ຈະສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ກໍານົດໂຄງສ້າງ ລາຄາສິນຄ້າ

ລັດຖະບານ ຈະສືບຕໍ່ປະສານສົມທົບກັບຂະແໜງການ ແລະ ອົງການປົກຄອງທ້ອງ ຖິ່ນຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ກໍານົດໂຄງສ້າງ ລາຄາສິນຄ້າ ທີ່ຈຳເປັນ ໃນຂະນະດຽວກັນຈະຊຸກຍູ້-ສົ່ງເສີມ ໃຫ້ພາກທຸລະກິດ ທີ່ເຮັດແທ້ທຳຈິງ ສາມາດເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງທຶນ ເພື່ອການຜະລິດເປັນສິນຄ້າ ໂດຍສະເພາະສິນຄ້າ ທີ່ມີຜົນກະທົບແຮງ ແລະ ຈໍາເປັນຕໍ່ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງ ປະຊາຊົນ; ທ່ານ ມະໄລທອງ ກົມມະສິດ ລັດຖະມົນຕີ ກະຊວງອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການຄ້າ (ອຄ) ໄດ້ຊີ້ແຈງຕໍ່ຄຳຊັກຖາມ ຂອງສະມາຊິກສະພາແຫ່ງຊາດ (ສສຊ) ໃນກອງປະຊຸມສະໄໝສາມັນເທື່ອທີ 6 ຂອງ ສພຊ ຊຸດທີ IX (2/11/2023) ວ່າ: ລາຄາສິນຄ້າເໜັງຕີງສູງຂຶ້ນ ຍ້ອນຫຼາຍສາເຫດ, ໃນນັ້ນ ສາເຫດຕົ້ນຕໍຈໍານວນ ໜຶ່ງຄາດວ່າແມ່ນຍ້ອນເງິນເຟີ້ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ລາຄາສິນຄ້າເພີ່ມຂຶ້ນຕາມເວລາ, ຍ້ອນເງິນກີບອ່ອນຄ່າທຽບໃສ່ເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ເຮັດໃຫ້ລາຄາສິນຄ້ານໍາເຂົ້າເພີ່ມຂຶ້ນ, ລາຄາຂາຍກໍເພີ່ມຂຶ້ນຍ້ອນຕົ້ນທຶນການຜະລິດ: ເປັນຕົ້ນວັດຖຸດິບ, ແຮງງານ, ໄຟຟ້າ, ຄ່າຂົນສົ່ງ (ນໍ້າມັນ), ຄ່າບໍລິການ ແລະ ສ່ວນປະກອບອື່ນໆ ຂອງການຜະລິດເຊັ່ນ: ຝຸ່ນ, ຫົວອາຫານ, ຜູ້ຜະລິດກໍສົ່ງຜົນຕໍ່ຕົ້ນທຶນດັ່ງກ່າວໄປໃຫ້ຜູ້ບໍລິໂພກ ໂດຍການຂຶ້ນລາຄາສິນຄ້າ, ຍ້ອນຄວາມຄາດຫວັງ: ຜູ້ນຳເຂົ້າ ແລະ ຜູ້ຜະລິດ ອາດຄາດຄະເນລາຄາສິນຄ້າ ຈະເພີ່ມຂຶ້ນໃນອະນາຄົດແລ້ວປັບລາຄາ ເພື່ອຮັບມື ຫຼື ຫຼຸດຄວາມສ່ຽງຂອງຕົນ ຊຶ່ງບັນຫາທີ່ພາກລັດພະຍາຍາມກວດກາ ແລະ ຄວບຄຸມ ແລະ ສາເຫດອື່ນໆ, ສະເພາະອັນຕົ້ນຕໍ, ນິຕິກຳດັ່ງກ່າວໄດ້ກຳນົດວ່າ: ໃນກໍລະນີມີຄວາມຈຳເປັນ ອົງການຄຸ້ມຄອງລາຄາ ສາມາດນຳໃຊ້ມາດຕະການຄຸ້ມຄອງລາຄາ ດ້ວຍ 2 ຮູບການຄື: ມາດຕະການຄວບຄຸມລາຄາ ແລະ ມາດຕະການຕິດຕາມການເໜັງຕີງຂອງລາຄາ.

