ບາງຂໍ້ຄົງຄ້າງທີ່ລັດເຮົາຈະຕ້ອງສຸມໃສ່ແກ້ໄຂ
ລັດຖະບານຍອມຮັບວ່າ: ໃນປີຜ່ານມາ, ພວກເຮົາບໍ່ທັນນໍາໃຊ້ທ່າແຮງບົ່ມຊ້ອນເຕັມກໍາລັງ ແລະບໍ່ທັນສ້າງເງື່ອນໄຂທີ່ອຳນວຍໃຫ້ແກ່ການພັດທະນາຢ່າງຈິງຈັງ, ຈຶ່ງຍັງມີຂໍ້ຄົງຄ້າງຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ສຸມໃສ່ແກ້ໄຂເຮັດໃຫ້ພື້ນຖານເສດຖະກິດເຕີບໃຫຍ່ເຂັ້ມແຂງ, ມີຖານລາຍຮັບທີ່ໜັກແໜ້ນ, ໃຫ້ສາມາດດຸ່ນດ່ຽງລາຍຈ່າຍໄດ້, ຊຶ່ງຜ່ານມານີ້, ເນື່ອງຈາກລາຍຮັບສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນອີງໃສ່ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດເປັນຕົ້ນຕໍ, ສ່ວນຂະແໜງການຜະລິດພາຍໃນຍັງບໍ່ທັນປະກອບສ່ວນຢ່າງແຂງແຮງ, ຈຶ່ງມີຫລາຍຕົວເລກວາງອອກບໍ່ສາມາດບັນລຸໄດ້ຕາມແຜນການ,ການເກັບລາຍຮັບເຖິງວ່າເພີ່ມຂຶ້ນຈາກການນຳໃຊ້ລະບົບທັນສະໄໝ ແລະການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມາດຕະການຕ່າງໆ, ແຕ່ຍັງເຫັນວ່າບໍ່ສາມາດເກັບໄດ້ຢ່າງຄົບຖ້ວນໃນແຕ່ລະປີ,ການຂາດດຸນບັນຊີການຊຳລະສະສາງເງິນຕາກັບຕ່າງປະເທດມີລັກສະນະເພີ່ມຂຶ້ນ,ປະລິມານຄັງສຳຮອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດກໍບໍ່ທັນເພີ່ມຂຶ້ນເທົ່າທີ່ຄວນ,ບາງຄັ້ງຍັງຫລຸດລົງຕື່ມອີກຍ້ອນວ່າການຂາດດຸນການຄ້າຍັງສູງ, ຍັງບໍ່ທັນສາມາດຄຸ້ມຄອງການນຳເຂົ້າສິນຄ້າທີ່ບໍ່ຈຳເປັນ ແລະສິນຄ້ານອກລະບົບຢູ່ຕາມຊາຍແດນ, ການສົ່ງອອກສ່ວນໃຫຍ່ມີການຊຳລະສະສາງເງິນຕາຢູ່ຕ່າງປະເທດ,ສະມັດຕະພາບຂອງການຜະລິດຍັງບໍ່ທັນສູງ, ຍັງມີລັກສະນະທຳມະຊາດຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ການຜະລິດກະສິກຳເປັນສິນຄ້າຕິດພັນກັບອຸດສາຫະກຳປຸງແຕ່ງບໍ່ທັນຂະຫຍາຍຕົວດີ ແລະບໍ່ທັນສົມຄູ່ກັບທ່າແຮງຂອງປະເທດ, ການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່, ທັນສະໄໝຍັງມີໜ້ອຍ, ການປູກໄມ້ເພື່ອສະໜອງໃຫ້ແກ່ອຸດສາຫະກຳປຸງແຕ່ງສ້າງມູນຄ່າເພີ່ມທົດແທນໄມ້ຈາກທຳມະຊາດເພື່ອສ້າງລາຍຮັບໃຫ້ແກ່ປະເທດຍັງຈຳກັດ. ໂຄງປະກອບການລົງທຶນສ່ວນໃຫຍ່ຍັງສຸມໃສ່ການພັດທະນາໂຄງລ່າງພື້ນຖານເປັນຕົ້ນຕໍ, ບໍ່ທັນເອົາໃຈໃສ່ຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມການຜະລິດ, ບໍ່ທັນມີກົນໄກນະໂຍບາຍທີ່ຈູງໃຈໃຫ້ແກ່ການລົງທຶນໃນຂະແໜງກະສິກຳ, ການແຂ່ງຂັນຂອງທຸລະກິດຂະໜາດນ້ອຍແລະກາງ (SMEs)ຍັງບໍ່ທັນຂະຫຍາຍຕົວ ເຖິງວ່າພວກເຮົາຈະມີນິຕິກຳຮັບຮອງແລ້ວຫລາຍສະບັບ ແຕ່ກໍຍັງບໍ່ທັນສາມາດຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມໃຫ້ເຕີບໃຫຍ່ກາຍເປັນພື້ນຖານເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດໄດ້, ລາຄາສິນຄ້າ, ຄ່າຄອງຊີບຂອງປະເທດເຮົາຍັງສູງກວ່າປະເທດອ້ອມຂ້າງຫລາຍ,ການຄຸ້ມຄອງການລົງທຶນໂຄງການຂະໜາດໃຫຍ່ພັດທະນາພື້ນຖານໂຄງລ່າງຍັງບໍ່ທັນມີຄວາມຄືບໜ້າເທົ່າທີ່ຄວນ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນຂະແໜງໄຟຟ້າ, ບໍ່ແຮ່, ສ່ວນຂະແໜງການບໍລິການຍັງບໍ່ທັນປະກອບສ່ວນຢ່າງແຂງແຮງຕໍ່ການເຕີບໃຫຍ່ເສດຖະກິດ ແລະການສ້າງລາຍຮັບໃຫ້ແກ່ງົບປະມານລັດ,ການພັດທະນາຊົນນະບົດ ແລະ ແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນຍັງບໍ່ທັນເຮັດຢ່າງຈິງຈັງເຖິງຮາກຖານຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ການພັດທະນາລະຫວ່າງຊົນນະບົດ ແລະຕົວເມືອງຍັງມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນຫລາຍ,ປາກົດການຫຍໍ້ທໍ້ໃນສັງຄົມ ເປັນຕົ້ນການຫລິ້ນກິນຟຸມເຟືອຍ, ບັນຫາຢາເສບຕິດ, ການປຸ້ນຈີ້, ຂີ້ລັກງັດແງະ, ອຸປະຕິເຫດ ແລະ ໄພສັງຄົມອື່ນໆ ເຖິງແມ່ນວ່າໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ແກ້ໄຂ ແຕ່ກໍຍັງບໍ່ທັນສາມາດເຮັດໄດ້ຢ່າງຂາດຕົວ, ຍັງມີລັກສະນະແຜ່ຫລາຍ ແລະສົ່ງຜົນທາງລົບຕໍ່ສັງຄົມ ໂດຍສະເພາະແມ່ນໄວໜຸ່ມ, ການແກ້ໄຂຄະດີຕາມຂະບວນຍຸຕິທຳມີຫລາຍອັນຍັງຊັກຊ້າ, ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຄຳຕັດສິນຂອງສານທີ່ໃຊ້ໄດ້ຢ່າງເດັດຂາດຕາມກົດໝາຍຍັງບໍ່ທັນມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ເຂັ້ມງວດຕາມກົດໝາຍ,ການຄຸ້ມຄອງລັດ, ຄຸ້ມຄອງສັງຄົມດ້ວຍກົດໝາຍຍັງບໍ່ທັນເຂັ້ມງວດ ແລະສັກສິດແທ້, ກົງຈັກລັດຍັງບໍ່ທັນກະທັດຮັດ ແລະການປະສານງານລະຫວ່າງສາຍຕັ້ງ-ສາຍຂວາງ ແລະການຕິດຕາມກວດກາແຕ່ລະວຽກງານຍັງບໍ່ທັນເປັນລະບົບ ແລະຄ່ອງຕົວເທົ່າທີ່ຄວນ. ການຜັນຂະຫຍາຍບັນດາຂໍ້ຕົກລົງຮ່ວມມືສອງຝ່າຍ-ຫລາຍຝ່າຍໃນລະດັບຂະແໜງການກໍຍັງດຳເນີນໄປຊັກຊ້າ, ຂາດນ້ຳໃຈຮັບຜິດຊອບ, ຂາດຄວາມກະຕືລືລົ້ນ, ມີຊ່ອງຫວ່າງໃຫ້ມີການສວຍໂອກາດກົດໜ່ວງຖ່ວງດຶງເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງກຸ່ມຄົນ ແລະບຸກຄົນ, ລະບົບປະສານງານ, ຕິດຕາມ ແລະຊຸກຍູ້ກໍຍັງເຮັດບໍ່ທັນເປັນລະບົບຕໍ່ເນື່ອງ ເຮັດໃຫ້ຄຸນປະໂຫຍດຕົວຈິງຈາກວຽກງານດັ່ງກ່າວຍັງຈຳກັດ. ຕະຫລອດເຖິງການປັບປຸງສະພາບແວດລ້ອມໃຫ້ແກ່ການດຳເນີນທຸລະກິດຢູ່ສປປລາວຍັງບໍ່ທັນມີການຫັນປ່ຽນຢ່າງຕັ້ງໜ້າ,ການສົ່ງເສີມປີທ່ອງທ່ຽວ 2018 ເຫັນວ່າເປັນຂະບວນການດີ, ແຕ່ການລົງເລິກແກ້ໄຂສິ່ງກີດຂວາງ ແລະບັນຫາປາກົດການຫຍໍ້ທໍ້ຕ່າງໆ ເພື່ອດຶງດູດນັກທ່ອງທ່ຽວ ເປັນຕົ້ນແມ່ນບັນຫາການເຂົ້າ-ອອກຂອງນັກທ່ອງທ່ຽວຢູ່ບັນດາດ່ານສາກົນ, ການເກັບຄ່າທຳນຽບຢູ່ແຕ່ລະດ່ານ, ການເກັບປີ້ເຂົ້າຊົມສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວ, ການເກັບຄ່າໂດຍສານຂົນສົ່ງ ແລະອື່ນໆຕະຫລອດຮອດການປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງການບໍລິການຕໍ່ນັກທ່ອງທ່ຽວຍັງເຮັດໄດ້ຊ້າ ແລະບໍ່ເປັນເອກະພາບ, ຊຶ່ງທັງໝົດນີ້, ລັດຖະບານຈະຕ້ອງໄດ້ຮີບຮ້ອນແກ້ໄຂໃຫ້ດີຂຶ້ນເປັນລໍາດັບ.
