ເມື່ອໃດການປະຕິບັດກົດໝາຍແບບສັກສິດເດັດຂາດ ເມື່ອນັ້ນການສໍ້ລາດບັງຫລວງຈະໝົດໄປ

ໂດຍ: ທິດກໍ່າ

ສຳລັບ ສປປ ລາວ ພວກເຮົາ ກ່າວເຖິງພາລະກິດໃນການຄົ້ນຄວ້າຕົວບົດກົດໝາຍ ເຫັນໄດ້ວ່າອຸດົມສົມບູນຫລາກຫລາຍເກືອບທຸກຂົງເຂດວຽກງານ ສົມກັບຄວາມຫວັງຂອງພັກ ແລະ ລັດຖະບານທີ່ຈະສ້າງໃຫ້ເປັນລັດແຫ່ງກົດໝາຍຢ່າງແທ້ຈິງ. ນອກຈາກມີກົດໝາຍແມ່ທີ່ເປັນຕົວແບບແລ້ວ ຍັງມີນິຕິກຳລຸ່ມກົດໝາຍອື່ນໆ ເພື່ອເປັນບ່ອນອີງໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໃຫ້ເກີດດອກອອກຜົນ ເປັນຕົ້ນຄຳສັ່ງ, ບົດແນະນຳ ແລະ ບັນດາແຈ້ງການຕ່າງໆ ເພື່ອໃຫ້ອົງກອນ ແລະ ບັນດາຂະແໜງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໃຫ້ໄດ້ຮັບຜົນດີ ແລະ ຖືກຕ້ອງສອດຄ່ອງ.

ເວົ້າໂດຍລວມແລ້ວ ນັບແຕ່ມື້ປະເທດຊາດຂອງພວກເຮົາມີລັດຖະທຳມະນູນເປັນຕົ້ນມາຮອດປັດຈຸບັນ ຈຳນວນກົດໝາຍ ແລະ ບັນດານິຕິກຳຕ່າງໆທີ່ໄດ້ຄົ້ນຄວ້າແມ່ນໄດ້ຫລາຍພັນ, ຫລາຍໝື່ນສະບັບແລ້ວ. ໃນກອງປະຊຸມສະໄໝສາມັນເທື່ອທີ 3 ຂອງສະພາແຫ່ງຊາດຊຸດທີ IX ກໍໄດ້ພິຈາລະນາຮັບຮອງເອົາກົດໝາຍໃໝ່ ແລະ ສະບັບປັບປຸງເຖິງ 9 ສະບັບ.

ແຕ່ແນວໃດກໍດີ, ເມື່ອມາປຽບທຽບໃສ່ຜົນຂອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຕົວຈິງໃນແຕ່ລະໄລຍະເຫັນວ່າຍັງບໍ່ທັນໄດ້ເຕັມຮ້ອຍ ຫລືວ່າ ກາຍລະດັບຄາດໝາຍ ແລະ ເກືອບເວົ້າໄດ້ວ່າ ເນື້ອໃນກົດໝາຍຈຳນວນບໍ່ໜ້ອຍຍັງຢູ່ໃນເຈ້ຍ, ໃນສໍ ແລະ ປຶ້ມຕຳລາ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຫັນເຂົ້າສູ່ລວງເລິກເຂົ້າໃນຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າຢ່າງຈິງຈັງ, ເດັດຂາດ ແລະ ທົ່ວເຖິງ. ສິ່ງທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງນັ້ນກໍຄື ຍັງມີການລັກຕັດໄມ້ຄ້າໄມ້ຜິດກົດໝາຍ, ຍັງມີການເຂົ້າປ່າຫາລ່າເນື້ອ, ຂ້າສັດຫວງຫ້າມ, ຍັງມີການຫາປາດ້ວຍການເອົາໄຟຟ້າຊ໊ອດ ຫລື ຖິ້ມລະເບີດເອົາປາແບບສູນພັນໃນຫລາຍທ້ອງຖິ່ນຊົນນະບົດເຂດຫ່າງໄກສອກຫລີກ.

