ສ້າງໄດ້ ໃຫ້ຮັກສາ

ໂດຍ : ມຶກ​ບໍ່​ແຫ້ງ

ການສ້າງຕຶກອາຄານ ໂດຍສະເພາະ ທີ່ເປັນຊັບສິນຂອງລັດພວກເຮົານັ້ນ ແມ່ນນັບມື້ນັບຫຼາຍ ທັງເຮົາຈົກຖົງ ສ້າງເອງ ທັງໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອ ແຕ່ການບຳລຸງຮັກສາອາຄານເຫຼົ່ານັ້ນຍັງເປັນຄຳຖາມຢູ່.

ໃນປັດຈຸບັນການສ້າງຕຶກອາຄານ, ການສ້າງ ພື້ນຖານໂຄງລ່າງ ນັບມື້ນັບຫຼາຍ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຫ້ອງການ, ສະຖານທີ່ ສາທາລະນະ ກໍຕາມແມ່ນໄດ້ຮັບການ ກໍ່ສ້າງຢ່າງເນື່ອງນິດລຽນຕິດ ໃນນັ້ນ ລັດຖະບານ ໄດ້ນຳໃຊ້ງົບປະມານ ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນການ ກໍ່ສ້າງຫ້ອງການ ໂດຍສະເພາະ ໃນປັດຈຸບັນ ຍິ່ງພະຍາຍາມ ຍົກຍ້າຍ ບັນດາຫ້ອງການ ກະຊວງ ທະບວງການ ອອກຈາກໃນເມືອງ, ນັ້ນສະແດງວ່າ ການກໍ່ສ້າງຕຶກອາຄານ, ຫ້ອງການ ແມ່ນ ໃຊ້ເງິນມະຫາສານ.

ຫຼາຍກໍລະນີ ພວກເຮົາກໍໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອ ຈາກປະເທດເພື່ອນມິດໃນການສ້າງອາຄານ ເພື່ອຮັບໃຊ້ ຜົນປະໂຫຍດສ່ວນລວມ ຂອງຊາດ ໂດຍສະເພາະ ແມ່ນ ໂຮງໝໍ, ​ໂຮງຮຽນສະໜາມກິລາ ແລະ ອື່ນໆ ແຕ່ໃນໄລຍະຜ່ານມາ ການບຳລຸງຮັກສາຍັງເຮັດບໍ່ໄດ້ດີເທົ່າທີ່ຄວນ.

ພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດ້ງ່າຍດາຍ ເມື່ອກາຍໄປ ສະໜາມກິລາ ແຫ່ງຊາດຫຼັກ 16 ເຊິ່ງພວກເຮົາກໍຮັບຮູ້ດີວ່າ ສະຖານທີ່ດັ່ງກ່າວ ກ່ອນການກໍ່ສ້າງ ແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍປ່າໄມ້ ທີ່ຕຶບໜາ ມີໄມ້ລາຄາແພງຫຼວງຫຼາຍ ແຕ່ພາຍຫຼັງບຸກເບີກ ເພື່ອການກໍ່ສ້າງສະໜາມກິລາ ຮັບໃຊ້ ການເປັນເຈົ້າພາບມະຫາກິລາ ຊີເກມສ໌ ປີ 2009 ນັ້ນແລ້ວ ມາຮອດປັດຈຸບັນ ຖ້າບໍ່ນັບສະໜາມບານເຕະ ແລ້ວ ອາຄານອື່ນໆ ແມ່ນມີການຊຸດໂຊມ ຂາດການເບິ່ງແຍງ, ຮົ້ວຮາວຫຼາຍບ່ອນ ແມ່ນເປ່ເພ.

ນອກນັ້ນ ໂຮງໝໍບາງແຫ່ງ (ຂໍສະຫງວນຊື່)  ທີ່ໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອ ທີ່ຜູ້ຂຽນເຫັນກັບຕາ ເພາະໄປມາແລ້ວ ກໍປະກົດວ່າ ການບຳລຸງຮັກສານັ້ນ ຍັງເຮັດບໍ່ທັນໄດ້ດີເທົ່າທີ່ຄວນ, ເຖິງວ່າ ຕັ່ງນັ່ງ ທີ່ເປັນນວມ ຫຼື ເປັນເຫຼັກ ເມື່ອເປ່ເພ ແລ້ວກໍຂາດການສ້ອມແປງ, ຫ້ອງນໍ້າກໍເປ່ເພ ແລະ ເປິະເປື້ອນ ເຊິ່ງຂາດການສ້ອມແປງ ແລະອະນາໄມ ທັ່ງທີ່ ອາຄານ ໄດ້ຮັບການອອກແບບເປັນຢ່າງດີ, ໃຊ້ງົບປະມານຫຼວງຫຼາຍ, ຕອນເປີດພິທີມອບ-ຮັບ ເຮັດແບບ ສົມໜ້າສົມຕາ ພາຍລຸນມາ ທັງເກົ່າ ແລະຊຸດໂຊມ.

