10 ພະຍາດອັນຕະລາຍຕໍ່ລັດຖະກອນ

1 ພະຍາດສໍ້ລາດບັງຫຼວງ: ແມ່ນພະຍາດສວຍໃຊ້ຖານະຕໍາແໜ່ງ, ສິດອໍານາດ, ໜ້າທີ່ຂອງ ຕົນ ເພື່ອຍັກຍອກເອົາຊັບສົມບັດຂອງລັດ ແລະ ປະຊາຊົນ, ສໍ້ໂກງຮັບສິນບົນ ແລະ ພຶດຕິກໍາອື່ນໆ ຖືວ່າເປັນກະທໍາຜິດທີ່ຕໍາ່ຕ້ອຍໃນສັງຄົມ.

2 ພະຍາດຟູມເຟືອຍ: ພະຍາດນີ້ມັນຕິດພັນກັບການຂຶ້ນແຜນງົບປະມານເກີນຄວາມເປັນຈິງ, ການຈັດຊື້ວັດຖຸທີ່ມີຄຸນນະພາບຕໍ່າກວ່າງົບປະມານ, ນໍາໃຊ້ວັດຖຸຂອງລັດຢ່າງຊະຊາຍຂາດການຄຸ້ມ ຄອງ ແລະ ນໍາໃຊ້ເວລາທາງລັດຖະການຢ່າງຟູມເຟືອຍ (ເອົາວຽກສ່ວນຕົວມາເຮັດຢູ່ຫ້ອງການ, ເຂົ້າການຊ້າພັດເລີກໄວ, ຍາມໃດກໍໂທຄອບລາພັກ). ນອກຈາກນັ້ນ,ພະຍາດຟູມເຟືອຍມັກຈະເກີດຂຶ້ນກັບແບບແຜນການດໍາລົງຊີວິດອີກຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.

3 ພະຍາດອາດຍາສິດ: ລັດຖະກອນທີ່ມີເຊື້ອພະຍາດນີ້ມັກຈະສວຍໃຊ້ຕໍາແໜ່ງ, ໜ້າທີ່ອອກ ຄໍາສັ່ງທີ່ບໍ່ນອນໃນແຜນການ, ລະບຽບການ ແລະ ແບບແຜນວິທີເຮັດວຽກ. ເຊື່ອໝັ້ນຕົນເອງຈົນເກີນໄປ, ມັກຈະເປັນຄົນຫູໜາບໍ່ຟັງຫ່າງສຽງປັບປ່ຽນຍາກ ແລະ ຫ່າງເຫີນ ຈາກພະນັກງານ ແລະ ປະຊາຊົນ. ເມື່ອປະຊາຊົນບໍ່ປະຕິບັດຕາມກໍຫາວ່າເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈແນວທາງ.

4 ພະຍາດຂີ້ຄ້ານມັກງ່າຍ: ຂີ້ຄ້ານຄົ້ນຄວ້າຊອກຮູ້ຊອກເຫັນ, ຂາດການຄິດຫງໍາ, ເຮັດສິ່ງໃດ ກໍພໍແລ້ວຕີນແລ້ວມືມະລຸມມະລ້ວຍ, ຕີລາຄາບັນຫາແບບຂີ່ມ້າຊົມສວນ, ຫຼົບຫຼີກວຽກຫນັກມັກວຽກເບົາ, ກົງກັນຂ້າມຖ້າວຽກໃດທີ່ຕິດພັນກັບຜົນປະໂຫຍດແມ່ນໂຕອອກໜ້າ.

5 ພະຍາດອວດອົ່ງທະນົງຕົວ: ແມ່ນພະຍາດຖືຕົນເປັນໃຫຍ່, ມັກການຍ້ອງຍໍ ບໍ່ມັກການຕໍານິ, ວຽກໃດກໍຢາກເປັນນາຍຫມູ່, ຜູ້ອື່ນເຮັດສໍາເລັດພັດອອກໜ້າອ້າງວ່າຜົນງານໂຕ, ບໍ່ມັກຮໍ່າຮຽນກັບມະຫາຊົນອັນໃດກໍວ່າໂຕຮູ້ໝົດ.

