ການປ່ອຍນໍ້າເຂື່ອນ ນອກຈາກເພື່ອຄວາມປອດໄພຂອງໂຄງສ້າງຂອງເຂື່ອນແລ້ວ ຄວນມີມາດຕະການຮັບຜິດຊອບຕໍ່ຜູ້ຢູ່ໃຕ້

ໂດຍ: ມຶກບໍ່ແຫ້ງ

ການປ່ອຍນໍ້າເຂື່ອນໃນຍາມຝົນ ກາຍເປັນເລື່ອງທີ່ປົກກະຕິ ແຕ່ເປັນເລື່ອງກັງວົນໃຈສຳລັບ ປະຊາຊົນ ທີ່ຢູ່ໃຕ້ເຂື່ອນ ເນື່ອງຈາກ ການປ່ອຍຈຳນວນຫຼາຍ ກໍຈະສົ່ງຜົນກະທົບໂດຍກົງຕໍ່ຜູ້ອາໄສຢູ່ຕາມແຄມແມ່ນໍ້າ ສ່ຽງຕໍ່ການເກີດດິນເຊາະເຈື່ອນ ພັດພາເອົາ ທີ່ຢູ່ອາໄສ ແລະ ຊັບສິນອື່ນໆໄປນຳ. ນອກນັ້ນ ສຳລັບຜູ້ທີ່ມີໄຮ່ນາຕາກ້າເຂດຕໍ່າ ກໍອາດຈະພົບພໍ້ກັບໄພນໍ້າຖ້ວມໄດ້ງ່າຍ ເຊິ່ງອັນນີ້້ບໍ່ສະເພາະແຕ່ຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສະບຽງອາຫານ ທີ່ລາຄາກຳລັງຖີບຕົວສູງຂຶ້ນທົ່ວປະເທດ ແຕ່ຍັງຈະເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົາສູນເສຍລາຍຮັບຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ. 

ທີ່ຜ່ານມາການປ່ອຍນໍ້າເຂື່ອນໄຟຟ້າ ແມ່ນມີການແຈ້ງເຕືອນ ແລະໄດ້ຂໍອະນຸມັດຈາກພາກສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຄັກແນ່ ເຊິ່ງຕາມຫຼັກການແລ້ວແມ່ນສາມາດປ່ອຍນໍ້າຕາມ ສັນຍາສຳປະທານ ແຕ່ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຕົວຈິງ ກໍອາດມີການຄາດເຄື່ອນ ຖ້າຫາກບໍ່ມີການຕິດຕາມກວດກາຢ່າງເຂັ້ມງວດຂອງເຈົ້າໜ້າທີ່. ນອກນັ້ນ ເມື່ອຜົນກະທົບເກີດຂຶ້ນຕໍ່ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ ເຂດໃຕ້ເຂື່ອນນັ້ນແລ້ວ ຫຼາຍເຂດແມ່ນຖືກປ່ອຍປະລະເລີຍ ຕໍ່ການທົດແທນຜົນເສຍຫາຍໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ. 

ຜ່ານມາບັນຫາດັ່ງກ່າວນັ້ນ ໄດ້ເກີດຂື້ນກັບປະຊາຊົນມາແລ້ວຫຼາຍເຂດແຕ່ຜູ້ຂຽນບໍ່ຂໍເອີຍຊື່ໂຄງການ ແຕ່ຂໍໃຫ້ເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມງວດ ກວດຄືນຕໍ່ຜົນກະທົບທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບປະຊາຊົນ. 

ໃນທິດສະດີ ທີ່ອະທິບາຍເຫດຜົນຂອງການສ້າງເຂື່ອນນັ້ນພວກເຮົາເວົ້້າວ່າ “ແມ່ນເພື່ອຕ້ານແລ້ງຕ້ານຖ້ວມ” ແຕ່ເບິ່ງຄືວ່າການປະຕິບັດຕົວຈິງແມ່ນປີ້ນກັນ. ຍາມຝົນທີ່ປະລິມານເພີ່ມຂຶ້ນ ແຕ່ຊໍ້າປ່ອຍຕື່ມ ເຮັດໃຫ້ລະດັບນໍ້າສູງຂຶ້ນ ກໍໃຫ້ເກີດມີຜົນກະທົບຄືດັ່ງກ່າວມາ. ແຕ່ຮອດຍາມແລ້ງແລ້ວ ບັນດາເຂື່ອນທີ່ບໍ່ແມ່ນ ຮູບແບບການກໍ່ສ້າງ ຣັນອອຟ (run-of) ນັ້ນ ພັດເກັບນໍ້າໄວ້ ຜະລິດໄຟ ເຮັດພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ ຢູ່ໃຕ້ເຂື່ອນ ຂາດແຄນນໍ້າ ໂດຍສະເພາະສະໜອງແກ່ການຜະລິດ ກະສິກຳ ເພື່ອການຄໍ້າສະບຽງອາຫານ ກໍຄືການຜະລິດເປັນສິນຄ້າ ໂດຍບວກໃສ່ກັບທ່າອ່ຽງການ ບຸກລຸກປ່າຍອດນໍ້າ ແລະ ເຂດອ່າງຮັບນໍ້ານັ້ນ ຍິ່ງເຮັດປະລິມານການເກັບນໍ້າໃນສາຍຕ່າງໆຫຼຸດລົງຢ່າງ ໜ້າຕົກໃຈ. 

ແນ່ນອນຖ້າຫາກວ່າ ບໍ່ປ່ອຍນໍ້າເຂື່ອນເມື່ອປະລິມານເພີ່ມຂຶ້ນສູງເກີນຂະໜາດບັນຈຸນັ້ນ ກໍມີຄວາມສ່ຽງສູງ ທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຂື່ອນແຕກ ເຊິ່ງບໍ່ມີໃຜປາຖະໜາ ເພາະວ່າພວກເຮົາມີບົດຮຽນອັນເຈັບແສບມາແລ້ວ ແຕ່ການປ່ອຍນໍ້າທີ່ອັ່ງຢູ່ໜ້າເຂື່ອນລົງເຂດລຸ່ມເຂື່ອນນັ້ນຄວນມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຫຼາຍຂື້ນກວ່າເກົ່າ. ນອກຈາກການ ແຈ້ງເຕືອນທີ່ທັນເວລາ, ຈະແຈ້ງ ແລະ ທົ່ວເຖິງນັ້ນແລ້ວ ກໍຕ້ອງມີການສຳຫຼວດປະເມີນຄືນ ເຖິງຄວາມເສຍຫາຍ ທີ່ອາດເຕະຕ້ອງເຖິງຜົນປະໂຫຍດຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ມີການທົດແທນຕາມຄວາມເໝາະສົມ ແລະທັນເວລາ. 

ບໍ່ວ່າການດຳເນີນທຸລະກິດຂະແໜງການໃດ ຕ້ອງເອົາຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສັງຄົມ-ສິ່ງແວດລ້ອມເປັນບູລິມະສິດ. ອັນນີ້ ບໍ່ແມ່ນອຸປະສັກໃນການດຳເນີນທຸລະກິດ ຫຼືການດຳເນີນການໂຄງການພັດທະນາ ແຕ່ຫາກເພື່ອຄວາມຍືນຍົງ, ມີຄວາມປອດໄພດຕ່າງຝ່າຍ ຕ່າງໄດ້ຮັບປະໂຫຍດໄປຄຽງຄູ່ກັນ