ເມື່ອຄາວຢູ່ ມ ປາຍ ປີ 2004 ຜູ້ຂຽນໄດ້ມີໂອກາດໄປຢ້ຽມຢາມຍີ່ປຸ່ນ ເພື່ອແລກປ່ຽນວັດທະນະທຳ, ແທນທີ່ ຈະໄດ້ຮຽນວັດທະນະທຳ ບ້ານເພິ່ນຢູ່ໃນສະເພາະ ບ່ອນທີ່ ເພິ່ນພາໄປ ເຊັ່ນ ຕາມວັດວາອາຮາມ, ຊີວິດການເປັນຢູ່ ຂອງຄົນຊົນນະບົດ ແຕ່ຜູ້ຂຽນ ໄດ້ຮຽນຮູ້ ວັດທະນະທຳ ອັນໜຶ່ງ ຢູ່ໂຮງແຮມ ທີ່ສູງກວ່າ 40 ຊັ້ນທີ່ໄດ້ພັກເຊົາ ນຳອີກ, ໃນຂະນະທີ່ກຳລັງ ນັ່ງຫຼິ້ນຢູ່ໃນຫ້ອງ ກໍຕົກໃຈ ໃນເມື່ອເຫັນຄົນ ອະນາໄມ ເຊັດແວ່ນຂອງໂຮງແຮມ ໂດຍການ ຂີ່ “ໂອ້ນຊາ” ໄປມາ ເພື່ອເຊັດແວ່ນດ້ານນອກຂອງໂຮງແຮມອັນສູງຊັນນັ້ນ (ແລະ ຕຶກອື່ນກໍຄືກັນ), ໂອຍຈັ່ງແມ່ນເພິ່ນ ຮັກຄວາມສະອາດ ສວຍງາມ, ເບິ່ງຕາມຫ້ອງຫໍ ກໍບໍ່ໃຫ້ເວົ້າ ຊອກຂີ້ຝຸ່ນບໍ່ເຫັນພໍເມັດ.

ເມື່ອເປັນເຊັ່ນນັ້ນລະ ພວກເຮົາກໍຄວນເພີ່ມພູນຄວາມຮັ່ງມີ ໂດຍຢຶດໝັ້ນກັບວັດທະນະທຳ ການບຳລຸງຮັກສາ, ຮັກສາຄວາມສະອາດນີ້ຄືໂຮງໝໍ ບາງແຫ່ງເພິ່ນກໍເຮັດໄດ້ດີ ເຊັ່ນ ໂຮງໝໍ 103 ທີ່ມີພະນັກງານ ອະນາໄມ ເປັນປະຈຳ, ຈຳກັດການໃສ່ເກີບ ເຂົ້າໃນບັນດາຫ້ອງຄົນເຈັບຕ່າງໆ ເຊິ່ງກໍສາມາດຮັກສາ ຄວາມສະອາດ ໄດ້ເປັນຢ່າງດີ.

ບໍ່ວ່າໄດ້ຮັບ ການຊ່ວຍເຫຼືອ (ລ້າ) ຫຼືເຮົາສ້າງເອງ, ການບຳລຸງຮັກສາ ແລະ ອະນາໄມ ໃຫ້ສະອາດເປັນປະຈຳ ຈະນຳຄວາມຈະເລີນມາໃຫ້ເຮົາໄດ້ຫຼາຍຮູບແບບ, ຢ່າງຂີ້ຮ້າຍ ຜູ້ເພິ່ນຊ່ວຍເຮົາ ກໍມີຄວາມພູມໃຈ ເມື່ອເຫັນ ພວກເຮົາຮັກສາ ສົມກັບຢາກໄດ້, ນອກນັ້ນ, ການບຳລຸງຮັກສາ ຍັງຈຳກັດຕັນຫາ ຢູ່ບ່ອນວ່າ ຈະບໍ່ໄດ້ “ຫາເງິນສ້າງຕຶກນັ້ນ ອາຄານນີ້ ຢູ່ເລື້ອຍໆ”.