ການເຕີບໂຕຂອງເສດຖະກິດຂອງບັນດາປະເທດອາຊີຕາເວັນອອກ ແລະປາຊີຟິກຈະຫລຸດລົງຍ້ອນຄວາມເຄັ່ງຕຶງດ້ານການຄ້າ

ເສດຖະກິດຂອງບັນດາປະເທດອາຊີຕາເວັນອອກ ແລະ ປາຊີຟິກ ຄາດວ່າຈະຊະລໍຕົວ ຈາກ 6,3% ໃນປີ 2018 ມາເປັນ 5,8% ໃນປີ 2019, 5,7% ໃນປີ 2020 ແລະ 5,6% ໃນປີ 2021 ເນື່ອງຈາກການສົ່ງອອກ ແລະ ການຜະລິດຫລຸດລົງໃນຫລາຍຂະແໜງອຸດສາຫະກຳຕາມບົດລາຍງານເສດຖະກິດອາຊີຕາເວັນອອກ ແລະ ປາຊີຟິກ ຂອງທະນາຄານໂລກ ສະບັບເດືອນຕຸລາ 2019 ແລະ ໄດ້ລາຍງານວ່າ ຄວາມຕ້ອງການໃນເສດຖະກິດໂລກ, ລວມທັງ ສປ ຈີນ, ທີ່ຫລຸດລົງ ແລະ ຄວາມບໍ່ແນ່ນອນທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ ຍ້ອນຄວາມເຄັ່ງຕຶງທາງດ້ານສົງຄາມການຄ້າ ລະຫວ່າງ ສະຫະລັດ ແລະ ຈີນຈະນໍາໄປສູ່ການສົ່ງອອກ ແລະ ການລົງທຶນທີ່ຖົດຖອຍ, ເຊິ່ງເປັນສິ່ງທ້າທາຍຕໍ່ກັບຄວາມສາມາດປັບຕົວຕໍ່ສະພາບດັ່ງກ່າວຂອງເສດຖະກິດພາກພື້ນ.

ທ່ານ ນາງ ວິກທໍເຣຍ ຄວາຄວາ ຮອງຫົວໜ້າທະນາຄານໂລກ ຜູ້ຊີ້ນໍາວຽກງານໃນພາກພື້ນອາຊີຕາເວັນອອກ ແລະ ປາຊີຟິກ ໄດ້ກ່າວວ່າ: ປັດຈຸບັນ, ພວກເຮົາຄາດວ່າເກືອບໜຶ່ງສ່ວນສີ່ຂອງປະຊາກອນໃນອາຊີຕາເວັນອອກ ແລະ ປາຊີຟິກ ແມ່ນມີລາຍຮັບຕໍ່າກວ່າເສັ້ນຄວາມທຸກຍາກສໍາລັບປະເທດລາຍຮັບປານກາງຂັ້ນສູງ ທີ່ 5,50 ໂດລາສະຫະລັດຕໍ່ມື້. ນີ້ໝາຍເຖິງປະຊາກອນ ອີກເກືອບ 7 ລ້ານຄົນ ທີ່ຈະຜະເຊີນກັບບັນຫາດັ່ງກ່າວເພີ່ມຂຶ້ນ.

ບົດລາຍງານສະບັບນີ້, ໄດ້ຊີ້ໃຫ້ເຫັນຢ່າງຊັດເຈນວ່າ ຄວາມເຄັ່ງຕຶງທາງດ້ານການຄ້າ ທີ່ກໍາລັງເພີ່ມທະວີນັ້ນ ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບໄລຍະຍາວຕໍ່ການເຕີບໂຕຂອງພາກພື້ນ. ເຖິງວ່າບາງປະເທດ ຍັງຫວັງວ່າຈະໄດ້ປະໂຫຍດຈາກການຍ້າຍຖານການຄ້າ, ແຕ່ການທີ່ບໍ່ສາມາດດັດປັບຕ່ອງໂສ້ ມູນຄ່າໄດ້ໄວໃນໄລຍະສັ້ນ ຈະຈໍາກັດການຂະຫຍາຍຕົວຂອງບັນດາປະເທດໃນພາກພື້ນໃນໄລຍະສັ້ນ.

