ສານເຄມີຕົກຄ້າງ ສ້າງຄວາມກັງວົນໃຈ

ໂດຍ : ມຶກບໍ່ແຫ້ງ

ການລົງທຶນໃສ່ການພັດທະນາຂະແໜງກະສິກຳ ຜະລິດເປັນສິນຄ້າ ແມ່ນແນວທາງທີ່ສຳຄັນຂອງຊາດ ແຕ່ຖ້າການຜະລິດດັ່ງກ່າວຫາກນຳມາເຊິ່ງຜົນ ເສຍຕໍ່ສະພາບແວດລ້ອມ, ສັງຄົມແລ້ວ ພວກເຮົາ ກໍຄວນພິຈາລະນາ ຄືນອີກ.

ຂ່າວການຕາຍຂອງປາ ຕາມແມ່ນໍ້າຕອນ ເຂດເມືອງສັງທອງ ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ໃນວັນທີ 7-9 ພະຈິກທີ່ຜ່ານມາ ໄດ້ແຜ່ລາມໄປທົ່ວສັງຄົມ, ເຮັດໃຫ້ເກີດມີສຽງວິພາກວິຈານຢ່າງກວ້າງຂວາງ ເຖິງຊ່ອງວ່າງ, ຄວາມໂລບ ແລະອື່ນໆ.

ຜູ້ຂຽນເຄີຍໄປເຮັດວຽກຢູ່ເຂດດັ່ງກ່າວເມື່ອຫຼາຍປີກ່ອນ ທີ່ຍັງບໍ່ທັນມີສວນກ້ວຍ, ສາຍນໍ້າຕອນແມ່ນມີ ຄວາມອຸດົມສົມບູນຫຼາຍ, ປະຊາຊົນຫຼາຍສິບໝູ່ບ້ານ ຕາມສາຍນໍ້າດັ່ງກ່າວໄດ້ເພິ່ງພາ ໃນການທຳມາຫາກິນ, ໃຊ້ນໍ້າ, ປູປາ ກຸ້ງ ຫອຍ ແມ່ນບໍ່ອຶດບໍ່ຢາກ.

ແຕ່ເມື່ອການສຳປະທານ ປູກກ້ວຍໃນເຂດດັ່ງກ່າວນັບແຕ່ປີ 2008 ເປັນຕົ້ນມາ ສະພາບແວດລ້ອມ ໂດຍສະເພາະຄຸນນະພາບນໍ້າ ແລະດິນແມ່ນມີການປ່ຽນແປງໄປ ເພາະການນໍາໃຊ້ສານເຄມີ ທີ່ອັນຕະລາຍ ຈຳນວນຫຼາຍ ປ່ອຍລົງສູ່ນໍ້າ ແລະດິນ ເຮັດໃຫ້ສັດສາວາສິ່ງຕາຍ, ປະຊາຊົນ ຈົນບໍ່ກ້າຮອດຊິໃຊ້ນ້ຳໃນແມ່ນໍ້າດັ່ງກ່າວ ທີ່ເຄີຍຊົມໃຊ້ມາຫຼາຍເຊັ່ນຄົນ ຈົນມາຮອດຂ່າວເມື່ອມໍ່ໆມານີ້ ຈຶ່ງເກີດມີຄຳຖາມ ວ່າ ເປັນຫຍັງ ພວກເຮົາຈຶ່ງປ່ອຍໃຫ້ເກີດເຫດການແບບນີ້ເກີດແລ້ວເກີດອີກ.

ຜູ້ສຳປະທານປູກກ້ວຍ ຢູ່ເມືອງສັງທອງ ກໍແມ່ນມາຈາກປະເທດດຽວກັບ ຜູ້ສຳປະທານປູກກ້ວຍຢູ່ ອຸດົມໄຊ, ບໍ່ແກ້ວ ແລະຫຼວງນໍ້າທາ ທີ່ລັດຖະບານສັ່ງຫ້າມ ໃນການສຳປະທານ ນັບແຕ່ປີ 2016​ ເປັນຕົ້ນມາ, ແຕ່ເຖິງປານນັ້ນ ນັກລົງທຶນໃນລັກສະນະນີ້ ຍັງມີຢູ່ ແລະ ມາຮອດມື້ນີ້ ປະຊາຊົນລາວຍັງບໍ່ຮູ້ວ່າຈະເກີດຂຶ້ນກັບແມ່ນໍ້າສາຍໃດອີກ.