6 ພະຍາດມັກໃຫຍ່ໃຝ່ສູງ: ຜູ້ທີ່ຕົກໃນພະຍາດນີ້ຖືຕົນເອງວ່າເປັນຜູ້ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່, ມັກຖານະຍົດສັກທີ່ໄຮ້ມາດຖານ, ມັກແຕ່ເປັນປະທານ ຫຼື ນອນໃນຄະນະກໍາມະການ, ວຽກບໍ່ພໍເຮັດພັດໄປເຮັດ, ເວລາຖືກຕໍານິແນວຄິດພັດຄອນແຄນ, ຫວັ່ນໄຫວ, ຮູ້ຈັກແຕ່ຂຶ້ນບໍ່ຮູ້ຈັກລົງ.

7 ພະຍາດຂາດລະບຽບວິໄນ: ມີແນວຄິດແບບສ່ວນຕົວເກີນໄປບໍ່ຮູ້ກະລາເທສະ, ບໍ່ຮູ້ຕໍ່າຮູ້ສູງ, ເສລີບີຮົ່ວ, ມັກແນວໃດກໍເຮັດແນວນັ້ນແລະມັກຈະຝືນລະບຽບການ ແລະກົດປະເພນີ.

8 ພະຍາດແນວຄິດຄັບແຄບ: ມັກຢູ່ແບບໂດດດ່ຽວຖືຕົນເປັນໃຫຍ່, ບໍ່ຮັບເອົາແນວຄິດຂອງຜູ້ອື່ນ, ບໍ່ກ້າສ້າງຄົນ ເພາະຢ້ານຜູ້ອື່ນລື່ນໂຕ, ເຫັນແກ່ຈຸ້ມເຈື້ອເຊື້ອສາຍ (ລູກ, ຫຼານ) ນັບທັງຜົນປະໂຫຍດ ແລະ ການສັບຊ້ອນຕໍາແໜ່ງງານ.

9 ພະຍາດແນວຄິດທ້ອງຖິ່ນ: ພະຍາດນີ້ກໍບໍ່ຂີ້ຮ້າຍຈາກພະຍາດອື່ນໆ ແຕ່ກໍເປັນອັນຕະລາຍຄືກັນ, ພະຍາດແນວຄິດທ້ອງຖິ່ນຈະເຫັນແຕ່ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ແລະ ຜົນສໍາເລັດພາຍໃນສໍານັກງານອົງການຂອງຕົນ, ບໍ່ສົນໃຈກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຂອງຂົງເຂດອື່ນ ແລະ ຮາກຖານອື່ນໆ, ຫ່າງເຫີນຈາກມະຫາຊົນ ແລະ ບໍ່ເຫັນຜົນປະໂຫຍດຂອງຄົນສ່ວນໃຫຍ່.

10 ພະຍາດລູບແຄ່ງເລຍຂາ: ຜູ້ທີ່ຕິດພະຍາດນີ້ມັກສະແດງອາການຕໍ່ຜູ້ເປັນຫົວໜ້າເຊັ່ນ: ອັນໃດກໍວ່າຕົນຮູ້, ອັນໃດກໍວ່າຕົນເຮັດໄດ້, ຜົນງານຂອງຜູ້ອື່ນກໍວ່າແມ່ນຜົນງານຕົນ, ມັກໃສ່ຮ້າຍແຖມນ້ອຍແຖມໃຫຍ່ໃສ່ຜູ້ອື່ນຂົ່ມເພິ່ນຍໍຕົນ ແລະ ມັກຈະມີຂອງຝາກຂອງຕ້ອນ ທີ່ບໍ່ຮູ້ກາລະເທສະ ເພື່ອຮຽກຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈຈາກຜູ້ເປັນຫົວໜ້າ.