ໄລຍະນີ້ປະຊາຊົນໄດ້ຮັບຄື້ນມໍລະສຸມທາງເສດຖະກິດຫຼາຍດ້ານ

ໂດຍ: ລູກເມືອງພວນ

ໄລຍະນີ້ໃຜໆ ກໍຮັບຮູ້ທົ່ວກັນວ່າ ລາວກໍຄືໃນທົ່ວໂລກກຳລັງປະເຊີນກັບຫຼາຍໆວິກິດການທາງດ້ານເສດຖະກິດເຊັ່ນ: ໄພເງິນເຟີ້, ລາຄາສິນຄ້າແພງ, ຊິວິດການເປັນຢູ່ພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ. ໂດຍສະເພາະຢູ່ລາວເຮົາກໍຍິ່ງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍເມື່ອທຽບໃສ່ບັນດາປະເທດອ້ອມຂ້າງ ຫຼື ປະເທດທີ່ມີເສດຖະກິດແຂງແຮງກ່ວາ ຖືວ່າລາວເຮົາໄດ້ຮັບຜົນກະທົບໜັກກ່ວາເພື່ອນ.

ປັດໄຈພາຍນອກທີ່ເປັນສາເຫດຕົ້ນຕໍພາໃຫ້ເກີດວິກິດການທາງເສດຖະກິດໃນທົ່ວໂລກຄັ້ງນີ້ກໍຄືສົງຄາມລະຫວ່າງຣັດເຊຍ ກັບ ຢູເຄຣນ ແລະ ສົງຄາມລະຫວ່າງອິດສະລາແອນ ກັບ ປາແລສຕີນ. ໃນນັ້ນສາເຫດໂດຍກົງກໍຄືການປິດລ້ອມ ແລະ ການຂວໍ້າບາດ ຂອງສະຫະລັດອາເມລິກາ ແລະ ພວກກູ່ມຕາເວັນຕົກ ຫຼື ກຸ່ມນາໂຕ ຕໍ່ເສດຖະກິດຂອງຣັດເຊຍ ໂດຍສະເພາະແມ່ນການປິດກັ້ນການສົ່ງອອກນໍ້າມັນຂອງລັດເຊຍ ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຢ່າງຮ້າຍແຮງຕໍ່ລະບົບເສດຖະກິດໂລກ, ນອກນັ້ນ ລາວເຮົາຍັງໄດ້ຮັບຄວາມກົດດັນອື່ນໆຈາກປັດໄຈພາຍໃນອີກ ຈຳນວນໜຶ່ງ.

ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກທາງດ້ານເສດຖະກິດຊີວິດການເປັນຢູ່ນັ້ນ ແຕ່ລະປະເທດກໍມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນ. ແຕ່ສຳລັບຢູ່ລາວເຮົານອກຈາກໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກໄພເງິນເຟີ້ທີ່ໜັກໜ່ວງບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນ, ລາຄາສິນຄ້າ ແລະ ຄ່າຂອງຊີບແພງ, ຊິວິດການເປັນຢູ່ຝືດເຄືອງແລ້ວ, ໃນຂະນະດຽວກັນປະຊາຊົນຍັງຕ້ອງໄດ້ປະຕິບັດພັນທະຕໍ່ລັດຖະບານຕື່ມອີກເປັນຕົ້ນຕ້ອງໄດ້ຈ່າຍຄ່າພາສີທີ່ດີນແພງຂຶ້ນ, ພາສີມູນຄ່າເພີ່ມກໍມີການປ່ຽນແປງຈາກ 7% ມາເປັນ 10%, ທາງດ້ານໂທລະຄົມມະນາຄົມປະຊາຊົນກໍຕ້ອງໄດ້ແບກຫາບພາລະຈ່າຍເງິນເພີ່ມໃນຄ່າບຳລຸງຮັກສາ ແລະ ຄວາມປອດໄພຂອງເບີໂທ. ຊຶ່ງທັງໝົດນັ້ນໄດ້ກາຍເປັນກະແສວິພາກວິຈານກັນຢ່າງກວ້າງຂວາງຢູ່ໃນຂະນະນີ້.

