ຢູ່ກັບແຟນ ແຕ່ຫົວໃຈຢູ່ກັບຄົນອື່ນ

ລູກເມືອງພວນ

ຂ້ອຍອາຍຸ 24 ປີ, ເປັນພະນັກງານຫ້ອງການ. ຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນ, ເຖິງເຂົາຈະບໍ່ເຈົ້າຊູ້, ບໍ່ຮັ່ງມີ ແຕ່ເຂົາໃຈດີ, ຂ້ອຍກະເລີຍເກີດຄວາມຮັກກັບເຂົາ ແລະ ໃນທີ່ສຸດພວກຂ້ອຍກໍຮັກກັນຈົນໄດ້. ພວກຂ້ອຍຮັກກັນໄດ້ 2 ປີແລ້ວ, ຄິດວ່າປີໜ້າຈະແຕ່ງງານກັນ.

ຜ່ານໄລຍະຮັກກັນມານັ້ນ, ກໍມີເລື່ອງກະຕຸກກະຕິກກັນແດ່ກໍເປັນເລື່ອງທຳມະດາຂອງຄວາມຮັກ. ພວກຂ້ອຍສອງຄົນມີລະດັບການສຶກສາຕ່າງກັນ, ເຂົາຮຽນຕໍ່າກ່ວາຂ້ອຍ. ໝູ່ເພື່ອນຫຼາຍຄົນ ແລະ ຍາດຕິພີ່ນ້ອງໃຜໆກໍເວົ້າໃຫ້ຂ້ອຍວ່າ: ລຸບທຶນແລ້ວຖ້າເຈົ້າເອົາກັບຜູ້ນີ້ ເພາະເຈົ້າລື່ນເຂົາທຸກຢ່າງ.

ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຕິເຂົາຈັກຢ່າງເລີຍ, ຕອນຮັກກັນໃໝ່ໆ ເຂົາຂີ່ລົດຈັກອີ່ຮ້າງ ແຕ່ຂ້ອຍກໍບໍ່ໜ້າອາຍ, ຂ້ອຍຊ້ອນລົດເຂົາໄປຫລິ້ນນຳກັນ. ເຂົາເປັນຄົນໃຈດີ, ເຂົາເອົາໃຈຂ້ອຍທຸກຢ່າງ ແລະ ເຂົາກໍຮັກຂ້ອຍສຸດຫົວໃຈ, ເຂົາພ້ອມທີ່ຈະເຮັດທຸກສິ່ງຢ່າງເພື່ອຂ້ອຍ ບໍ່ວ່າແຕ່ວຽກໃຫ່ຍ ວຽກນ້ອຍ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະຫຍຸ້ງຍາກ ຫຼື ສັບສົນ ເຂົາກໍເຮັດເພື່ອຂ້ອຍສະເໝີ. ຂ້ອຍຄິດວ່າ ເຮົາເປັນຜູ້ຍິງຄວນເອົາຜູ້ທີ່ເຂົາຮັກເຮົາ ບໍ່ຄວນເອົາຜູ້ທີ່ເຮົາຮັກເຂົາ. ເຂົາເຮັດດີນຳຄອບຄົວຂ້ອຍທຸກຄົນນັບຕັ້ງແຕ່ພໍ່ແມ່ ອ້າຍ ເອື້ອຍນ້ອງ, ເຂົາເປັນຄົນຊື່ຕົງຕໍ່ຄວາມຮັກ ແລະ ຖະນຸຖະໝອມຄວາມຮັກ. ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຕິເຂົາຈັກຢ່າງ, ເມື່ອເຫັນເຂົາຜິດພາດບ່ອນໃດຂ້ອຍກໍບອກໃຫ້ເຂົາປ່ຽນແປງ

