ເຖິງເວລາ ‘ສິນຄ້າມື 2’ ຄອງຕະຫລາດ
ວິກິດໂຄວິດ-19 ກະທົບຕໍ່ເສດຖະກິດຮຸນແຮງຊໍ່າໃດ ແຕ່ສຳລັບຕະຫລາດສິນຄ້າມື 2 ທີ່ມີມູນຄ່າປະມານ 2,8 ໝື່ນລ້ານໂດລາ ພັດຍັງແຮງບໍ່ຢຸດ ຈາກປີກ່ອນທີ່ຕະຫລາດນີ້ມີທິດທາງການເຕີບໃຫຍ່ໄວກວ່າຕະຫລາດຂາຍສົ່ງເຖິງສອງເທົ່າ ເຮັດໃຫ້ເຫັນພາບວ່າການຂາຍຕໍ່ກຳລັງມາ ແຕ່ຄຳຖາມຄືໃຜຊະນະ ໃຜເສຍ.
ໃນຍຸກການແຜ່ລະບາດຂອງພະຍາດຕິດເຊື້ອໄວຣັສໂຄໂຣນາສາຍພັນໃໝ່ (ໂຄວິດ-19) ໃຜໆກໍມີລາຍໄດ້ຫລຸດລົງ, ຈະຊື້ເຄື່ອງຂອງມາໃຊ້ຕ້ອງຄຳນຶງເຖິງຄວາມປະຢັດ, ໂຄວິດ-19 ພິກໃບໜ້າອຸດສາຫະກຳເສື້ອຜ້າໄປຫລາຍ ທັງຍັງບັນທອນຍອດຂາຍ ແຕ່ຄາດວ່າຕະຫລາດເສື້ອຜ້າມືສອງຈະແຮງບໍ່ຢຸດ.
ລາຍງານປະຈຳປີຂອງ “ເທຣັດອັບ” ເວັບຂາຍເສື້ອຜ້າໃຊ້ແລ້ວອອນລາຍໃຫຍ່ສຸດຂອງໂລກ ເຊິ່ງເປັນພັນທະມິດກັບບໍລິສັດວິໄຈ “ໂກລບອນດາຕາຣີເທລ” ປະເມີນວ່າ: ທຸກມື້ນີ້ຕະຫລາດເສື້ອຜ້າມືສອງມີມູນຄ່າປະມານ 2,8 ໝື່ນລ້ານໂດລາ ຄາດວ່າພາຍໃນ 5 ປີຕໍ່ໜ້າ ມູນຄ່າຈະເພີ່ມຂຶ້ນເຖິງ 6,4 ໝື່ນລ້ານໂດລາ.
ທ່ານ ເຈມ ໄຣຮາດ ຜູ້ຮ່ວມສ້າງຕັ້ງ ແລະ ປະທານຄະນະເຈົ້າໜ້າທີ່ບໍລິຫານ (CEO) ເທຣັດອັບ ລະບຸວ່າ: “ການຂາຍຕໍ່ກຳລັງມາ ຄຳຖາມຄືໃຜຊະນະໃຜເສຍ”.
ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ບັນຫາເລື່ອງຄວາມສະອາດໜ້າເປັນຫ່ວງ. ຜູ້ຊ່ຽວຊານເຕືອນວ່າ: ຜູ້ບໍລິໂພກອາດລາມືຈາກການຊື້ສິນຄ້າໃຊ້ແລ້ວ ເພາະກັງວົນເລື່ອງໂຄວິດ-19 ແລະ ການແຜ່ເຊື້ອ, ບາງຄົນກັງວົນວ່າເຊື້ອອາດຈະຢູ່ໃນເສື້ອຜ້າ, ແຕ່ທ່ານ ໄຣຮາດ ແຈ້ງວ່າ: ຈາກຂໍ້ມູນທີ່ມີຍັງບໍ່ພົບວ່າລູກຄ້າຢ້ານໂຄວິດແຕ່ຢ່າງໃດ, ທ່ານໃຫ້ເຫດຜົນວ່າ: ຂ່າວສານຕ່າງໆນາໆວ່າດ້ວຍການຕິດໄວຣັສໄດ້ໃຫ້ການສຶກສາແກ່ຜູ້ບໍລິໂພກໄປໃນຕົວວ່າ: ບໍ່ມີການຕິດຕໍ່ຜ່ານເສື້ອຜ້າ ຄືກັບຕອນເລີ່ມລະບາດທຸກຄົນຕ່າງກັງວົນ ເລື່ອງຊື້ອາຫານເມືອບ້ານ ຕອນນີ້ຮູ້ແລ້ວວ່າປອດໄພ.
