ພວກເຮົາ ມີໂປຣຕິນ ພຽງພໍ ບໍ່ຂໍຈາກສັດປ່າ

ການເອົາສັດປ່າມາເປັນອາຫານ ຫຼື ຄ້າຂາຍນັ້ນ ຍັງມີແຜ່ຫຼາຍໃນປະເທດເຮົາ ແລະຂົງເຂດອື່ນໃນໂລກ ເຊິ່ງກາຍເປັນສິ່ງທີ່ຂົ່ມຂູ່ ຕໍ່ປະຊາກອນສັດປ່າ.

ວັນທີ 3 ມີນາ ທຸກໆປີ ແມ່ນວັນອະນຸລັກສັດປ່າໂລກ ເພື່ອເປັນການ ເຊີນຊວນທຸກຊັ້ນຄົນໃນສັງຄົມ ມີຈິດສຳນຶກ ໃນການ ປະກອບສ່ວນປົກປັກຮັກສາສັດປ່າຊ່ວຍກັນ, ປ້ອງກັນການສູນພັນຂອງສັດປ່າ.

ໃນປັດຈຸບັນ ການຄ້າຂາຍ ຫຼື ເອີ້ນອີກແນວໜຶ່ງວ່າ ອາຊະຍາກຳ ສັດປ່າ ໃນທົ່ວໂລກ ນັ້ນມີມູນຄ່າ ປະມານ 23​ ຕື້ໂດລາ (ເວທີປຶກສາເສດຖະກິດໂລກ, 2016) ຕໍ່ປີ ຫຼືເທົ່າກັບ ປະມານເກືອບ 1.5 ເທົ່າຂອງລາຍໄດ້ລວມຂອງ ປະເທດເຮົາ ທີ່ເທົ່າກັບປະມານ 16 ຕື້ໂດລາ (ທະນາຄານໂລກ, 2016) ເຊິ່ງເປັນມູນຄ່າມະຫາສານແທ້ໆ ແຕ່ມູນຄ່າ ຄວາມເສຍຫາຍທາງດ້ານສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະຄຸນຄ່າທາງທຳມະຊາດຂອງໂລກ ຍິ່ງປະເມີນຄ່າບໍ່ໄດ້.

ໃນ ສປປລາວ, ການລ່າ, ການຊື້-ຂາຍ ສັດປ່າ ຍັງເປັນທີ່ພົບເຫັນໂດຍທົ່ວໄປ ຕາມຕະຫຼາດທ້ອງຖິ່ນ ຫຼື “ບ່ອນລີ້ລັບ” ຕ່າງໆ ເຊິ່ງຖືວ່າ ຍັງມີຂະບວນກວ້າງຂວາງສົມຄວນ.

ການບໍລິໂພກສັດປ່າໃນປະເທດເຮົາຍັງເປັນທີ່ນິຍົມກັນ, ຜູ້ໃດໄປຕ່າງແຂວງ ຫຼື ທ້ອງຖິ່ນ ແມ່ນມັກຖາມຫາ ສັດປ່າ ເພື່ອຊື້ມາເປັນອາຫານຊັ້ນຍອດ ໂດຍສະເພາະຄົນໃນເມືອງ. ທີ່ຈິງແລ້ວ ການບໍລິໂພກສັດປ່າ ກໍບໍ່ແມ່ນເລື່ອງ ແປກພໍເທົ່າໃດ ເພາະຄົນລາວເຮົານິຍົມເປັນອາຫານ ເພື່ອລ້ຽງຊີບ ມາແຕ່ໃດໆ ໂດຍສະເພາະ ແມ່ນບັນດາສັດນ້ອຍຕ່າງໆ ເຊັ່ນ ກະຮອກ, ນົກ (ບາງປະເພດ), ໜູ ແລະ ອື່ນໆ ເຊິ່ງ ເພິ່ນກໍບໍ່ໄດ້ ເຄັ່ງຄັດ ແຕ່ຖ້າຫາກ ແມ່ນສັດປ່າປະເພດຫ້ວງຫ້າມແລ້ວ ຖືວ່າເປັນຂັດຂືນຕໍ່ລະບຽບກົດໝາຍບ້ານເມືອງ.

