ການຊົດເຊີຍ ຢ່າໄດ້ເຮັດເມີນເສີຍ

ໂດຍ : ມຶກບໍ່ແຫ້ງ

ບັນດາໂຄງການທີ່ໄດ້ຮັບການຕົກລົງເຫັນດີຈາກລັດຖະບານ ໃຫ້ຜູ້ລົງທຶນທັງຫຼາຍ ເພື່ອພັດທະນາໃນຂະແໜງ ການຕ່າງໆນັ້ນ ໄດ້ຊ່ວຍຊຸກຍູ້ການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ໃຫ້ວ່ອງໄວຍິ່ງຂຶ້ນ ແຕ່ຍັງມີຫຼາຍໂຄງການ ທີ່ເຫັນວ່າ ວຽກງານການຊົດເຊີຍໃຫ້ປະຊາຊົນທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຍັງເຮັດບໍ່ທັນໄດ້ດີ.

ພວກເຮົາເຄີຍໄດ້ຍິນຫຼາຍສົມຄວນວ່າ ປະຊາຊົນ ເມືອງນັ້ນ ບ້ານນີ້ ໄດ້ຮັບຄ່າຊົດເຊີຍຈາກໂຄງການລ່າຊ້າ ຫຼື ບໍ່ສົມເຫດສົມຜົນ, ປະຊາຊົນ ສູນເສຍເນື້ອທີ່ທຳການຜະລິດ, ການດຳລົງຊີວິດກໍມີການປ່ຽນແປງ ພາຍຫຼັງທີ່ ຍົກຍ້າຍຈາກບ້ານເດີມສູ່ບ້ານໃໝ່ ອັນເຮັດໃຫ້ເກີດມີບັນຫາຫຼາຍຢ່າງ ບໍ່ວ່າຈະເປັນ ເລື່ອງວຽກເຮັດງານທຳ, ຂາດເຂີນເນື້ອທີ່ທຳການຜະລິດ ແລະອື່ນໆ ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ມີສຽງຈົ່ມວ່າຢ່າງກວ້າງຂວາງຈາກສັງຄົມ.

ເມື່ອເປັນເຊັ່ນນັ້ນ, ໃນກອງປະຊຸມສະໄໝສາມັນເທື່ອທີ 5 ຂອງສະພາແຫ່ງຊາດຊຸດທີ VIII ໄດ້ຕົກລົງເຫັນດີ ຮັບຮອງເອົາກົດໝາຍວ່າດ້ວຍ ຈັດສັນພູມລຳເນົາ ທີ່ຈະກາຍເປັນເຄື່ອງມື ແລະບ່ອນອີງສຳຄັນ ແກ່ການຈັດຕັ້ງ ປະຕິບັດໂຄງການພັດທະນາຕ່າງໆ ທີ່ພົວພັນເຖິງການຍົກຍ້າຍຈັດສັນ ແລະການປະກອບອາຊີບໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນ ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ.

ອີງຕາມກົດໝາຍດັ່ງກ່າວ ລະບຸວ່າ ຜູ້ພັດທະນາໂຄງການ ຈະຕ້ອງໄດ້ ສະໜອງພື້ນທີ່ ອັນເໝາະສົມ ເພື່ອໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບ ນິຍາມການຊົດເຊີຍທີ່ລະບຸໄວ້ໃນກົດໝາຍດັ່ງກ່າວ, ໃນກໍລະນີ ທີ່ຜູ້ພັດທະນາບໍ່ສາມາດ ຊອກຫາທີ່ດິນທີ່ເໝາະສົມ ແມ່ນສາມາດຊອກຫາວິທີການ ຊົດເຊີຍແບບອື່ນທີ່ເຫັນວ່າ ສົມເຫດສົມຜົນ.