“ຜູ້ບໍລິໂພກສະຫລາດໃນເລື່ອງສິນຄ້າເຫລົ່ານີ້” CEO ເທຣັດອັບ ກ່າວແບບເຊື່ອໝັ້ນ. ບໍລິສັດນີ້ມີສຳນັກງານຢູ່ຊານຟຣານຊິສໂກ, ມີເວັບໄຊ ແລະ ຮ້ານຄ້າຂອງຕົນເອງຈຳນວນໜຶ່ງ, ເປີດໃຫ້ຜູ້ບໍລິໂພກຊື້ຂາຍສິນຄ້າໃຊ້ແລ້ວ ໂດຍເອີ້ນຕົນເອງວ່າເປັນ “ຮ້ານຄ້າຍ່ອມເຍົາອອນລາຍໃຫຍ່ສຸດຂອງໂລກ”. ຈາກນັ້ນ ບໍລິສັດກໍຍິ່ງຖືກຕິດຕາມເມື່ອໄດ້ເປັນພັນທະມິດກັບຫ້າງຂາຍຍ່ອຍໃຫຍ່ ຄືເມຊີ ວໍມາດ ແລະ ແກ໊ບ ເຊິ່ງເບິ່ງຄືວ່າໃຜໆກໍຢາກໄດ້ສ່ວນແບ່ງຈາກພາຍອັນນີ້.
ຕາມລາຍງານດັ່ງກ່າວ, ພາຍໃນປີ 2029 ສິນຄ້າມືສອງຈະຄອງພື້ນທີ່ 17% ຂອງຕູ້ເສື້ອຜ້າ ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 3% ໃນປີ 2009 ເປັນຮອງຈາກການຊື້ສິນຄ້າຈາກຮ້ານເອົາເລັດຫລຸດລາຄາຄື ທີເຈແມັກ ທີ່ຄອງພື້ນທີ່ 19%, ສ່ວນສິນຄ້າຈາກຮ້ານສັບພະສິນຄ້າຈະຄອງພື້ນທີ່ຕູ້ເສື້ອຜ້າ 7% ຫລຸດລົງຈາກ 22% ໃນປີ 2009 ແລະ ໃນໄລຍະທີ່ອັດຕາການວ່າງວຽກຢູ່ອາເມລິກາເພີ່ມສູງຂຶ້ນທ່າມກາງການແຜ່ລະບາດ ຈຶ່ງເປັນໄປໄດ້ວ່າຜູ້ບໍລິໂພກທີ່ຊື້ສິນຄ້າພາຍໃຕ້ງົບປະມານຈຳກັດມີຈຳນວນຫລາຍຂຶ້ນ.
ດ້ວຍເຫດນີ້ ເທຣັດອັບ ແລະ ໂກລບອນດາຕາ ຄາດຄະເນວ່າ: ຕະຫລາດສິນຄ້າມືສອງ, ທຸລະກິດແຟຊັນຂອງອາເມຊອນ ແລະ ຮ້ານຂາຍຍ່ອຍຫລຸດລາຄາ ເປັນທຸລະກິດເສື້ອຜ້າພຽງ 3 ພາກສ່ວນເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະໄດ້ລູກຄ້າໃໝ່ໃນປີນີ້.
