ສົງການ ວັນມະຫາສົງການ
ສົງການຄືປະເພນີຂອງປະເທດລາວ, ກຳປູເຈຍ, ມຽນມ້າ ແລະ ໄທ ຊົນກຸ່ມນ້ອຍຊາວໄຕແຖບຫວຽດນາມ ແລະ ຖະຫນົນຢູນານຂອງຈີນ ລວມໄປຮອດສີລັງກາ ແລະ ຕາເວັນອອກຂອງປະເທດອິນເດຍ,ໂດຍ ສັນນິຖານກັນວ່າ ປະເພນີສົງການນັ້ນໄດ້ ຮັບວັດທະນະທຳມາຈາກເທດສະການໂຮລີໃນອິນເດຍ ແຕ່ເທດສະການໂຮລີ ຈະໃຊ້ການສາດສີໃສ່ກັນແທນ ໂດຍຈະຈັດໃຫ້ມີຂຶ້ນໃນ ທຸກວັນແຮມ 1 ຄ່ຳ ເດືອນ 4 .
ສົງການເປັນຄຳໃນ(ພາສາ ສັນສະກິດ) ທີ່ຫມາຍເຖິງ ການເຄື່ອນຍ້າຍໂດຍເປັນການອຸປະມາ ເຖິງເຄື່ອນຍ້າຍການປະທັບ ໃນຈັກລາສີ ຫລື ການເຄື່ອນເຂົ້າສູ່ປີໃຫມ່ຕາມຄວາມເຊື່ອຂອງລາວ ແລະ ບາງປະເທດໃນທະວີບອາຊຽນ ຕາເວັນອອກຊຽງໃຕ້ , ປະເພນີສົງການທີ່ມີການສືບທອດກັນມາຕັ້ງແຕ່ບູຮານນະການ, ຈິ່ງມັກເອີ້ນລວມກັນວ່າ ປະເພນີກຸດ ສົງການ ຫມາຍເຖິງ ການສົ່ງທ້າຍປີເກົ່າຕ້ອນຮັບປີໃຫມ່ ຈະມີການຄຳນວນທາງດາລາສາດ ແຕ່ໃນປັດຈຸບັນໄດ້ມີການກຳຫນົດວັນທີ ແນ່ນອນຄືຕັ້ງແຕ່ວັນທີ 13-15 ເມສາ ແຕ່ກ່ອນວັນຂຶ້ນປີໃຫມ່ຄືວັນເລີ່ມປີປະຕິທິນຂອງລາວ ຈົນຮອດ ປີ 1888 ແລະ ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງມາເປັນວັນທີ 1 ເມສາ ເປັນວັນຂຶ້ນປີໃຫມ່ຈົນຮອດ ປີ 1940.
ປະຫວັດວັນສົງການ
ເມື່ອຄັ້ງກ່ອນພິທີສົງການ ເປັນພິທີກຳທີ່ເກີດຂຶ້ນພາຍໃນຄອບຄົວ ຫລື ຊຸມຊົນບ້ານໃກ້ເຮືອນຄຽງແຕ່ໃນປັດຈຸບັນ ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງໃຫ້ພິທີການນັ້ນເປັນເທດສະການໂດຍໄດ້ຂະຫຍາຍອອກໄປສູ່ສັງຄົມເປັນວົງກວ້າງຫລາຍຂຶ້ນ ແລະ ມີແນວໂນ້ມທີຈະປ່ຽນທິດສະດີຕະຫລອດຈົນມີຄວາມເຊື່ອມາແຕ່ດັ່ງເດີມ. ໃນພິທີສົງການຈະໃຊ້ນ້ຳເປັນສັນຍາລັກທີ່ເປັນອົງປະກອບກຫລັກຂອງພິທີແກ້ກັນກັບຄວາມຫມາຍຂອງລະດູຮ້ອນ ໄລຍະເວລາທີ່ຕາເວັນ ເຄື່ອນເຂົ້າສູ່ລາສີເມກ, ໃນວັນນີ້ຈະໃຊ້ນ້ຳຫົດໃຫ້ແກ່ກັນເພື່ອ ຄວາມຊຸມເຢັນ, ມີການຂໍພອນຈາກຜູ້ໃຫຍ່, ມີການລຳລຶກ ແລະ ກະຕັນຢູຮູ້ບຸນຄຸນຕໍ່ບັນພະບູລຸດທີ່ລວງລັບ, ຕໍ່ມາໃນສັງຄົມ ສະໃຫມ່ເກີດເປັນປະເພນີກັບເຮືອນໃນໄລຍະເທດສະການນັບວ່າວັນສົງການເປັນວັນຄອບຄົວ ອີກທັງຍັງມີປະເພນີທີ່ສືບທອດມາຕັ້ງແຕ່ດັ່ງເດີມຢ່າງການສົງນ້ຳພະທີ່ເສີມມຸງຄຸນ ເພື່ອໃຫ້ເປັນການເລີ່ມຕົ້ນໃນປີໃຫມ່ທີ່ມີຄວາມສຸກ.
