ສະພາແຫ່ງຊາດຮັບຮອງເອົາຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຮູບເງົາ(ສ້າງໃໝ່)

ກອງປະຊຸມສະໄໝສາມັນ ເທື່ອທີ 8 ຂອງສະພາແຫ່ງຊາດ ຊຸດທີ VIII,ໃນວັນທີ 27 ພະຈິກ ນີ້, ໂດຍການເປັນປະທານຂອງ ທ່ານ ແສງນວນ ໄຊຍະລາດ ຮອງປະທານສະພາແຫ່ງຊາດ ແລະ ພາຍຫຼັງທ່ານ ກິແກ້ວ ໄຂຄໍາພິທູນ ລັດຖະມົນຕີກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວ, ວັດທະນະທໍາ ແລະ ທ່ອງທ່ຽວ ໄດ້ສະເໜີຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍ ຮູບເງົາ(ສະບັບສ້າງໃໝ່), ຊຶ່ງຮ່າງກົດໝາຍດັ່ງກ່າວ ປະກອບມີ 10 ພາກ, 12 ໝວດ ແລະ 71 ມາດຕາ.

ໃນຊຸມປີຜ່ານມາແຫ່ງການຕໍ່ສູ້ປົດປ່ອຍຊາດ ລວມທັງໄລຍະປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດນັ້ນ ຮູບເງົາລາວມີມູນເຊື້ອມາຈາກຮູບເງົາປະຕິວັດ ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນຢ່າງເປັນທາງການໃນປີ 1958 ໂດຍມີຊື່ເອີ້ນໃນເບື້ອງຕົ້ນວ່າ: ພະແນກຮູບເງົາສາລະຄະດີແນວລາວຮັກຊາດ ທີ່ໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນເຂດປົດປ່ອຍແຂວງຫົວພັນ, ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການຜະລິດຮູບເງົາຂ່າວ ແລະ ສາລະຄະດີ ເພື່ອໂຄສະນາແນວທາງອັນຖືກຕ້ອງຂອງຝ່າຍກໍາລັງປະຕິບັດ.ພ້ອມນີ້ກໍໄດ້ໂຄສະນາໃຫ້ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າໄດ້ຮູ້ເຖິງຄວາມໂຫດຮ້າຍປ່າເຖື່ອນໄຮ້ມະນຸດສະທໍາຂອງຝ່າຍກໍາລັງປະຕິການ ແລະ ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າເຫັນໄດ້ການນໍາພາອັນຖືກຕ້ອງສະຫຼາດສ່ອງໃສຂອງພັກປະຊາຊົນ ປະຕິວັດລາວ.

ຕະຫຼອດ 60 ປີຜ່ານມາ, ຮູບເງົາໄດ້ສະແດງບົດບາດທີ່ສໍາຄັນຄຽງຄູ່ກັບສື່ມວນຊົນຂະແໜງອື່ນໆຂອງພັກ-ລັດ ເຂົ້າໃນການປຸກລະດົມຂົນຂວາຍປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າລຸກຮື້ຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ຕ້ານຈັກກະພັດຕ່າງດ້າວ ຈົນສາມາດຍາດເອົາເອກະລາດ ແລະ ຜືນແຜ່ນດິນອັນຄົບຖ້ວນມາສູ່ປະຊາຊົນໄດ້ຢ່າງສົມບູນໃນປີ 1975. ຫຼັງຈາກປະເທດຊາດໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍ ຮູບເງົາຍັງສືບຕໍ່ປະຕິບັດພາລະບົດບາດຂອງຕົນຢ່າງສະເໝີຕົ້ນສະເໝີປາຍເຂົ້າໃນການໂຄສະນາສຶກສາອົບຮົມປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າໃຫ້ເຫັນໄດ້ຜົນຮ້າຍຂອງສົງຄາມ ແລະ ພ້ອມກັນປົກປັກຮັກສາໝາກຜົນ ແລະ ມູນເຊື້ອຂອງການປະຕິວັດ, ຕັ້ງໜ້າປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຊາດ, ນອກນີ້ຮູບເງົາຍັງເປັນແຫຼ່ງບັນເທີງທີ່ສໍາຄັນ ແລະ ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມສູງທີ່ສາມາດສ້າງອາລົມຈິດແຫຼ່ງຄວາມເບີກບານມ່ວນຊື່ນໃຫ້ແກ່ຜູ້ເບິ່ງຜູ້ຊົມໄດ້ທຸກລົດຊາດ ທັງພາບ ແລະ ສຽງ, ທີ່ສໍາຄັນກວ່ານັ້ນ ຮູບເງົາລາວຍັງເປັນເວທີສະແດງອອກເຖິງແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກ-ລັດ ກໍຄືວັດທະນະທໍາຮີດຄອງປະເພນີອັນດີງາມຂອງຊາດລາວ ໃຫ້ຊາວໂລກໄດ້ຮູ້ ແລະ ໄດ້ເຫັນ.