ຈາກບັນຫາທັງໝົດທີ່ກ່າວມານັ້ນ ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບບໍ່ໜ້ອຍຕໍ່ການດຳລົງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນ ຊຶ່ງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຢູ່ແລ້ວ ກໍຍິ່ງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຕື່ມ ອັນໄດ້ສ້າງໃຫ້ເກີດບັນຫາສັງຄົມຕາມມາຈົນໜ້າເປັນຫ່ວງ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນການປະລະການຮຽນຂອງເດັກ, ແຮງງານຫຼັ່ງອອກໄປຕ່າງປະເທດ ເຮັດໃຫ້ພາຍໃນເກີດວິກິດຂາດແຄນແຮງງານ, ການຜະລິດຖົດຖອຍອັນເນື່ອງຈາກວ່າຕ້ອງໄດ້ລົງທຶນສູງ ແລະ ອື່ນໆ, ໂດຍລວມແລ້ວແມ່ນພື້ນຖານການຜະລິດ ແລະ ກຳລັງການຜະລິດຂອງເຮົາຍັງອ່ອນນ້ອຍ, ພື້ນຖານເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດຕົ້ນຕໍກໍຍັງແມ່ນພາກກະສິກຳ ແລະ ການເກັບພາສີອາກອນເປັນຫຼັກ, ສ່ວນພື້ນຖານດ້ານອຸດສາຫະກຳໜັກເກືອບວ່າບໍ່ມີຫຍັງເລີຍກໍວ່າໄດ້, ພາກການສົ່ງອອກກໍພຽງແຕ່ເລີ່ມມີໜໍ່ແໜງເລັກໆນ້ອຍໆ, ການນຳເຂົ້າເປັນສ່ວນໃຫຍ່ ກວມເອົາເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງ ຈີດີພີ ຫຼື ກວມເອົາເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງມູນຄ່າລວມທາງການຄ້າ ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າການຄ້າຂາດດຸນມາຕະຫຼອດ ຊຶ່ງພວກເຮົາຍັງບໍ່ທັນສາມາດເພິ່ງຕົນເອງ ກຸ້ມຕົນເອງໄດ້ຢ່າງແຂງແຮງ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ ຖ້າປະຊາຊົນລາວທັງຊາດຫາກພ້ອມພຽງກັນຍົກສູງສະຕິຊາດ ເຊີດຊູຄວາມເປັນເອກະລາດ ເປັນເຈົ້າຕົນເອງຕາມທິດຂອງພັກທີ່ວ່າ: "ເພິ່ງຕົນເອງ, ກຸ້ມຕົນເອງ ແລະ ສ້າງຄວາມເຂັ້ງແຂງດ້ວຍຕົນເອງ" ແລະ ຮູ້ປະຢັດມັດທະຍັດໃນການຈັບຈ່າຍໃຊ້ສອຍ, ເພີ່ມພູນຜະລິດຜົນ ສ້າງເສດຖະກິດຄອບຄົວຕາມເງື່ອນໄຂ ແລະ ທ່າແຮງຂອງຕົນ ຄົງຈະຜ່ານພົ້ນວິກິດການຄັ້ງນີ້ໄປດ້ວຍກັນ. 

ພ້ອມດຽວກັນນີ້ພາກລັດກໍຕ້ອງມີມາດຕະການກະຕຸ້ນເສດຖະກິດທີ່ເປັນຮູບປະທໍາໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ, ປະຕິບັດນະໂຍບາຍຊ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊົນຮາກຫຍ້າ ຊາວກະສິກອນຢ່າງຈິງຈັງເພື່ອສ້າງພື້ນຖານການຜະລິດກະສິກຳໃຫ້ເຂັ້ມແຂງເພື່ອຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກການຂຶ້ນກັບເສດຖະກິດພາຍນອກເທື່ອລະກ້າວ ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງພາຍໃນໃຫ້ເປັນຈິງ ສິ່ງຫຍຸ້ງຍາກເຫຼົ່ານັ້ນຄົງຈະໝົດໄປໃນທີ່ສຸດ.