ໃນນີ້ອົງການຄຸ້ມຄອງລາຄາ ຈະມີ 2 ຂັ້ນ: ຂັ້ນສູນກາງ ມີຄະນະຄຸ້ມຄອງລາຄາທີ່ປະກອບດ້ວຍ ກະຊວງອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການຄ້າ ແລະ ຂະແໜງການ ແລະ ຂັ້ນທ້ອງຖິ່ນ: ມີຄະນະຄຸ້ມຄອງລາຄາຂັ້ນທ້ອງຖິ່ນ; ທ່ານ ລັດຖະມົນຕີກະຊວງ ອຄ ກ່າວຕື່ມວ່າ: ສໍາລັບມາດຕະການຄວບຄຸມລາຄາ, ນິຕິກຳດັ່ງກ່າວໄດ້ກຳນົດ 5 ມາດຕະການ ຄື: ກຳນົດໂຄງປະກອບລາຄາ, ກຳນົດລາຄາສູງສຸດ, ລາຄາຕໍ່າສຸດ ຫຼື ຂອບລາຄາ, ຄວບຄຸມສິນຄ້າໃນຄັງແຮສຳຮອງ, ຖົມຂຸມສິນຄ້າ ແລະ ການບໍລິການ, ການດັດສົມການສະໜອງ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການ.

ລັດຖະບານໄດ້ອີງໃສ່ທິດທາງ ແລະ ມາດຕະການດັ່ງກ່າວ ແລະ ໄດ້ປະຕິບັດບາງມາດຕະການເພື່ອພະຍາຍາມຄວບຄຸມລາຄາສິນຄ້າ ໃນນັ້ນອັນພົ້ນເດັ່ນກໍແມ່ນການກຳນົດລາຍການສິນຄ້າ ແລະ ການບໍລິການຄວບຄຸມລາຄາ (ບັນຊີ ກ) ພ້ອມທັງອອກບົດແນະນໍາການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໃຫ້ຂັ້ນແຂວງ ເປັນຜູ້ຄຸ້ມຄອງ, ຄິດໄລ່ລາຄາສິນຄ້າຕາມໂຄງປະກອບລາຄາສິນຄ້າທີ່ສູນກາງກຳນົດ. ພ້ອມທັງ ຕິດຕາມ, ກວດກາ ຕາມການມອບໝາຍ, ໃນຂະນະໃນດຽວກັນໄລຍະ 3-4 ເດືອນຜ່ານມານີ້ ໄດ້ສຸມໃສ່ຄຸມລາຄາເຂົ້າກິນ, ຊີ້ນໝູ, ງົວ, ໄກ່ ແລະ ປາ.

ຮ່ວມມືກັບພາກທຸລະກິດ ເພື່ອຂາຍສິນຄ້າຫຼຸດລາຄາ ເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນຜູ້ມີລາຍຮັບຕໍ່າໄດ້ຊື້ສິນຄ້າໃນລາຄາທີ່ຖືກ, ໄດ້ສົ່ງເສີມການຜະລິດເພື່ອທົດແທນການນຳເຂົ້າ ໂດຍສະໜັບສະໜູນແຫຼ່ງທຶນເພີ່ມໃຫ້ແກ່ການຜະລິດຜ່ານແຫຼ່ງທຶນນະໂຍບາຍສິນເຊື່ອເພື່ອກະຕຸ້ນເສດຖະກິດ ແລະ ນະໂຍບາຍສິນເຊື່ອ ເພື່ອກະຈາຍແຫຼ່ງທຶນລົງສູ່ທ້ອງຖິ່ນ ທີ່ທະນາຄານເເຫ່ງ ສປປ ລາວ ຄຸ້ມຄອງ, ລັດຖະບານ ຍັງສືບຕໍ່ອາກອນນ້ຳມັນເຊື້ອໄຟແບບນະໂຍບາຍ ຫຼື ຖົມຂຸມເພື່ອບໍ່ໃຫ້ລາຄານໍ້າມັນເຊື້ອໄຟ ຊຶ່ງເປັນຕົ້ນທຶນໜຶ່ງຂອງການຜະລິດ ແລະ ການຂົນສົ່ງ ມີຜົນກະທົບແຮງ ຕໍ່ລາຄາສິນຄ້າ.