ມັນເປັນເລື່ອງທຳມະດາ ທີ່ສະໄໝກ່ອນ ພວກເຮົາກິນສັດປ່າເປັນອາຫານ ປະຈຳວັນເລີຍກໍວ່າໄດ້ ແຕ່ມາຮອດປັດຈຸບັນ ພວກເຮົາມີແຫຼ່ງອາຫານທີ່ຫຼາກຫຼາຍ ແລະ ມີໂພຊະນາການດີ ມີທາດໂປຣຕິນ ພຽງພໍ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງ ເພິ່ງພາ ການກິນສັດປ່າອີກແລ້ວ ແຕ່ປານນັ້ນ ຍັງມີຄົນຈຳນວນຫຼາຍ ທີ່ມີຄ່ານິຍົມ ການບໍລິໂພກສັດປ່າ ເພື່ອຄຸນຄ່າຕ່າງໆ ບາງຜ່ອງກໍວ່າ ເປັນຢາບຳລຸງ, ບາງຜ່ອງກໍວ່າ ເປັນເຄື່ອງປະດັບເອ້ ແລະ ອື່ນໆ.

ຜ່ານມາ ທາງພາກລັດ ຮ່ວມກັບ ຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາຕ່າງໆ ກໍໄດ້ສຸມຄວາມພະຍາຍາມໃນການປາບປາມ ການລ່າ-ການຊື້-ຂາຍ ສັດປ່າມາໂດຍຕະຫຼອດ ໂດຍການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍ ແລະລະບຽບການຕ່າງໆ ໂດຍສະເພາະ ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍ ສັດປ່າ ເຊິ່ງ ພວກເຮົາກໍເຫັນເຈົ້າໜ້າທີ່ ເພິ່ນຢຶດ ແລະທຳລາຍສັດປ່າ ເປັນປະຈຳ ເຊັ່ນ ການທຳລາຍ ຊິ້ນສ່ວນ ແລະ ຊາກສັດປ່າທີ່ຢຶດໄດ້ 156 ກວ່າກິໂລ ທີ່ແຂວງອຸດົມໄຊ ເມື່ອວັນທີ 12 ກຸມພາ 2019 ທີ່ຜ່ານມາ.

ຍ້ອນການບໍລິໂພກ ຈຶ່ງມີການລ່າ, ຍ້ອນມີການບໍລິໂພກ ຈຶ່ງມີການຂາຍ ເຊິ່ງກາຍເປັນຂະບວນການ ທີ່ຍາກແກ່ ການຄວບຄຸມ ແລະນັບມື້ ນັບເພີ່ມຄວາມກົດດັນຕໍ່ ທຳມະຊາດຫຼາຍຂຶ້ນ.

ເພາະສະນັ້ນ ພວກເຮົາຈົ່ງຫັນຄວາມນິຍົມການບໍລິໂພກສັດປ່າ ຫາແນວທີ່ມີໂປຣຕິນ ຈາກອາຫານປະເພດອື່ນ ທີ່ປອດໄພ, ບໍ່ສ້າງຄວາມເດືອດຮ້ອນໃຫ້ໃຜ ຈະໄດ້ຊ່ວຍການອະນຸລັກສັດປ່າ ຂອງລາວ ໃຫ້ຢູ່ຄູ່ບ້ານຄູ່ເມືອງ, ໃຫ້ຄົນຮຸ່ນໃໝ່ໄດ້ສຳພັດ ບໍ່ດັ່ງນັ້ນ ໃນອະນາຄົດ ພວກເຮົາຈະເຫັນພຽງຮູບພາບເທົ່ານັ້ນລະ.