ຕະຫຼອດໄລຍະຮັກກັນເປັນເວລາ 2 ປີນັ້ນ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ສົນໃຈກັບຊາຍຄົນອື່ນໃດເລີຍ. ຂ້ອຍເປັນປະເພດຜູ້ຍິງທີ່ມັກເຮັດວຽກຫ້ອງການ ແຕ່ບໍ່ມັກເຮັດວຽກເຮືອນ. ຂ້ອຍຄິດວ່າຖ້າໄດ້ກັບເຂົາ ເຂົາຈະຊ່ວຍຂ້ອຍໄດ້ຫຼາຍຢ່າງ. ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຄິດວ່າຈະບໍ່ມີຫຍັງປ່ຽນແປງໄດ້ອີກແລ້ວ ແລະ ພ້ອມທີ່ຈະແຕ່ງງານກັນ. ແຕ່ 2-3 ເດືອນມານີ້ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າຕົນເອງມີອັນປ່ຽນແປງໄປ. ຂ້ອຍມັກໄປທ່ອງທ່ຽວ ເພື່ອຊອກຫາສິ່ງແປກໃໝ່ ແລະ ຂ້ອຍກໍເກີດແນວຄວາມຄິດຢາກມີທຸລະກິດສ່ວນຕົວ. ສ່ວນເຂົາອາຍຸ 30 ປີແລ້ວ ແລະ ເຂົາກໍບໍ່ມັກໄປທ່ອງທ່ຽວໃສ ເພາະເຂົາອົດອອມຊອກຫາເງິນໄວ້ຊື້ເຄື່ອງຂອງເຮືອນຊານ. ຂ້ອຍຄິດວ່າ ຜູ້ໜຶ່ງຊໍ້າພັດປະຢັດ ຜູ້ໜຶ່ງຊໍ້າພັດໃຊ້ຈ່າຍ ໄປຫລິ້ນໄປທ່ຽວ ຈຶ່ງຄິດອິດສາເຂົາ. ຂ້ອຍຍັງໜຸ່ມນ້ອຍ ອະນາຄົດຍັງຍາວໄກ ຖ້າແຕ່ງງານໄປ ກໍຈະໄດ້ລູກ ທຸກຢ່າງແຫ່ງຄວາມຝັນຂອງຂ້ອຍຈະຖືກສະຫຼາຍໄປໝົດ.

ເຖິງແມ່ນຈະຍັງຮັກເຂົາຢູ່ກໍຕາມ ແຕ່ຫົວໃຈຂອງຂ້ອຍຍັງຄິດເຖິງຊາຍຄົນໃດຄົນໜຶ່ງຢູ່, ຫົວໃຈຂ້ອຍເລີ່ມວັ່ງເວ, ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຝາກຄວາມຫວັງຫຍັງໄວ້ກັບຊາຍຄົນໃໝ່ນັ້ນເລີຍ ແຕ່ເປັນຫຍັງ ຮູບພາບຂອງຊາຍຄົນນັ້ນຈຶ່ງປາກົດຂຶ້ນຢູ່ໃນສາຍຕາ ແລະ ມັນສະໝອງຂອງຂ້ອຍຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ, ຖ້າແຟນຂອງຂ້ອຍຫາກຮູ້ວ່າຂ້ອຍຄິດຮອດຄົນອື່ນແບບນີ້ ເຂົາຄົງຈະໂສກເສົ້າເຕັມທີ. ຖ້າຫາກປະກັບເຂົາ ຂ້ອຍກໍຈະບໍ່ໄປຫາຊາຍຄົນທີ່ຄິດຮອດຢູ່ຕະຫຼອດເວລານັ້ນອີກ. ຖ້າຫາກປະຄົນດີຄືເຂົາ ອາດຈະພາດໂອກາດ ແລະ ກິນແໜງຕະຫຼອດຊີວິດກໍເປັນໄດ້. ເວລານີ້ສະໝອງຂອງຂ້ອຍເກີດຄວາມວຸ້ນວາຍ. ແຕ່ງງານບໍ ຫຼື ຈະປະກັບເຂົາ ເພື່ອເດີນດ່ຽວໃຫ້ມີຄວາມເປັນອິດສະຫຼະສ່ວນຕົວ. ເຮັດແນວໃດດີ ? ຂໍຄຳແນະນຳຈາກທ່ານຜູ້ອ່ານທັງຫຼາຍ.