ດໍາລັດວ່າດ້ວຍຮູບເງົາ ໄດ້ຖືກປະກາດນໍາໃຊ້ຢ່າງເປັນທາງການ ນັບແຕ່ວັນທີ 23 ກໍລະກົດ 2014 ຮອດປັດຈຸບັນ ແລະ ໄດ້ອໍານວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ວຽກງານຮູບເງົາໃນການເຄື່ອນໄຫວຈັດຕັ້ງປະຕິບັດພາລະບົດບາດຂອງຕົນ, ແຕ່ນັ້ນມາ ກົມຮູບເງົາ ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວ, ວັດທະນະທໍາ ແລະ ທ່ອງທ່ຽວ ໄດ້ມີບ່ອນອີງດ້ານນິຕິກໍາ ເພື່ອຄຸ້ມຄອງການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານຮູບເງົາໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດຢ່າງໄດ້ຮັບຜົນດີເປັນກ້າວໆມາ.

ຜ່ານການປະຕິບັດດໍາລັດວ່າດ້ວຍຮູບເງົາ ເຫັນວ່າມີບາງເຫດຜົນ ແລະ ຄວາມຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ສ້າງຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຮູບເງົາ ເພື່ອເພີ່ມທະວີການຊີ້ນໍາ-ນໍາພາຂອງພັກ ແລະ ເພີ່ມທະວີຄວາມສັກສິດໃນການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດຕໍ່ວຽກງານຮູບເງົາໃຫ້ໜັກແໜ້ນເຂັ້ມແຂງ, ຍົກສູງຄວາມຮັບຜິດຊອບດ້ານການເມືອງໃນຂົງເຂດວຽກງານຮູບເງົາ ຮັບໃຊ້ໜ້າທີ່ການເມືອງ ເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງປະເທດຊາດ ແລະ ຂອງປະຊາຊົນ, ເພື່ອຕອບສະ  ໜອງໜ້າທີ່ການເມືອງໃນໄລຍະໃໝ່, ຍ້ອນເຫັນວ່າດໍາລັດວ່າດ້ວຍຮູບເງົາທີ່ນໍາໃຊ້ໃນປັດຈຸບັນມີຫຼາຍມາດຕາຍັງບໍ່ສອດຄ່ອງກັບສະພາບການຕົວຈິງໃນປັດຈຸບັນ ບວກໃສ່ຂໍ້ຫຍຸ້ງຍາກໃນການຄຸ້ມຄອງຮູບເງົາຈຶ່ງມີຄວາມຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ສ້າງຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຮູບເງົາຂຶ້ນ, ເພື່ອໃຫ້ສາມາດຕອບສະໜອງໄດ້ກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ຂອງໂລກດ້ານຮູບເງົາ ແລະ ຂໍ້ມູນຂ່າວສານໃນຍຸກແຫ່ງການເຊື່ອມໂຍງສາກົນ ແລະ ເພື່ອສົ່ງເສີມໃຫ້ນັກສ້າງຮູບເງົາທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດຜະລິດຮູບເງົາຢູ່ລາວຫຼາຍຂຶ້ນ.

ເມື່ອຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຮູບເງົາ ຖືກຮັບຮອງ ແລະ ປະກາດນໍາໃຊ້ ຈະມີເຄື່ອງມືດ້ານນິຕິກໍາໃຫ້ຂະແໜງການ ແລະ ພາກສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງ ໃນການຄຸ້ມຄອງວຽກງານຮູບເງົາໃຫ້ມີຄວາມເປັນເອກະພາບເຊັ່ນ: ການກວດກາເນື້ອໃນ, ການອະນຸຍາດ, ການອະນຸມັດສ້າງຕັ້ງຫົວໜ່ວຍທຸລະກິດຮູບເງົາ ແລະ ການແບ່ງຂັ້ນຄຸ້ມຄອງ ລະຫວ່າງສູນກາງ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ, ພ້ອມທັງຈະເປັນບ່ອນອີງໃຫ້ນັກສ້າງຮູບເງົາທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດໄດ້ຮັບຮູ້ ແລະ ເຂົ້າໃຈເຖິງຂໍ້ຫ້າມ ແລະ ຂໍອະນຸຍາດໃນການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານຮູບເງົາ, ຈະເປັນການກະຕຸກຊຸກຍູ້ໃຫ້ນັກສ້າງຮູບເງົາທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດຜະລິດຮູບເງົາຢູ່ລາວຫຼາຍຂຶ້ນ, ເປັນບ່ອນອີງໃນການແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ້ງຕ່າງໆດ້ານຮູບເງົາ ແລະ ຈະເປັນບ່ອນອີງໃນການຮ່ວມມື ແລະ ແລກປ່ຽນບົດຮຽນກັບຕ່າງປະເທດດ້ານຮູບເງົາ.