ຍອມຮັບໂດຍດີວ່າຕົກໂງ່ແລ້ວ
ນັບແຕ່ “ບັນຫາຈານແຫຍ່” ໄດ້ກາຍເປັນຄໍລຳ “ລອຍຕົວ” ມາເປັນເວລາ 7 ເດືອນແລ້ວນີ້, ຈານແຫຍ່ມີໂອກາດພົບກັບຜູ້ອ່ານໜ້ອຍລົງ ແຕ່ຂໍບອກວ່າຍັງຄິດຮອດທຸກຄົນ ເນື່ອງຈາກດົນໆເຫັນກັນເທື່ອໜຶ່ງ, ມື້ນີ້ຈຶ່ງຂໍໂສກັບຜູ້ອ່ານກ່ຽວກັບບັນຫາທີ່ຈານແຫຍ່ບົ່ມໄວ້ດົນເຕີບ, ມັນເປັນບັນຫາຮ້ອນທີ່ສັງຄົມເດືອດຍ້ອນ ແລະ ເປັນເລື່ອງເດັ່ນໃນໜ້າທີໜຶ່ງຂອງໜັງສືພິມຫລາຍສະບັບ. ເລື່ອງທີ່ຄົງໜີບໍ່ມົ້ມກົ້ມບໍ່ຫວິດ ເລື່ອງບໍລິສັດພີເອັສ (PS-ຊື່ເຕັມແນວໃດນັ້ນຂໍໃຫ້ທ່ານຜູ້ອ່ານຊອກເອງ) ລະດົມທຶນຈາກສັງຄົມແບບຍ່າງສວນທາງກັບກົດໝາຍບ້ານເມືອງ.
ເລື່ອງນີ້ມີບົດຄວາມຫລາຍບົດເວົ້າຮອດ ແຕ່ຖ້າຢາກຮູ້ຄັກໆໝົດຕັບໝົດບີໃຫ້ອ່ານບົດຂອງນັກຂ່າວ-ນັກຂຽນປາກກາເພັດຄື ລັດສະໝີ ດວງສັດຈະ ທີ່ມີຢັ່ງຢາຍຕາມບົດໜັງສືພິມຫລາຍສະບັບ ເພາະເຈົ້າຂອງບົດເປັນມືສື່ປະຈຳຢູ່ທະນາຄານແຫ່ງລັດ, ອ່ານແລ້ວຈະເຫັນພາບແຈ້ງຈ່າງປ່າງປານກາງເວັນ. ເລື່ອງການເຄື່ອນໄຫວຂອງບໍລິສັດ PS ນີ້ ຈານແຫຍ່ໃຫ້ຄວາມສົນໃຈໜ້ອຍ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ໝາຍວ່າບໍ່ຫ່ວງໄຍນຳຜູ້ຫົວໃສໃຈງ່າຍທີ່ຕ້ອງການຫາລວຍທາງລັດຊອກ “Easy Money). ທີ່ຕ້ອງຈະຕົກເປັນເຫຍື່ອກົນລວງທີ່ຊ້ຳຮອຍມາແລ້ວບໍ່ຮັກຈັກຫລົບຈັກຕ່າວ. ຈານແຫຍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນຫລາຍຄົນເວົ້າວ່າ: ຄົນລາວເຮົາເປັນຄົນລືມໄວ ແລະ ເຊື່ອງ່າຍ ຢາກເຫັນໜ້າແຕ່ບໍ່ຍອມງວາກເບິ່ງຫລັງ. ເຄີຍມີພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດມາປຶກສາຈານແຫຍ່ກ່ຽວກັບການຮ່ວມທຶນກັບ PS, ຈານແຫຍ່ກໍຕອບໄປແບບຄ້ອນຕອກສິ່ວວ່າ “ເອົາໂລດ ! ແຕ່ຢ່າຮ້ອງໂວຍວາຍຕາຍຍາກ ເມື່ອເວລາຖືກຕົ້ມຈົນເປື່ອຍ, ຂໍໃຫ້ຄິດວ່າຕົກໂງ່ ແລ້ວກໍຍອມຍິ້ມຮັບມັນ, ເລື່ອງແບບນີ້ບໍ່ເຫັນໄປລອດຈັກລາຍ”. ພີ່ນ້ອງຄົນດັ່ງກ່າວເຮັດຄໍເຕື່ອຍເຕະເຊະມາ, ແຕ່ມີຮອຍຍິ້ມງອຍຢູ່ຮີມສົບ “ອ້າຍເວົ້າຖືກ, ນ້ອງຈະບໍ່ຕໍ່ວ່າຕໍ່ຂານຫຍັງໝົດ !” ເອີແນວນີ້ກໍຊ່າງເປັນ, ຍິ້ມຕ້ອນຮັບຄວາມໂງ່ ! ຈານແຫຍ່ຄິດໃນ, ແຕ່ຫລາຍຄົນພັດບໍ່ເປັນແນວນີ້ຫັ້ນຕິ. ພີ່ນ້ອງຂອງຈານແຫຍ່ບອກວ່າ ມັນຄິດແນວນີ້ຄືລອງສ່ຽງເບິ່ງ… ຊາມຊິຖືກຕົ້ມອາດໄດ້ທຶນຄືນ ຫລື ມີກຳໄລເລັກໜ້ອຍ “ກຳຂີ້ດີກວ່າກຳຕົດ”. ເລື່ອງກັບ PS ນີ້ ຈານແຫຍ່ບໍ່ມີແນວແນະນຳ ເພາະໄດ້ມີການສາວໄສ້ໄຈ້ພຸງກັນໝົດແລ້ວ ແຕ່ມີສອງຈຸດທີ່ຈານແຫຍ່ຢາກເວົ້າ ຄືໜຶ່ງ ທັງຜູ້ຕົ້ມ, ຜູ້ຖືກຕົ້ມ ແລະ ທາງການກ່ຽວຂ້ອງຂອງພວກເຮົາຕ້ອງຈົດຈຳບົດຮຽນນີ້ໄປຕະຫລອດຊີວິດ. ສຳລັບທາງການນັ້ນສຳຄັນຫລາຍ ເພາະມີບົດບາດ “ມະຫາພາກ” ຂໍໃຫ້ເດັດຂາດ ແລະ ທັນການໃນການແກ້ໄຂບັນຫາແບບນີ້ ດັ່ງບົດຄວາມ “Smart actions Key to preventing the loss of hard-earned Savings) ຂອງໜັງສືພິມວຽງຈັນທາມ ສະບັບວັນທີ 10/06/2017) ທີ່ໄດ້ເຕືອນໄວ້ວ່າ “ເມື່ອຮູ້ວ່າມີການລະເມີດກົດລະບຽບ, ຂະແໜງການກ່ຽວຂ້ອງດຳເນີນການແກ້ໄຂຕາມກົດໝາຍຕໍ່ບໍລິສັດ (PS) ຢ່າງທັນການໂລດ…” ແລະ ໃນວັກຕໍ່ໆໄປໄດ້ເວົ້າວ່າ “…ຕາມຕົວຢ່າງທີ່ເວົ້າມາຂ້າງເທິງນີ້, ທະນາຄານ (ກາງ) ກໍຮູ້ວ່າບໍລິສັດ PS ໄດ້ເລີ່ມດຳເນີນການລະດົມທຶນມາແຕ່ປີ 2014 ແຕ່ຮອດປີ 2017 ພີ້ຈຶ່ງເອົາມາດຕະການເດັດຂາດກັບທາງບໍລິສັດ”. ເນື້ອໃນທີ່ຈານແຫຍ່ແກະອອກມາຈາກບົດພາສາອັງກິດຂອງກອງບັນນາທິການໜັງສືພິມວຽງຈັນທາມນີ້ລົງພິມໃນໜ້າ 6 ຢູ່ເສົາທີ 6. ຂໍ້ຄວາມທ່ອນນີ້ອາດພາໃຫ້ຜູ້ອ່ານຕັ້ງຂໍ້ສົງໄສວ່າ ເຫດໃດການເອົາມາດຕະການເດັດຂາດຈຶ່ງຊັກຊ້າ ? ເຫດໃດເມື່ອຮູ້ວ່າໂຈນປຸ້ນເຮືອນຈຶ່ງປ່ອຍໃຫ້ມັນປຸ້ນຕໍ່, ແນວວ່າໂຈນແລ້ວ ເຫດໃດຍັງໃຈເຢັນຢູ່ໄດ້ ? ຫລືວ່າ ມີອິດທິພົນ ຫລື ບັນຫາຜົນປະໂຫຍດເຂົ້າມາພົວພັນທ່ວງດຶງໃຫ້ແກ່ຍາວ. ຖ້າໃຜຕອບບັນຫານີ້ໄດ້ຂໍໃຫ້ຕອບຄຳຄິດເຫັນຂອງບົດໜັງສືພິມວຽງຈັນທາມບໍ່ແມ່ນຂອງຈານແຫຍ່. ບັນຫາສຸດທ້າຍທີ່ຕ້ອງການໃຫ້ທາງການພວກເຮົາເດັດຂາດ ຄືຢ່າປ່ອຍໃຫ້ພະນັກງານລະດັບການນຳຄົນໃດຄົນໜຶ່ງມີການເຄື່ອນໄຫວ (ດ້ວຍຄວາມຕັ້ງໃຈ ຫລື ບໍ່ກໍຕາມ) ເພື່ອເປັນຄັນຕາລະບັດໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດ ຫລື ຜູ້ປະກອບການທີ່ເຮັດຜິດກົດໝາຍ ເພາະມັນສໍ່າກັບໄປຢັ້ງຢືນຄວາມຖືກຕ້ອງໃຫ້ບໍລິສັດໂຫລໆເຫລົ່ານັ້ນ ແລະ ສຸດທ້າຍມັນຈະນຳຜົນເສຍຫາຍມາສູ່ພະນັກງານຄົນນັ້ນເອງ ແລະ ຈະທຳລາຍອິດທິພົນຂອງທາງການເຮົາໄປພ້ອມໆກັນ.
