ກະສິກຳຈະນຳລາຍໄດ້ເຂົ້າປະເທດ?
ໂດຍ:ມຶກບໍ່ແຫ້ງ
ເມື່ອພະຍາດລະບາດເກີດຂຶ້ນໃນທົ່ວໂລກຂະແໜງການອື່ນແມ່ນຢຸດສະຫງັກທັນທີແຕ່ຄົນບໍ່ສາມາດຢຸດການບໍລິໂພກອາຫານໄດ້ ເຊິ່ງເຂົ້າທາງຂະແໜງກະສິກຳທີ່ພື້ນຖານຂອງສປປລາວ.
ເມື່ອບໍ່ດົນຜ່ານມາກະຊວງກະສິກຳແລະປ່າໄມ້ ໄດ້ຕັ້ງເປົ້າໝາຍວ່າຂະແໜງດັ່ງກ່າວຈະສູ້ຊົນສ້າງລາຍຮັບເຂົ້າປະເທດຈຳນວນ 1.2 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດເຊິ່ງຈະເຮັດອັດໃຫ້ອັດຕາການເຕີບໂຕຂອງຂະແໜງການດັ່ງກ່າວຢູ່ລະຫວ່າງ 2.3-2.5%, ນັ້ນກໍສະແດງວ່າຂະແໜງການດັ່ງກ່າວຈະກວມເອົາ 15-17% ຂອງລາຍໄດ້ລວມຂອງປະເທດ.
ອັນໃດແດ່ທີ່ລັດຖະບານເຮົາຕັ້ງເປົ້າເອົາໄປຂາຍໃຫ້ຕ່າງປະເທດ? ຜະລິດຕະພັນທີ່ມຸ່ງເນັ້ນໃສ່ນີ້ ມີເຂົ້າໃຫ້ໄດ້ 3.5 ລ້ານໂຕນ, ໝາກໄມ້ 1.3 ລ້ານໂຕນ, ພືດຜັກ 1.8 ລ້ານໂຕນ, ກາເຟ 1.6 ແສນໂຕນ, ສາລີ 1.5 ລ້ານໂຕນແລະປະເພດຊີ້ນ, ໄຂ່ ແລະປາລວມກັນໃຫ້ໄດ້ 4.65 ແສນໂຕນ.
ໃນປີຜ່ານມາຂະແໜງກະສິກຳມີມູນຄ່າສົ່ງອອກ 560 ລ້ານໂດລາເຊິ່ງນັ້ນກໍສະແດງວ່າລັດຖະບານໄດ້ຕັ້ງເປົ້າໄວ້ສູງຫຼາຍໃນຂະແໜງການດັ່ງກ່າວໃນປີນີ້ ເຊິ່ງຜູ້ຂຽນກໍຂໍຊົມເຊີຍໃນຄວາມກ້າຫານແລະຄວາມພະຍາຍາມຂອງລັດຖະບານທີ່ຈະຖືເອົາຂະແໜງກະສິກຳແລະປ່າໄມ້ ມີບົດບາດສຳຄັນໃນການສ້າງລາຍຮັບເຂົ້າປະເທດນັບມື້ນັບສູງຂຶ້ນ.
ແນວທາງດັ່ງກ່າວແມ່ນເໝາະສົມແລະສອດຄ່ອງກັບສະພາບປັດຈຸບັນທີ່ພວກເຮົາເຫັນວ່າການລະບາດຂອງພະຍາດໄດ້ເຮັດໃຫ້ ມີຂໍ້ຈຳກັດຕ່າງໆ ທາງດ້ານການຄ້າ, ການບໍລິການຕ່າງໆ ແຕ່ ຂະແໜງການກະສິກຳທີ່ຜະລິດສະບຽງອາຫານນັ້ນພັດມີບົດບາດສຳຄັນທີ່ຈະຮັບປະກັນວ່າປະຊາຊົນຢູ່ເຮືອນໃຜມັນໃນຍາມພະຍາດລະບາດນັ້ນຕ້ອງໃຫ້ມີອາຫານພຽງພໍ.