ກໍລະນີ ເມືອງສັງທອງ, ຕາມຂ່າວຂອງໜັງສືພິມ ເສດຖະກິດ ການຄ້າ ວັນທີ 16 ພະຈິກ ທີ່ຜ່ານມາ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ບໍລິສັດທີ່ສຳປະທານການປູກກ້ວຍ ອອກມາສະແດງຄວາມຮັບຊອບ ໃນການຟື້ນຟູ ພາຍໃນ 3 ປີ ໂດຍການ ປ່ອຍປາ ປີລະ 1 ແສນຕົວ ເຊິ່ງເປັນການແກ້ໄຂເຫດການສະເພາະໜ້າເທົ່ານັ້ນ, ສິ່ງສຳຄັນ ພາກສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ຄວນມີຄວາມເຂັ້ມງວດ ກວ່ານີ້ ໃນການປ້ອງກັນເຫດການທີ່ບໍ່ເພິ່ງປາຖະໜານີ້, ມັນອາດເປັນ ເລື່ອງທີ່ຮ້າຍແຮງ ແລະຂາດມະນຸດສະທຳທີ່ສຸດ ທີ່ເຫດການແບບນີ້ຫາກສືບຕໍ່ເກີດຂຶ້ນຕຶ່ມ.

ເມື່ອສອງສາມປີກ່ອນ, ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າກະສິກຳ ແລະປ່າໄມ້ ແຫ່ງຊາດໄດ້ໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້ຈະແຈ້ງແລ້ວວ່າ ການປູກກ້ວຍຂອງນັກລົງທຶນຈາກຈີນ ທີ່ໃຊ້ສານເຄມີ, ທຳລາຍສະພາບແວດລ້ອມຄືແນນນີ້ ແມ່ນບໍ່ອາດເຮັດໃຫ້ ກຳໄລຈາກການຂາຍກ້ວຍທົດແທນສິ່ງທີ່ປະຊາຊົນສູນເສຍໄປໄດ້.

ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມຍືນຍົງແກ່ການຜະລິດ, ການສ້າງລາຍຮັບ ແລະຄຸນນະພາບທີ່ດີ ຂອງສິ່ງແວດລ້ອມ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ການລົງທຶນທີ່ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສັງຄົມຫຼາຍກວ່ານີ້ ໃນທ່າມກາງທີ່ລັດຖະບານເຮົາ ໄດ້ຖືເອົາ ການພັດທະນາ ຕາມທິດຍືນຍົງ ສີຂຽວ,  ແຕ່ຖ້າຫາກວ່າຍາມໃດກໍພົບສານເຄມີ ຈາກການປູກກ້ວຍ ຫຼື ພືດກະສິກຳຊະນິດອື່ນແລ້ວ ພວກເຮົາຈະເອົາອັນໃດມາເວົ້າວ່າ ສີຂຽວ ແລະ ຍືນຍົງ.

ເຫດການປາຕາຍຢູ່ເມືອງສັງທອງສ້າງຄວາມກັງວົນໃຈ ບໍ່ສະເພາະແຕ່ວ່າຢ້ານສະພາບແວດລ້ອມເສື່ອມໂຊມ, ມົນລະພິດທາງນໍ້າ ແລະດິນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງເປັນຫ່ວງລະບົບການຈັດຕັ້ງ ຄຸ້ມຄອງ ຂອງພວກເຮົາທີ່ຍັງ ເປັນຊ່ອງວ່າງ ໃຫ້ແກ່ການປະພຶດຂອງຜູ້ລົງທຶນ ທີ່ບໍ່ເຄົາລົບແມ່ນແຕ່ສັກສີຂອງປະຊາຊົນ ຜູ້ອີງອາໄສ ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດເພື່ອດຳລົງຊີບຂອງເຂົາເຈົ້າມາຫຼາຍເຊັ່ນຄົນ, ອັນນີ້ຕ້ອງຮີບຮ້ອນແກ້ໄຂໂດຍໄວ.