ທຸລະກິດໜັງສືພິມ
ລູກເມືອງພວນ
ໃນຍຸກ ດີຈິຕອນນີ້, ໜັງສືພິມຫຼຸດລົງ, ການໂຄສະນາກໍຖືກແກ້ງແຍ້ງແຂ່ງຂັນຢ່າງໜັກຈາກບໍລິສັດຍັກໃຫ່ຍເຊັ່ນ ກູເກິນ, ເຟສບຸກ…ໜັງສືພິມພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຊອກຫາຊ່ອງທາງທຸລະກິດໃໝ່. NYT ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ເສັ້ນທາງແຫ່ງການພັດທະນາທີ່ຫຼາຍສຳນັກຂ່າວໜັງສືພິມໃຫ້ຄວາມສົນໃຈໃນປັດຈຸບັນກໍຄື: ການຂຽນຂ່າວຕ້ອງມີຄຸນນະພາບສູງ, ສ້າງລາຍຮັບຈາກຜູ້ອ່ານ.
ປະລິນຍາເອກ ບຸ່ຍ ຈີ ຈຸງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ເສດຖະກິດໜັງສືພິມແມ່ນການເຄື່ອນໄຫວເສດຖະກິດຂອງບັນດາສຳນັກຂ່າວສານໃນຂະບວນວິວັດແຫ່ງການນຳໃຊ້ຄົນ, ພື້ນຖານວັດຖຸ, ເຕັກນິກ, ການເງິນ…ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ມາໝາກຜົນສູງສຸດຂອງສຳນັກຂ່າວສານເວົ້າສະເພາະ, ອຸດສາຫະກຳໂທລະຄົມເວົ້າລວມ.
ຄວາມສຳນຶກກ່ຽວກັບການຈຳໜ່າຍໜັງສືພິມກໍຖືກປ່ຽນແປງໄປ. ການຈຳໜ່າຍໜັງສືພິມກ່ອນໜ້ານີ້ແມ່ນຂະບວນການນຳເອົາໜັງສືພິມຈາກໂຮງພິມໄປສູ່ຜູ້ອ່ານ(ອາດຈະສົ່ງໄປຕາມໂຮງໄປສະນີ, ຕາມຮ້ານຂາຍໜັງສືພິມ, ມີພະນັກງານນຳສົ່ງໃຫ້ເຖິງເຮືອນ…) ແຕ່ມາເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ການຈຳໜ່າຍໜັງສືພິມແມ່ນໝາຍເຖິງການສົ່ງຂໍ້ມູນຂ່າວສານໄປເຖິງເພື່ອນຜູ້ອ່ານດ້ວຍສະພາບແວດລ້ອມດີຈິຕອນ ເຊັ່ນວ່າເຂົ້າຫາເວບໄຊ ເພື່ອອ່ານຂ່າວ ຫຼື ອາດຈະອ່ານຂ່າວຢູ່ໃນຄອມພິວເຕີໃນລັກສະນະຮູບພາບ, ສົ່ງເນື້ອຫາໂດຍຜ່ານທາງ ອີເມວ, ຂໍ້ຄວາມ…
ພາບລວມກ່ຽວກັບເສດຖະກິດໜັງສືພິມໃນທົ່ວໂລກໃນປັດຈຸບັນເວົ້າລວມແມ່ນບໍ່ມີອະນາຄົດສົດໃສປານໃດ. ອີງຕາມຂໍ້ມູນຂອງ ແພວ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ໃນໄລຍະ 10 ປີຫຼັງມານີ້, ຈຳນວນບຸກຄະລາກອນໃນຂົງເຂດໜັງສືພິມ ແລະ ຜະລິດສື່ໃນສະຫະລັດອາເມລິກາ(ໜັງສືພິມ, ວິທະຍຸກະຈາຍສຽງ, ໂທລິພາບ, ຈົດໝາຍເອເລັກໂຕຣນິກ…ນັບທັງຜູ້ສ້າງວີດິໂອ, ສ້າງຮູບເງົາ…)ຫຼຸດລົງ 28.000 ຄົນ, ຈາກ 114.000 ຄົນໃນປີ 2008ມາເປັນ 86.000ຄົນ ໃນປີ 2018.
Douglas McLennan ແລະ Jack Miles ຜູ້ຂຽນບົດຂ່າວລົງໃນໜ້າໜັງສືພິມ Washington Post ໃນເດືອນມີນາ 2018 ໃຫ້ຮູ້ວ່າປະລິມານໜັງສືພິມຢູ່ໃນອັງກິດປີ 2018 ຫຼຸດລົງ 200 ສະບັບເມື່ອທຽບໃສ່ປີ 2005. ນັບແຕ່ປີ 2010-2018 ຢູ່ການາດາຈຳນວນນັກຂ່າວຫຼຸດລົງ 30% , ໜັງສືພິມລາຍວັນ27 ສະບັບຕ້ອງຢຸດຕິການພິມຈຳໜ່າຍ. ໃນເມື່ອກ່ອນລາຍຮັບຕົ້ນຕໍແມ່ນໄດ້ມາຈາກການໂຄສະນາ ແຕ່ມາບັດນີ້ ກຳລັງຖືກແຍ້ງຊີງຈາກສື່ສັງຄົມອອນລາຍ ອັນໄດ້ເຮັດໃຫ້ລາຍຮັບຈາກການໂຄສະນາຫຼຸດລົງຈາກ 2,9 ຕື້ ມາເປັນ1,75 ຕື້ໂດລາຕະຫຼອດໄລຍະ 8 ປີນັບແຕ່ປີ 2010 ເປັນຕົ້ນມາ.
ຕໍ່ໜ້າສະຖານະການດັ່ງກ່າວ, ຮູບແບບທຸລະກິດໜັງສືພິມແບບໃໝ່ກຳລັງໄດ້ຮັບການທົດລອງຢູ່ໃນທົ່ວໂລກ ນັ້ນກໍຄືການເກັບເງິນຈາກຜູ້ອ່ານ, ຈາກການໂຄສະນາ, ເຊື່ອມຈອດລະຫ່ວາງນັກທຸລະກິດກັບອົງການຈັດຕັ້ງຂອງລັດຖະບານ, ນັກກົດໝາຍ, ຈາກການໂຄສະນາຂາຍສິນຄ້າ…