ເມື່ອບໍ່ດົນຜ່ານມາທາງອົງການອາຫານໂລກໄດ້ອອກມາເຕືອນວ່າໂລກພວກເຮົາອາດຂາດແຄນອາຫານຍ້ອນການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ 19 ເຊິ່ງອັນນີ້ ເປັນຊ່ວງໄລຍະທີ່ເຂົ້າຢາກໝາກແພງຈະລຸກລາມໄປທົ່ວທຸກມູມໂລກແຕ່ຫາກວ່າພວກເຮົາສາມາດຜະລິດສະບຽງອາຫານໄດ້ນັ້ນຖືວ່າເປັນເລື່ອງທີ່ດີທີ່ຈະສາມາດປະຄັບປະຄອງເສດຖະກິດຂອງປະເທດໄປໄດ້.
ຕະຫຼາດທີ່ລໍຖ້າຮັບຮອງຜະລິດຕະພັນກະສິກຳຂອງລາວນັ້ນບໍ່ໄດ້ຈຳກັດເລີຍ, ທາງເອີຣົບເປີດຮັບເກືອບທຸກຜະລິດຕະພັນຂອງລາວ, ສປຈີນກໍກາຍເປັນຕະຫຼາດໃຫຍ່ ໃນການສົ່ງອອກຜະລິດຕະພັນກະສິກຳຈາກສປປລາວແລະປະເທດອື່ນໆອີກທີ່ລັດຖະບານເຮົາສາມາດຕໍ່ລອງໄດ້ ແຕ່ໂຈດທີ່ພວກເຮົາຈະຕ້ອງຕອບຄືຄຸນນະພາບແລະປະລິມານຂອງຜະລິດຕະພັນເຮົາໄດ້ມາດຕະຖານແລະພຽງພໍລະບໍ່?
ຕະຫຼາດ ສປ ຈີນ ເພິ່ນມີມາດຕະຖານຜະລິດຕະພັນທີ່ສູງຫຼາຍບໍ່ວ່າເລື່ອງຄວາມສະອາດ, ຄວາມສົດແລະອື່ນໆ ທີ່ຍັງເປັນສິ່ງທ້າທາຍສຳລັບການຜະລິດກະສິກຳໃນສປປລາວເຊິ່ງພວກເຮົາຕ້ອງສູ້ຊົນໃຫ້ໄດ້, ພ້ອມນັ້ນການອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການສົ່ງອອກແລະຫຼຸດຜ່ອນຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຕ່າງແກ່ຜູ້ປະກອບການນັ້ນກໍເປັນເລື່ອງສຳຄັນຍິ່ງ.
ປັດໄຈອື່ນທີ່ພວກເຮົາຄວນຄຳນຶງໃນປັດຈຸບັນກໍຄືການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດເຊັ່ນໄພແຫ້ງແລ້ງຫຼືນໍ້າຖ້ວມ, ພະຍາດລະບາດອັນເປັນສິ່ງທ້າທາຍຕໍ່ການຜະລິດກະສິກຳສົມຄວນແລະພ້ອມນັ້ນການຍົກສູງສະມັດຖະພາບການຜະລິດນັ້ນກໍຍັງຕ້ອງສືບຕໍ່ສູ້ຊົນ.
ການຜະລິດກະສິກຳສົ່ງອອກຂອງສປປລາວເຮົາຍັງມີສິ່ງທ້າທາຍບໍ່ໜ້ອຍແຕ່ເມື່ອໃດພວກເຮົາຕັດສິນໃຈເດັດຂາດຈະສາມາດຜ່ານຜ່າໄດ້ ແລະມາຮອດປັດຈຸບັນການຜະລິດກະສິກຳຂອງລາວກຳລັງມີໜໍ່ແໜງເຊິ່ງເຊື່ອວ່າຖ້າໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນທີ່ດີພວກເຮົາຈະກ້າວໄກກວ່ານີ້ແນ່ນອນ.
