ລາວເລັ່ງປັບປຸງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການກັນ ແລະ ຄວບຄຸມພະຍາດຕິດຕໍ່

ກອງປະຊຸມຜ່ານຮ່າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການກັນ ແລະ ຄວບຄຸມພະຍາດຕິດຕໍ່ໄດ້ຈັດຂຶ້ນໃນວັນທີ 4 ພຶດສາະພານີ້, ທີ່ໂຮງແຮມລ້ານຊ້າງ, ໃນນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ,ໂດຍກົມຄວບຄຸມ ພະຍາດຕິດຕໍ່, ກະຊວງສາທາລະນະສຸກ, ເພື່ອນຳສະເໜີ ແລະ ປະກອບຄຳຄິດເຫັນໃສ່ຮ່າງກົດໝາຍດັ່ງກ່າວໃຫ້ສົມບູນ ແລະ ມີເນື້ອໃນຄົບຖ້ວນ, ກ່ອນຈະສົ່ງໃຫ້ສະພາພິຈາລະ ນາ ແລະ ຮັບຮອງເອົາ.

ທ່ານຫົວໜ້າກົມຄວບຄຸມພະຍາດຕິດຕໍ່ມີຄຳເຫັນວ່າ: ໃນໄລຍະຜ່ານມາວຽກງານກັນ ແລະ ຄວບຄຸມພະຍາດຕິດຕໍ່ຢູ່ປະເທດເຮົາເຫັນວ່າປະຕິບັດໄດ້ດີສົມຄວນ, ສາມາດສະກັດກັ້ນບໍ່ໃຫ້ພະຍາດຕ່າງໆທີ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ຈຸດໃດໜຶ່ງແຜ່ລາມໄປເປັນວົງກ້ວາງ, ທັງນີ້ກໍຍ້ອນວ່າປະເທດເຮົາໄດ້ມີບັນດານິຕິກຳເປັນເຄື່ອງມືສະໜັບສະໜູນແກ້ໄຂການລະບາດຂອງພະຍາດເປັນຕົ້ນ: ມີແຈ້ງການ ແລະ ຄຳສັ່ງຂອງກະຊວງສາທາລະນະສຸກ, ມີຄຳສັ່ງແນະນຳຂອງລັດຖະບານ, ຂອງເຈົ້າແຂວງ, ມີກົດໝາຍອະນາໄມ, ກັນພະຍາດ ແລະ ສົ່ງເສີມສຸຂະພາບແລະ ອື່ນໆ, ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມຖ້າທຽບໃສ່ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງກົດລະບຽບສາກົນດ້ານສາທາລະນະສຸກ 2005 ແມ່ນຍັງມີຫຼາຍຢ່າງທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ປັບປຸງເພື່ອໃຫ້ທັນກັບຄວາມທັນສະໄໝ, ຂອງຍຸກສະໄໝເທື່ອລະກ້າວ ແລະ ໃຫ້ທ່ວງທັນກັບບັນດາປະເທດສະມາຊິກໃນພາກພື້ນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນບັນດາປະເທດສະມາຊິກອາຊຽນ, ໃນການປະຕິບັດກົດລະບຽນສາກົນດ້ານສາທາລະນະສຸກ. ດັ່ງນັ້ນ ການສ້າງ ຫຼື ປັບປຸງກົດໝາຍວ່າດ້ານການກັນ ແລະ ຄວບຄຸມພະຍາດຕິດຕໍ່ຖືເປັນວຽກບຸລິມະສິດຂອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດລະບຽບສາກົນດ້ານສາທາລະນະສຸກປີ 2005 .

ທ່ານຫົວໜ້າກົມດັ່ງກ່າວກ່າວວ່າ: ການສ້າງ ແລະ ປັບປຸງກົດໝາຍຄວບຄຸມພະຍາດຕິດຕໍ່ແມ່ນເລັ່ງໃສ່ການຍົກລະດັບການຄວບຄຸມພະຍາດຕິດຕໍ່ຢູ່ປະເທດເຮົາໃຫ້ທັນສະໄໝເທື່ອລະກ້າວ, ສາມາດວັດແທກ ແລະ ປະເມີນການມີສ່ວນຮ່ວມຂອງປະເທດເຮົາໃນການປະຕິບັດກົດລະບຽບສະກົນດ້ານສາທາລະນະສຸກປີ 2005 ມາເປັນພາກປະຕິບັດຕົວຈິງ, ກົດໝາຍດັ່ງກ່າວສະບັບປັບປຸງນີ້ໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມສຳຄັນ ແລະ ຈຳເປັນຂອງຂະແໜງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຈຳນວນໜຶ່ງໃນການປະກອບສ່ວນເຮັດໃຫ້ບັນດາຕົວຊີ້ວັດຂອງກົດລະບຽບສາກົນ ດ້ານສາທາລະນະສຸກຖືກນຳໄປຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນ: ການຮ່ວມມືລະຫວ່າງຂະແໜງສາທາລະນະສຸກ ແລະ ຂະແໜງກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້, ຂະແໜງໂຍທາທິການ ແລະ ຂົນສົ່ງ, ຂະແໜງຖະແຫຼ່ງຂ່າວວັດທະນະທຳ ແລະ ທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ອື່ນໆ, ຕາມສະພາ ວະຄວາມເປັນຈິງໃນເວລາເກີດມີການລະບາດຂອງພະຍາດເກີດຂຶ້ນ, ຕະຫຼອດຮອດການຮ່ວມມືຂອງອຳນາດການປົກຄອງ, ກໍຄືປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການຄວບຄຸມການລະບາດຂອງພະຍາດຕິດຕໍ່ທີ່ເກີດຂຶ້ນ, ໃນທ້ອງຖິ່ນຂອງເຂົາເຈົ້າເອງ, ພ້ອມນັ້ນກົດໝາຍສະບັບນີ້ຍັງສ້າງເງື່ອໄຂໃຫ້ວຽກງານຄວບຄຸມພະຍາດຕິດຕໍ່ຖືກນຳໄປຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢູ່ນອກຕາໜ່າງຂອງສາທາລະນະສຸກ,ຢູ່ຈຸດຜ່ານແດນສາກົນທາງບົກ, ທາງນ້ຳ, ທາງອາກາດ ແລະ ສິ່ງສຳຄັນແມ່ນມັນໄດ້ສ້າງຄວາມພ້ອມແຕ່ຫົວທີ່ໃນການຍົກລະດັບຄວາມອາດສາມາດຂອງ ສປປ ລາວ ໃນການຈັດຕັ້ງປຕິບັດກົດລະບຽບສາກົນດ້ານສາທາລະນະສຸກ, ສຳລັບການສ້າງ ແລະ ປັບປຸງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການຄວບຄຸມພະຍາດຕິດຕໍ່ສະບັບນີ້ແມ່ນໄດ້ຜ່ານການປຶກສາຫາລືກັບຂະແໜງການອື່ນໆຫຼາຍກວ່າ 10 ຄັ້ງ, ແຕ່ລະຄັ້ງແມ່ນມີວິຊາການຈາກສະພາ, ສຳລັນກງານນາຍົກ ແລະ ກະຊວງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຕ່າງໆ, ພ້ອມນັ້ນຍັງໄດ້ນຳໄປທາບທາມຢູ່ແຕ່ລະພາກຂອງປະເທດ, ກ່ອນຈະນຳສະເໜີຕໍ່ກອງປະຊຸມສະພາແຫ່ງຊາດທີ່ພວມດຳເນີນຢູ່ໃນປັດຈຸບັນ.