການໃຊ້ຄຳວ່າ : ຫ້າມ, ຢ່າ, ຢຸດ, ບໍ່ ຫລາຍເກີນໄປ ຈຶ່ງເປັນການລ້ອມຮົ້ວທີ່ເກີດຈາກຄວາມຫວັງດີໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕວ່າທິດສະດີເຫລົ່ານີ້ກາຍເປັນຮົ້ວກຳແພງທີ່ປິດກັ້ນໂອກາດຂອງການຮຽນຮູ້ສຳລັບລູກ ບໍ່ກ້າທີ່ຈະລອງຜິດລອງຖືກກັບສິ່ງໃໝ່ໆທີ່ບໍ່ລື້ງເຄີຍ, ຂາດຄວາມຄິດສ້າງສັນ ແລະ ຄວາມສາມາດໃນການຄິດນອກຂອບ.

ພໍ່ແມ່ຍຸກໃໝ່ຈຶ່ງຕ້ອງມີການປັບປ່ຽນແນວທາງການລ້ຽງລູກເພື່ອໃຫ້ເໝາະສົມກັບໂລກທີ່ປ່ຽນໄປຢ່າງໄວວາໃນປະຈຸບັນ ໂດຍສະເພາະການເອົາໃຈໃສ່ກັບລູກນັບແຕ່ອາຍຸ 1 – 3 ປີທຳອິດ ເຊິ່ງເປັນໄວທີ່ເປີດຮັບປະສົບການຕ່າງໆອ້ອມໂຕ, ທຸກຢ່າງເປັນສິ່ງແປກໃໝ່ໜ້າສົນໃຈ, ໜ້າຮຽນຮູ້, ການປ່ອຍລູກຮຽນຮູ້ທຸກໆສິ່ງອ້ອມໂຕຢ່າງເຕັມທີ່, ຮູ້ຈັກການແກ້ໄຂບັນຫາ, ລອງຜິດລອງຖືກດ້ວຍຕົນເອງ ເຊິ່ງແນວທາງນີ້ເຮັດໃຫ້ລູກຮູ້ຈັກທັກສະການໃຊ້ຊີວິດ ແລະ ການຮຽນໃນຫ້ອງຮຽນກາຍເປັນພຽງພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງການຮຽນຮູ້ຂອງລູກເທົ່ານັ້ນ.

ພໍ່ແມ່ຈະປ່ຽນບົດບາດຈາກຜູ້ບັງຄັບ, ຜູ້ຫ້າມ ມາເປັນຜູ້້ສະໜັບສະໜູນ ໂດຍເປີດໂອກາດໃຫ້ລູກໄດ້ເລືອກໃນສິ່ງທີ່ລູກຕ້ອງການ, ໃຫ້ຄຳແນະນຳເມື່ອລູກເລີ່ມເກີນຂອບເຂດ, ການປ່ອຍລູກຮຽນຮູ້, ຄິດດ້ວຍຕົນເອງຢ່າງເຕັມທີ່ ເພື່ອຄົ້ນຫາສິ່ງທ່ີລູກມັກ ຫລື ສົນໃຈເປັນພິເສດ ເປັນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນເພື່ອພັດທະນາການທາງສະໝອງທີ່ດີຂອງລູກຈາກການວິໄຈພົບວ່າ ຍິ່ງເດັກມີການໃຊ້ສະໝອງເພື່ອການຮຽນຮູ້ ແລະ ຄິດຫລາຍເທົ່າໃດ ກໍຈະເຮັດໃຫ້ແຊນສະໝອງສ້າງເຄືອຂ່າຍເສັ້ນໄຍສະໝອງໃໝ່ໆແຕກຂະແໜງ ເຊື່ອມຕິດຕໍ່ກັນຫລາຍຍິ່ງຂຶ້ນ ເຮັດໃຫ້ສະໝອງມີຂະໜາດໃຫຍ່ຂຶ້ນໂດຍໄປເພີ່ມຂະໜາດຂອງແຊນສະໝອງ, ຈຳນວນເສັ້ນໄຍສະໝອງ ແລະ ຈຸດເຊື່ອມຕໍ່ລະຫ່ວາງແຊນສະໝອງ.

ການປ່ອຍໃຫ້ລູກໄດ້ຫລິ້ນສິ່ງຂອງຕ່າງໆຢ່າງອິດສະຫລະ ຈະຊ່ວຍພັດທະນາໃນເລື່ອງຂອງສະໝອງໄປພ້ອມໆກັບເປັນການຝຶກພັດທະນາການດ້ານຕ່າງໆຂອງລູກ ເຊັ່ນ : ທາງຮ່າງກາຍ, ຄວາມ ຄິດ, ອາລົມ, ຄວາມຄິດສ້າງສັນ ແລະ ການເຂົ້າສັງຄົມ ເຊິ່ງການປ່ອຍລູກຮຽນຮູ້ແບບນີ້ເກີດຈາກລູກມີຄວາມສົນໃຈ ແລະ ຢາກຈະເຮັດດ້ວຍຕົນເອງ ເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ລູກເຂົ້າໃຈແລະຈື່ຈຳໄດ້ດີຍິ່ງຂຶ້ນ.

ນອກຈາກນີ້, ຍັງຊ່ວຍໃຫ້ລູກໄດ້ໃຊ້ປະສາດສຳຜັດທັງ 5 ບໍ່ວ່າຈະແມ່ນການສັງເກດ(ຕາ), ການຟັງ (ຫູ), ການໄດ້ກິ່ນ (ດັງ), ການຊີມລົດຊາດ (ລີ້ນ), ການສຳຜັດ (ຜິວໜັງ) ເຊິ່ງຈະນຳໄປສູ່ພັດທະນາການທີ່ດີຂອງລູກ ທັງໃນເລື່ອງຂອງປະສົບການ, ຄວາມຢາກຮູ້ຢາກເຫັນ, ຢາກລອງສິ່ງໃໝ່ໆ, ມີການວາງແຜນ ແລະ ການຕັດສິນໃຈທີ່ດີ ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ເກີດຂຶ້ນໄດ້ໂດຍມີພໍ່ແມ່ເຝົ້າໃຫ້ຄຳແນະນຳຢູ່ຂ້າງໆ ແລະ ເປັນແຮງຊຸກຍູ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ລູກເປັນເດັກທີ່ດີມີຄວາມຄິດຄວາມສາມາດ, ເປັນການປູກຝັງພັດທະນາການໃນໄລຍະຍາວເພື່ອອະນາຄົດ ແລະ ການເຕີບໃຫຍ່ທີ່ດີຂອງລູກ.