ນອກຈາກທີ່ດິນແລ້ວ, ເນື້ອໃນກົດໝາຍດັ່ງກ່າວຍັງລະບຸຈະແຈ້ງກ່ຽວກັບການຊົດເຊີຍ ຕໍ່ຜົນເສຍຫາຍ ທີ່ເປັນອາຄານ, ເຮືອນຊານບ້ານຊ່ອງ, ຜົນລະປູກ ແລະຕົ້ນໄມ້ ຕຶ່ມອີກ.

ໃນກົດໝາຍນີ້ໄດ້ແບ່ງການຈັດສັນພູມລຳເນົາ ເປັນສອງຮູບແບບ ຄື ການຈັດສັນພູມລຳເນົາ ເນື່ອງການຈາກ ໂຄງການພັດທະນາ ແລະ ການຈັດສັນພູມລຳເນົາ ເນື່ອງຈາກມີທີ່ຕັ້ງ ທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ. ສຳລັບການຈັດສັນ ພູມລຳເນົາ ເນື່ອງຈາກ ໂຄງການພັດທະນານັ້ນ ແມ່ນຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຜູ້ພັດທະນາໃນການ ພື້ນຖານໂຄງລ່າງ ແລະຄວາມສະດວກອື່ນໆ ແລະ ສຳລັບການຈັດສັນພູມລຳເນົາ ເນື່ອງຈາກມີທີ່ຕັ້ງ ທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກນັ້ນ ແມ່ນຕົກເປັນຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງລັດຖະບານ.

ສິ່ງສຳຄັນ ກົດໝາຍນີ້ລະບຸວ່າ ການຊົດເຊີຍ ແກ່ປະຊາຊົນ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບການຈັດສັນພູມລຳເນົານັ້ນ ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບການຕັ້ງປະຕິບັດຢ່າງເຕັມສ່ວນ ພາຍໃນ 24 ເດືອນ ຫຼື 2 ປີ.

ສະນັ້ນ, ຈຶ່ງຖືວ່າເນື້ອໃນຂອງກົດໝາຍນີ້ມີຄວາມຮັດກຸມພໍສົມຄວນ ແຕ່ຂໍໃຫ້ເບື້ອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ມີຄວາມເຂັ້ມງວດກວດຂັນແທ້ໆ ເພາະປະຊາຊົນພວກເຮົາສ່ວນຫຼາຍທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ ຈາກບັນດາໂຄງການພັດທະນານັ້ນ ອາໄສຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ ທີ່ກາງຕໍ່ໃສ່ແຕ່ ທີ່ດິນ, ຊັບພະຍາກອນທຳ ມະຊາດ ເພື່ອລ້ຽງຊີບປະຈຳວັນ ແຕ່ເມື່ອໃດຖ້າຫາກຂາດສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນເນື່ອງຈາກການຍົກຍ້າຍຈັດສັນ ແລະບໍ່ໄດ້ຮັບການ ຊົດເຊີຍຢ່າງທັນການ ແລະສົມເຫດສົມຜົນແລ້ວ ກໍຖືວ່າເຂົາເຈົ້າແມ່ນຈະໄດ້ຮັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍທີ່ສຸດ.

ເມື່ອເປັນເຊັ່ນນັ້ນ, ຂໍໃຫ້ເປັນເອກະພາບ ເລື່ອງມູນຄ່າການສົດເຊີຍ ທີ່ສົມເຫດສົມຜົນ ແລະທັນເວລາ ກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ ຂອງປະຊາຊົນ ເພາະຜ່ານມາ ມີຫຼາຍໂຄງການ ທີ່ຜູ້ພັດທະນາ ຍັງມີຄວາມເມີນເສີຍ, ໃຫ້ການຊົດເຊີຍທີ່ຊັກຊ້າ ແລະມູນຄ່າ ກໍຄືວ່າບໍ່ສົມເຫດສົມຜົນປານໃດ ເຊິ່ງພວກເຮົາຄວນມີການຕິດຕາມ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍອັນໃໝ່ອ່ຽມ ແລະຈຳເປັນນີ້ ຢ່າງໃກ້ຊິດຕິດແທດທີ່ສຸດ.