ສຳມະນາວິທະຍາສາດ ແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ກ່ຽວກັບວຽກກໍາມະບານ

ທ່ານ ສົມສະຫວາດ ເລັ່ງສະຫວັດ ໄດ້ກ່າວວ່າ: ສຳມະນາຄັ້ງນີ້, ເພື່ອຮັບຟັງການລາຍງານຜົນການຄົ້ນຄວ້າຈາກນັກວິທະຍາສາດ ແລະ ລະດົມຄວາມຄິດໃສ່ບົດວິທະຍາສາດ ໃຫ້ຮັບປະກັນລັກສະນະວິທະຍາສາດ, ເຊິ່ງມີຄວາມໝາຍສຳຄັນ ທັງໃນດ້ານທິດສະດີ ແລະ ພຶດຕິກຳ, ເປັນປະໂຫຍດໃຫຍ່ຫລວງແທດຕົວຈິງຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກ-ລັດ ກ່ຽວກັບວຽກງານກໍາມະບານ ໃຫ້ປະກົດຜົນເປັນຈິງ ແລະ ພ້ອມກັນຍົກສູງຄວາມຮັບຜິດຊອບການເມືອງ, ຄົ້ນຄວ້າໃຫ້ເລິກ, ຂຸດໃຫ້ເຖິງ ເພື່ອຊອກໃຫ້ເຫັນໄດ້ເຖິງເນື້ອໃນແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ກ່ຽວກັບວຽກງານກໍາມະບານ ເພື່ອໃຫ້ກາຍເປັນຄັງສ້າງທິດສະດີ ແລະ ນຳເອົາເນື້ອໃນຈິດໃຈດັ່ງກ່າວ ໄປຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ໝູນໃຊ້ເຂົ້າໃນການສຶກສາອົບຮົມ, ປຸກລະດົມສະມາຊິກກຳມະບານ ໃນຄວາມຮັບຜິດ ຊອບຂອງຕົນຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.

ປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ເວົ້າວ່າ: ການຈັດຕັ້ງກຳມະບານ “ເປັນຫົວຈັກຫລັກແຫລ່ງໃຫ້ແກ່ຂະບວນກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານ ໃນການເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອຮັກຊາດ ແລະ ສາມັກຄີປອງດອງກັນ, ເດັດດ່ຽວຜ່ານຜ່າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກນາໆປະການ ໃນການປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແລະ ພາປະເທດຊາດກ້າວເດີນໄປ ດ້ວຍບາດກ້າວອັນໜັກແໜ້ນໃນພາລະກິດລວມຂອງຊາດ”. ສະນັ້ນ, ເວົ້າເຖິງວຽກງານກໍາມະບານ ແມ່ນເວົ້າເຖິງການເຄື່ອນໄຫວຕາມພາລະບົດບາດ, ປັບປຸງກົງຈັກການຈັດຕັ້ງທຸກຂັ້ນໃຫ້ມີຄວາມໜັກແໜ້ນເຂັ້ມແຂງ; ສຶກສາອົບກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານ ປະຕິບັດແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກ ແລະ ລັດ ໃຫ້ປາກົດຜົນເປັນຈິງ; ປຸກລະດົມກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານສ້າງຂະບວນການໃຫ້ຟົດຟື້ນ; ສຸມໃສ່ປົກປ້ອງສິດຜົນປະໂຫຍດ ຂອງກໍາມະກອນ ແລະຊາວຜູ້ອອກແຮງານ.

ປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ເວົ້າວ່າ: ກຳມະບານ “ມີພາລະບົດບາດຂົນຂວາຍ, ເຕົ້າໂຮມຈັດຕັ້ງ ແລະ ສຶກສາອົບຮົມກຳມະກອນ, ລັດຖະກອນໃນທຸກດ້ານ ໂດຍແນໃສ່ປະຕິບັດແນວທາງປະຕິວັດສັງຄົມນິຍົມຂອງພັກ ແລະແຜນການຂອງລັດ ໃຫ້ປາກົດເປັນຈິງ, ມີຄວາມຕື່ນຕົວທາງຊົນຊັ້ນ ແລະ ມີຄວາມຕື່ນຕົວສັງຄົມນິຍົມ, ມີສະຕິອອກແຮງງານ ດ້ວຍຄວາມຕື່ນຕົວ, ມີຜະລິດຕະພາບສູງ, ມີສະຕິແພງຖະໜອມ ເເລະ ປົກປັກຮັກສາຊັບສົມບັດສັງຄົມນິຍົມ, ມີສະຕິຕໍ່ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ລະບຽບວິໄນ, ມີລະດັບການເມືອງ, ວັດທະນະທຳ, ເຕັກນິກສູງ ແລະມີຄວາມຊຳນິຊຳນານໃນວິຊາຊີບ, ມີແບບແຜນດຳລົງຊີວິດແບບງ່າຍໆ ແລະ ປອດໃສ, ດຳລົງຊີວິດ ແລະ ເຮັດວຽກຕາມຄຸນນະທຳອັນຈົບງາມ ທີ່ວ່າ “ຕົນເພື່ອທຸກຄົນ, ທຸກຄົນເພື່ອຕົນ”.

