ຄຸ້ມຄອງປ່າທີ່ດີຈະມີລາຍຮັບສູງຂຶ້ນ.
ໂດຍ: ມຶກບໍ່ແຫ້ງ
ປ່າໄມ້ ແລະເຄື່ອງປ່າຂອງດົງສາມາດສ້າງຄວາມໝັ້ນຄົງແກ່ຊີວິດ ຂອງປະຊາຊົນຫາກມີການຄຸ້ມຄອງນໍາໃຊ້ທີ່ດີມີຄວາມຍືນຍົງ.
ທະນາຄານໂລກໄດ້ໃຫ້ຮູ້ວ່າມູນຄ່າຂອງປ່າໄມ້ ແລະເຄື່ອງປ່າຂອງ ດົງໃນ ສປປ ລາວ ມີປະມານ 10 ພັນກວ່າໂດລາສະເລ່ຍຕໍ່ຫົວຄົນແຕ່ຜູ້ຂຽນວ່າ ມັນອາດຫຼາຍກວ່ານັ້ນເພາະວ່າປ່າໄມ້ ໄດ້ອຳນວຍຄວາມສະດວກສະບາຍ ເກືອບທຸກທຸກຄົນໃນຄົນຊົນນະບົດ, ເຂົາເຈົ້າຊົມໃຊ້ທຸກມື້ບໍ່ຂາດ.
ປ່າໄມ້ໃຫ້ຄວາມອຸດົມສົມບູນຂອງແຫຼ່ງນໍ້າ, ດິນ, ຄວາມໂປ່ງໃສ ອາກາດ, ໃຫ້ອາຫານແລະສິນຄ້າສ້າງລາຍເປັນພື້ນຖານໃນການ ດຳລົງຊີວິດ.
ປ່າໄມ້ໃນສປປລາວໄດ້ປະກອບສ່ວນສຳຄັນເຂົ້າໃນລວມຍອດຜະລິດຕະພັນພາຍໃນແລະມີທ່າແຮງບົ່ມຊ້ອນທີ່ສາມາດຜັກດັນເສດຖະກິດແບບສີຂຽວໃໝ່ຂອງສປປລາວຖ້າຫາກມີການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານທີ່ມີປະສິດທິຜົນ, ສອດຄ່ອງ, ມີຄວາມຍືນຍົງ.
ໃນລະຫວ່າງປີ 1990-2000 ໄມ້ທ່ອນກວມເອົາ 8% ຫາ 9% ຂອງລວມຍອດຜະລິດຕະພັນພາຍໃນແຕ່ລະປີຂອງສປປລາວແຕ່ການປະກອບສ່ວນຂອງປ່າໄມ້ຫຼຸດລົງ 4-5% ລະຫວ່າງປີ 2001-2015, ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມສູນສະຖິຕິແຫ່ງຊາດລາວໃຫ້ຂໍ້ສັງເກດວ່າຕົວເລກເຫຼົ່ານີ້ ແມ່ນຕໍ່າກວ່າຄວາມເປັນຈິງຫຼາຍ.
ການຫຼຸດລົງດັ່ງກ່າວແມ່ນເນື່ອງມາຈາກການຂຸດຄົ້ນໄມ້ ແລະ ການ ຄ້າຂາຍໄມ້ທີ່ຜິດກົດໝາຍໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນສູງ, ເຮັດໃຫ້ ລັດຖະບານເຮົາສູນເສຍ ລາຍໄດ້ເຂົ້າໃນງົບປະມານແຫ່ງຊາດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຄືການເກັບພັນທະໄມ້ ທ່ອນໄດ້ຫຼຸດຈາກ 19%ໃນສົກປີ 2001-2002 ເຫຼືອພຽງ 2% ໃນສົກປີ 2016-2017 ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມຫຼາຍພາກສ່ວນກໍເຫັນວ່າຕົວເລກນີ້ ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບການເກັບກຳຢ່າງລະອຽດໂດຍສະເພາະກ່ຽວກັບການຕັດໄມ້ທີ່ ຜິດກົດໝາຍ.
