ຮີດລູກຄອງຫລານ-ຮີດໃພ້ຄອງເຂີຍ
ບັນດາລູກໆຫລານໆ ເມື່ອພໍ່ແມ່ ໄດ້ປະຕິບັດຖືກຕ້ອງຕາມຄຸນນະທໍາແລ້ວ ກໍຄວນໄດ້ຮັບການສຶກສາຮໍ່າຮຽນເອົາຄວາມເປັນລູກທີ່ດີແລ້ວປະຕິບັດໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມທໍານອງຄອງທໍາອັນມີຄຸນສົມບັດຂອງລູກຜູ້ປະເສີດ ກໍຄືເອົາໃຈໃສ່ປະຕິບັດຕາມຮີດລູກຄອງຫລານຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ຜ່ານມາ, ພໍ່ຕູ້ໃຫຍ່ ເຄີຍເວົ້າສູ່ຟັງວ່າ:ເພື່ອປະຕິບັດໃຫ້ຖືກຕ້ອງ ແລະ ສອດຄ່ອງຕາມລະບຽບຂອງສັງຄົມ ຄອບຄົວກໍຄືໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມແບບ ແຜນການດໍາລົງຊີວິດຂອງຄອບຄົວ ທີ່ກ້າວໜ້ານັ້ນ, ລູກໆຫລານໆ ຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ ປະຕິບັດຕາມຮີດລູກຄອງຫລານຢ່າງສະເໝີຕົ້ນສະເໝີປາຍ
– ເຮັດໃຫ້ຕົນເອງ ສົມກັບວ່າ ເປັນລູກຫລານທີ່ດີ ໂດຍການເຄົາລົບ ເຊື່ອຟັງຖ້ອຍຄໍາຂອງພໍ່ແມ່, ປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ແລະ ພະຍາຍາມ ເຮັດແຕ່ສິ່ງທີ່ເພິ່ນພາກພູມໃຈ.
– ເມື່ອຍັງນ້ອຍ ກໍໃຫ້ຕັ້ງໃຈຮໍ່າຮຽນເອົາວິຊາຄວາມຮູ້ເຮັດໃຫ້ສົມກັບຄໍາສຸພາສິດລາວເຮົາໄດ້ສອນໄວ້ວ່າ:ເວເງິນເຕັມພາ ບໍ່ທໍ່ຜະຫຍາເຕັມປູມ. ເມື່ອໃຫຍ່ຂຶ້ນມາກໍຫາວຽກເຮັດງານທໍາ ແລະ ໃຊ້ທຸກຄວາມສາມາດທີ່ຕົນມີ ເພື່ອໃຫ້ເກີດປະໂຫຍດແກ່ຕົນເອງ, ສັງຄົມ ແລະ ປະເທດຊາດ.
– ເຮັດໜ້າທີ່ສືບຕະກຸນຜູ້ດີ ແລະ ໃຫ້ສົມສັກສີຂອງລູກຜູ້ປະເສີດ.
– ສືບທອດພາລະກິດຂອງພໍ່ແມ່, ລ້ຽງພໍ່ແມ່ ເມື່ອທ່ານເຖົ້າແກ່ ແລ້ວບໍ່ໃຫ້ທ່ານຕົກທຸກໄດ້ຍາກ.
– ເຮັດໃຫ້ຕົນເອງ ເປັນແກ່ນສານຂອງວົງຕະກຸນ, ສ່ວນຜູ້ເປັນຫລານໆກໍຄວນປະຕິບັດຕົນໃຫ້ເປັນຫລານ ທີ່ດີຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍ.
ເມື່ອກ່າວເຖິງໜ້າທີ່ຂອງຄົນໃນຄອບຄົວ, ພວກເຮົາກໍຄວນເອົາໃຈໃສ່ ຄໍາວ່າໃພ້-ເຂີຍ ເຊິ່ງໝາຍເຖິງລູກໃພ້-ຫລານໃພ້ ແລະ ລູກເຂີຍ-ຫລານເຂີຍ. ຕາມຮີດເກົ່າຄອງເດີມຂອງລາວເຮົາແລ້ວສ່ວນຫລາຍ ມັກເອົາລູກເຂີຍໄປຢູ່ຮ່ວມກັນກັບພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າ ດັ່ງຄໍາສຸພາສິດຂອງລາວ ບູຮານກ່າວໄວ້ວ່າ: ເອົາລູກເຂີຍມາລ້ຽງພໍ່ເຖົ້າ ແມ່ເຖົ້າປານເອົາເຂົ້າມາໃສ່ເລົ້າໃສ່ເຍຍ, ແຕ່ບາງຄອບຄົວ ຖ້າມີແຕ່ລູກຊາຍກໍມັກຈະເອົາລູກໃພ້ມາຢູ່ຮ່ວມກັບພໍ່ປູ່ແມ່ຍ່າ.
ແນວໃດກໍຕາມ, ສິ່ງທີ່ຄວນສຶກສາ ແລະ ເອົາໃຈໃສ່ກໍຄືໃພ້ ຫລື ເຂີຍ ຈະຕ້ອງທໍາຕົນເປັນຄົນດີໂດຍປະ ຕິບັດຕາມຂະນົບທໍານຽມ ແລະ ໜ້າທີ່ຂອງໃຜລາວເຊັ່ນ: ເປັນລູກໃພ້ ກໍຕ້ອງຮັກ ແລະ ເຄົາລົບປູ່ຍ່າ ລ້ຽງດູປູ່ຍ່າດ້ວຍດີ, ບໍ່ລັງກຽດບຽດຊັງ ແລະ ຮູ້ຈັກເອົາໃຈປູ່ຍ່າໃຫ້ດີ.
ສ່ວນລູກເຂີຍ ກໍຄວນປະຕິບັດຕາມຄອງ ທໍາ ຄືຮູ້ຈັກວາງຕົນໃຫ້ຖືກຕ້ອງເຮັດໃຫ້ເປັນທີ່ໜ້າຮັກ ແລະ ໜ້າຊື່ນຊົມຂອງພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າເຊັ່ນ: ເປັນຄົນ ອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ, ເປັນຄົນມີຈິດໃຈກວ້າງຂວາງ, ບໍ່ເປັນຄົນແຂງກະດ້າງ ແລະ ຂັດແຍ່ງຜິດຖຽງກັບ ພໍ່ ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າ, ເປັນຄົນຂະຫຍັນທໍາມາຫາກິນ ໂດຍບໍ່ເອົາປຽບເອົາຊະນະພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າ ແລະ ໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ຮູ້ຈັກສຳມາຄາລະວະ. ຖ້າເຮັດໄດ້ຄືແນວນັ້ນ, ຈຶ່ງຖືວ່າໃພ້-ເຂີຍ ປະຕິບັດຕົນຖືກຕ້ອງຕາມທໍານອງຄອງ ທໍາອັນດີງາມ ແລະ ຖືວ່າໄດ້ປະກອບສ່ວນສ້າງແບບແຜນການດໍາລົງຊີວິດອັນດີງາມໃຫ້ແກ່ສັງຄົມ ແລະ ປະເທດຊາດ.