ທ່ານ ແອນດຼິວ ເມຊັນ, ຫົວໜ້ານັກເສດຖະສາດຂອງທະນາຄານໂລກ ສໍາລັບພາກພື້ນອາຊີຕາເວັນອອກ ແລະ ປາຊີຟິກ ກ່າວວ່າ: ໃນຂະນະທີ່ບັນດາບໍລິສັດ ກໍາລັງຊອກຫາວິທີຫລີກໜີພາສີ ແຕ່ກໍ່ຍາກທີ່ບັນດາປະເທດໃນພາກພື້ນອາຊີຕາເວັນອອກ ແລະ ປາຊີຟິກ ທີ່ພວມພັດທະນານັ້ນຈະສາ ມາດປ່ຽນແທນບົດບາດຂອງປະເທດຈີນ ຢູ່ໃນຕ່ອງໂສ້ມູນຄ່າໃນເສດຖະກິດໂລກ ໄດ້ໃນໄລຍະສັ້ນ, ເນື່ອງຈາກໂຄງລ່າງທີ່ຍັງບໍ່ພຽງພໍ ແລະ ການຜະລິດຍັງມີຂະໜາດນ້ອຍ.

ບົດລາຍງານສະບັບນີ້, ຍັງໄດ້ເຕືອນກ່ຽວກັບຄວາມສ່ຽງທີ່ຄາດວ່າ ຈະເພີ່ມຂຶ້ນຕໍ່ການເຕີບໂຕຂອງພາກພື້ນໃນອະນາຄົດ. ຄວາມເຄັ່ງຕຶງທາງການຄ້າ ລະຫວ່າງຈີນ ແລະ ສະຫະລັດ ທີ່ຍືດເຍື້ອ ອາດຈະສືບຕໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບທາງລົບ ຕໍ່ການເຕີບໂຕຂອງການລົງທຶນ ເນື່ອງຈາກຄວາມບໍ່ແນ່ນອນມີສູງຫລາຍ. ການເຕີບໂຕທີ່ຫລຸດລົງໄວກວ່າທີ່ຄາດໄວ້ຂອງຈີນ, ເອີຣົບ, ສະຫະລັດ ແລະ ການທີ່ອັງກິດຈະອອກຈາກສະຫະພາບເອີຣົບ (Brexit) ທີ່ຍັງບໍ່ທັນມີແຜນຈະແຈ້ງ ອາດຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມຕ້ອງການ ຕໍ່ການສົ່ງອອກຂອງພາກພື້ນຫລຸດລົງ. ໜີ້ສິນທີ່ຢູ່ໃນລະດັບສູງ ແລະ ນັບມື້ເພີ່ມຂຶ້ນ ຢູ່ໃນບາງປະເທດກໍ່ຈຳກັດຄວາມສາມາດ ໃນການໃຊ້ນະໂຍບາຍທາງດ້ານການເງິນ ແລະ ເງິນຕາໃນບັນດາປະເທດ ເພື່ອຫລຸດຜ່ອນຜົນກະທົບຈາກສະພາບເສດຖະກິດຖົດຖອຍດັ່ງກ່າວເຊັ່ນກັນ. ພ້ອມນີ້, ສະພາບການເງິນໂລກ ທີ່ປ່ຽນແປງໄວອາດຈະເຮັດໃຫ້ຕົ້ນທຶນການກູ້ຢືມສູງຂຶ້ນສໍາລັບພາກພື້ນນີ້, ການເຕີບໂຕສິນເຊື່ອກໍ່ອາດຈະຫລຸດລົງ ແລະ ຖ່ວງດຶງການຂະຫຍາຍຕົວຂອງການລົງທຶນໃນພາກເອກະຊົນ ແລະ ເສດຖະກິດຢູ່ໃນພາກພື້ນນີ້ເຊັ່ນກັນ. ສະນັ້ນ, ເພື່ອແກ້ໄຂຄວາມສ່ຽງດັ່ງກ່າວ, ບົດລາຍງານນີ້ໄດ້ແນະນໍາໃຫ້ບັນດາປະເທດທີ່ມີຄວາມສາມາດ ໃນການປະຕິບັດນະໂຍບາຍການເງິນ ຫລື ເງິນຕາ ເພື່ອກະຕຸ້ນເສດ ຖະກິດຂອງຕົນ ແຕ່ກໍຕ້ອງໄດ້ຄຳນຶງເຖິງຄວາມຍືນຍົງທາງການງົບປະມານ ແລະ ໜີ້ສິນ.