ທ່ານ ນາງ ອາລີ ວົງໜໍ່ບຸນທຳ ໄດ້ກ່າວວ່າ: ການກຳເນີດແນວຄິດ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ກ່ຽວກັບວຽກງານກໍາມະບານ ແມ່ນຄວາມຈຳເປັນພາວະວິໄສ, ແມ່ນພາກສ່ວນປະກອບໃນລະບົບແນວຄິດຂອງເພິ່ນ, ກາຍເປັນພື້ນ ຖານທິດສະດີອັນສຳຄັນຕໍ່ການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານກຳມະບານ. ໂດຍເຫັນໄດ້ບົດບາດສໍາຄັນ ຂອງສັດຈະທໍາດັ່ງກ່າວ ປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ໄດ້ເວົ້າວ່າ: “ຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ຕ້ອງຝຶກຝົນຫລໍ່ຫລອມຕົນເອງໃນທຸກດ້ານ ໃນພາ ລະກິດແຫ່ງການດັດສ້າງ ແລະ ກໍ່ສ້າງສັງຄົມນິຍົມນັ້ນເອງ ເຊັ່ນ: ຫລັກໝັ້ນ, ທັດສະນະ, ລະດັບວັດທະນະທຳ, ວິຊາສະເພາະ, ລະບຽບອອກແຮງງານ. ທັງນີ້, ກໍເພື່ອໃຫ້ສົມເປັນຊົນຊັ້ນປະຕິວັດກວ່າໝູ່, ກ້າວໜ້າກວ່າໝູ່, ເປັນກຳລັງຫລັກແຫລ່ງທີ່ດຳລົງບົດບາດນຳພາສັງຄົມ”. ປະທານໄດ້ນໍາພາ-ຊີ້ນໍາກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານລາວຢ່າງໃກ້ຊິດ ແລະ ໄດ້ສ້າງຕັ້ງອົງການກໍາມະບານລາວຂຶ້ນ ໃນວັນທີ 1 ກຸມພາ 1956 ເພື່ອເປັນຕົວແທນປົກປ້ອງສິດ ແລະຜົນປະໂຫຍດອັນຊອບທຳ ຂອງກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານລາວ ປະທານເວົ້າວ່າ: “ອົງການກໍາມະບານແມ່ນກໍາລັງທັບ, ພັກກອມມູນິດ ເປັນກອງເສນາທິການໃຫ້ແກ່ກອງກໍາລັງດັ່ງກ່າວ”.

ທ່ານ ພູວົງ ອຸ່ນຄຳແສນ ໄດ້ຕີລາຜົນໄດ້ຮັບໃນເບື້ອງຕົ້ນ ທີ່ນັກວິທະຍາສາດ ໄດ້ຄົ້ນຄວ້າຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ຈະແຈ້ງ ກ່ຽວກັບ “ແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ກັບວຽກງານກໍາມະບານ” ແລະ ໄດ້ເນັ້ນວ່າ: ການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງດ້ານການຈັດຕັ້ງກຳມະບານ ແມ່ນການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ລະບົບກົງຈັກການຈັດຕັ້ງ ແລະ ບຸກຄະລາກອນ (ສະມາຊິກກຳມະບານ), ໝາຍວ່າ ແມ່ນການປັບປຸງກົງຈັກການຈັດຕັ້ງກຳມະບານຢ່າງເປັນລະບົບ ນັບແຕ່ສູນກາງລົງຮອດຮາກຖານ, ທັງເປັນການເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດ ຂອງອົງການຈັດຕັ້ງກຳມະບານຂັ້ນຕ່າງໆເຂົ້າໃນຂະບວນການປ່ຽນແປງໃໝ່. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ເພື່ອເສີມຂະຫຍາຍບົດບາດນຳໜ້າ ຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະ ກອນໃນທຸກຂົງເຂດວຽກງານ, ພວກເຮົາຕ້ອງຖືສຳຄັນເປັນພິເສດກ່ຽວກັບ “ການຍົກລະດັບການສຶກສາ, ວັດທະນະ ທຳ ແລະ ວິຊາຊີບ ຂອງກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານໃຫ້ສູງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ, ປຸກລະດົມ ແລະ ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານ ໂດຍສະເພາະ ປັນຍາຊົນ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຂະບວນການແຂ່ງຂັນຮ່ຳຮຽນ, ນຳໃຊ້ຜົນສຳເລັດທາງດ້ານເຕັກນິກເຂົ້າໃນວຽກງານ, ສືບຕໍ່ເສີມຂະຫຍາຍແນວຄິດຊີ້ນຳຂອງປະທານ ເຂົ້າໃນວຽກງານກຳມະບານໃຫ້ມີການຫັນປ່ຽນໃນພຶດຕິກຳໃນຕໍ່ໜ້າ.

ພາບຂ່າວ: ຂປລ