ໃນຕໍ່ໜ້າຈະສືບຕໍ່ປະສານສົມທົບກັບຂະແໜງການ ແລະ ອົງການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ ຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ກໍານົດໂຄງສ້າງລາຄາສິນຄ້າ ທີ່ຈຳເປັນທັງຢູ່ໃນບັນຊີ ກ ແລະ ບັນຊີ ຂ ເພື່ອມີລາຄາທີ່ສົມເຫດສົມຜົນ, ພ້ອມທັງຕິດຕາມການເໜັງຕີງ ແລະ ໃຊ້ມາດຕະການຕໍ່ການຂຶ້ນລາຄາສິນຄ້າທີ່ບໍ່ສອດຄ່ອງ

ຈະປະສານສົມທົບກັບກະຊວງການເງິນ ແລະ ທະນາຄານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ເພື່ອຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ກຳນົດນະໂຍບານເງິນຕາ ແລະ ນະໂຍບາຍການເງິນທີ່ເໝາະສົມ ເພື່ອຫຼຸດອັດຕາເງິນເຟີ້ ແລະ ຄຸ້ມຄອງອັດຕາແລກປ່ຽນໃຫ້ມີຄວາມໝັ້ນທ່ຽງ.

ຈະປະສານສົມທົບກັບຂະແໜງການກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້, ຂະແໜງການພະລັງງານ ແລະ ບໍ່ແຮ່, ຂະແໜງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ແລະ ອົງການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ ເພື່ອພ້ອມກັນຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ຫຼຸດຜ່ອນຕົ້ນທຶນການຜະລິດ ເປັນຕົ້ນ: ການສົ່ງເສີມການຜະລິດຝຸ່ນ, ຫົວອາຫານ, ເຄື່ອງມື-ເຕັກນິກການຜະລິດ, ການໃຫ້ຄວາມຮູ້-ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ຜູ້ປະກອບການ.

ຈະປັບປຸງຂໍ້ຄົງຄ້າງ ໃນການຊຸກຍູ້-ສົ່ງເສີມໃຫ້ພາກທຸລະກິດ ທີ່ເຮັດແທ້ທຳຈິງ ສາມາດເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງທຶນ ເພື່ອການຜະລິດເປັນສິນຄ້າ ໂດຍສະເພາະສິນຄ້າທີ່ມີຜົນກະທົບແຮງ ເເລະ ຈໍາເປັນຕໍ່ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນ.

ຈະເລັ່ງຄົ້ນຄວ້າປັບປຸງບັນດານິຕິກຳ ທີ່ຕິດພັນກັບວຽກລາຄາ ເປັນຕົ້ນການຍົກລະດັບ ດຳລັດ ວ່າດ້ວຍ ລາຄາສິນຄ້າ ແລະ ຄ່າບໍລິການ, ບັນຊີຄວບຄຸມ, ຄຳແນະນຳ ກ່ຽວກັບການກຳນົດໂຄງສ້າງລາຄາ ແລະ ອື່ນໆ ເພື່ອ ໃຫ້ຕອບສະໜອງຕາມຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຕົວຈິງ, ຈະປຶກສາຫາລື ແລະ ປັບປຸງກົນໄກການປະສານງານ ແລະ ແບບແຜນວິທີການເຮັດວຽກຂອງຄະນະຄຸ້ມຄອງລາຄາ ທັງຂັ້ນສູນກາງ ແລະ ຂັ້ນທ້ອງຖິ່ນໃຫ້ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ປະສິດທິຜົນສູງຂຶ້ນຕື່ມ.