ນອກຈາກການສູນເສຍລາຍໄດ້ນັ້ນປ່າໄມ້ ສປປ ລາວ ຍັງສູນເສຍ ຢ່າງໄວວາ, ນອກຈາກການຕັດໄມ້ ທີ່ຜິດກົດໝາຍນັ້ນ ແລ້ວປ່າໄມ້ລາວຍັງ ສູນເສຍຍ້ອນຮູບແບບຕ່າງໆ ຂອງໂຄງການພັດທະນາເຊັ່ນການໃຫ້ສຳ ປະທານຂະໜາດໃຫຍ່ ໂດຍສະເພາະໃນຊ່ວງໄລຍະ 2001-2016 ໃນການ ປູກຢາງພາລາ, ປູກໄມ້ວິກແລະອື່ນໆ ທີ່ເຮັດໃຫ້ ປ່າໄມ້ຂອງລາວຊຸດໂຊມ.
ໃນປັດຈຸບັນສປປລາວມີພື້ນທີ່ປ່າໄມ່ ຊຸດໂຊມ ຫຼື ດິນປອກໂຫຼ້ນປະມານ 11,2 ລ້ານເຮັກຕາໃນນັ້ນປະມານ 6% ຂອງເນື້ອທີ່ດັ່ງກ່າວແມ່ນນອນໃນ ເຂດປ່າຜະລິດທີ່ສາມາດຈັດສັນແກ່ພາກສ່ວນເອກະຊົນ.
ທະນາຄານໂລກຢັ້ງຢືນວ່າຢ່າງໜ້ອຍມີ 3 ບໍລິສັດທີ່ມີຊື່ສຽງລະ ດັບສາກົນພ້ອມທີ່ຈະລົງທຶນໃກການປູກຕົ້ນໄມ້ ອຸດສາຫະກຳທີ່ໃຫຍ່ ໄວໃນເນື້ອທີ່ 50.000-60.000 ເຮັກຕາຂອງເຂດປ່າຊຸດໂຊມດັ່ງ ກ່າວພ້ອມການຊ່ວຍເຫຼືອທາງດ້ານວິຊາການແກ່ການປູກໄມ້ຂະໜາດ ນ້ອຍຕື່ມອີກ.
ຄາດວ່າປ່າປູກໄມ້ອຸດສາຫະກຳ 300.000 ເຮັກຕາກວມເອົາ 1,2% ຂອງເນື້ອທີ່ທົ່ວປະເທດ, ດຶງດູດການລົງທຶນປະມານ 5 ຕື້ໂດລາ, ສ້າງວຽກເຮັດງານທຳກວ່າ 100.000 ຕຳແໜ່ງຈາກການປູກແລະອຸດສາ ຫະກຳປຸງແຕ່ງໄມ້ ແລະສ້າງມູນຄ່າການສົ່ງອອກຮອດ 1.5 ຕື້ໂດລາ.
ການດຳເນີນການດັ່ງກ່າວບົນພື້ນຖານຄວາມຮັບຜິດຊອບຢ່າງເຂັ້ມງວດຕໍ່ສັງຄົມແລະສິ່ງແວດລ້ອມ, ປະກອບສ່ວນໃນການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມ ທຸກຍາກຢ່າງແທ້ຈິງແລະຊ່ວຍແກ້ໄຂບັນຫາການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ, ຟື້ນຟູປ່າໄມ້ ທຳມະຊາດເຖິງ 30%ຂອງເນື້ອທີສຳປະທານຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ກ່ອນຈະໄດ້ເຮັດແນວນັ້ນພວກເຮົາຕ້ອງສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃນການຄຸ້ມຄອງປ່າໄມ້ທີ່ດີ, ເຖິງວ່າລັດຖະບານຈະເຂັ້ມງວດເລື່ອງປ່າໄມ້ ແຕ່ ຖ້າການຄຸ້ມຄອງທີ່ຍັງບໍ່ເຂັ້ມແຂງກໍຍັງຄົງເປັນອຸປະສັກໃນການຜະລິດແລະສ້າງຄວາມຍືນຍົງແກ່ປ່າໄມ້ພວກເຮົາ.