ນອກຈາກບັນຫາທີ່ກ່າວມານີ້ແລ້ວ, ໃນເວລາມີບັນຫາເຊັ່ນ: ມີຂໍ້ຂັດແຍ່ງ ຫລື ເວລາມີການກວດກາພົບເຫັນຜູ້ກະທຳຜິດ ບໍ່ວ່າໃນກໍລະນີນ້ອຍ ຫລື ໃຫຍ່ ແລະ ຫລື ເຫັນມີການກະທຳຜິດຢ່າງຫລວງຫລາຍ ການໃຊ້ມາດຕະການທາງກົດໝາຍຈຳນວນບໍ່ໜ້ອຍກໍພຽງແຕ່ມີການຕັກເຕືອນ, ຂຽນໃບສຳຫລວດ ຫລື ຍົກຍ້າຍໜ້າທີ່ຈາກບ່ອນເກົ່າໄປຮັບໜ້າທີ່ອັນໃໝ່ ແລ້ວກໍມິດງຽບໄປຕາມການເວລາເຫລົ່ານີ້ເປັນຕົ້ນ.

ຫາກຕັ້ງໂຈດກັນວ່າ, ການທີ່ໃຊ້ມາດຕະການແບບນີ້ມັນຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ກະທຳຜິດເຂັດຫລາບ ຫລື ບໍ່ ? ເທົ່າທີ່ເຄີຍເຫັນໃນຫລາຍປີຜ່ານມານັ້ນ ບາງບຸກຄົນໜີໄປຢູ່ບ່ອນໃໝ່ ຍິ່ງສໍ້ລາດບັງຫລວງຫລາຍກວ່າເກົ່າ, ມີວິທີສໍ້ໂກງແນບນຽນກວ່າເກົ່າ, ຮັ່ງມີກວ່າເກົ່າ, ມີພະນັກງານລັດບາງລາຍມີຄວາມຜິດຢ່າງມະຫັນ ຍ້ອນສໍ້ລາດບັງຫລວງຫລາຍພັນຕື້ກີບກໍມີໂທດພຽງແຕ່ປົດຕຳແໜ່ງ, ໄລ່ອອກຈາກໜ້າທີ່, ພ້ອມໃຫ້ໄຊ້ແທນຄ່າເສຍຫາຍ ແຕ່ສຸດທ້າຍລັດກໍເກັບກູ້ເອົາມາໄດ້ສ່ວນໃດສ່ວນໜຶ່ງ, ຜູ້ກະທຳຜິດກໍຍັງລອຍນວນທ້າທາຍການຈັດຕັ້ງ ແລະ ສັງຄົມບ້ານເມືອງຢ່າງບັງອາດເປີດແປນ.

ບັນດາປາກົດການ ແລະ ພຶດຕິກຳຕ່າງໆທີ່ໄດ້ກ່າວມານີ້ ແມ່ນເນື່ອງມາຈາກກົດໝາຍບໍ່ສັກສິດ ແລະ ເນື່ອງດ້ວຍສາເຫດ ແລະ ຫລາຍປັດໄຈ ເປັນຕົ້ນຍັງມີການປານີປານອມກັນ, ອັນສອງມາຄົນລາວເຮົາໂດຍລວມຍັງຖືເບົາເອົາງ່າຍ, ຖືເບົາຕໍ່ການປະຕິບັດກົດໝາຍ, ອັນສາມມາຍ້ອນມີເສັ້ນມີສາຍ, ຄົນເຈົ້າຄົນຂ້ອຍ, ລູກເຈົ້າຫລານນາຍ, ມີເຈ້ຍນ້ອຍເຈ້ຍໃຫຍ່, ຍ້ອນການຊື້ຈ້າງຈອບອອຍກໍເລີຍເຮັດໃຫ້ກົດໝາຍລວາດແຂ້ວເຕົ່າ, ບໍ່ສັກສິດປຽບເໝືອນສາຍໂສ້ບໍ່ເຄັ່ງ.

ຢ່າງໃດກໍດີ, ໃນອະນາຄົດຕໍ່ໜ້າ ບໍ່ໄວກໍຊ້າ ຈາກຮຸ່ນນີ້ກ້າວສູ່ຮຸ່ນໃໝ່, ຮຸ່ນຕໍ່ໆໄປ ເມື່ອໃດລາວເຮົາເປັນລັດແຫ່ງກົດໝາຍຢ່າງແທ້ຈິງ, ຄົນລາວກໍມີການພັດທະນາໄປຕາມຍຸກ, ຕາມສະໄໝ ແນ່ນອນກົດໝາຍລາວກໍຕ້ອງສັກສິດ, ການສໍ້ລາດບັງຫລວງກໍຈະຄ່ອຍໆໝົດຫາຍໄປເໝືອນດັ່ງປະເທດອື່ນໆທີ່ເຂົາຈະເລີນແລ້ວ.