ປະທານ ສຸພານຸວົງ ກັບຄັນທຸງແນວລາວອິດສະຫລະ

 ໂດຍ: ກ້ອງສ່ອງ ອິດສະຫລະ

ຈາກຈຸດເລີ່ມຕົ້ນ ພາຍ ຫລັງໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມຈັດຕັ້ງຄະ ນະແນວລາວອິດສະຫລະ ແລະ ປະກາດປະເທດລາວ ເປັນເອກະລາດ ເອກະພາບ ໃນວັນທີ 12 ຕຸລາ 1945 ປະທານ ສຸພານຸວົງ ໃນຖານະ ເປັນຜູ້ບັນຊາການສູງສຸດ ກອງທັບແນວລາວອິດສະ ຫລະ ກໍໄດ້ເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ເຮັດໜ້າທີ່ຂອງຕົນຢ່າງຈິງ ຈັງ ແລະ ດ້ວຍຄວາມຮັບຜິດ ຊອບສູງ ເປັນຕົ້ນ: ໄດ້ຈັດຕັ້ງ ກອງກຳລັງສະກັດລັດຕີທະ ຫານຝຣັ່ງໃນຫລາຍຈຸດ ຫລາຍບ່ອນ, ໄປຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ ທາງການຝຣັ່ງກໍຍິ່ງຫາວິທີ ຕາມລ້າປາບປາມກຳລັງປະຕິວັດຂອງຂະບວນການ ແນວລາວອິດສະຫລະຢ່າງ ບໍ່ລົດລະ ສົມທົບກັບເຈົ້າຊີ ວິດ ສີສະຫວ່າງ ວັດທະນາ ກໍໄດ້ປະກາດປົດຕຳແໜ່ງ ເຈົ້າເພັດຊະຣາດ ອອກຈາກ ການ ເປັນມະຫາອຸປຣາດ ໃນສະຖານຄວາມຜິດທາງ ພຣະຊະອາຍາ ດ້ວຍເຫດຜົນ ເຈົ້າ ເພັດຊະຣາດ ຈັດຕັ້ງຂະ ບວນການແນວລາວອິດສະຫລະ ປະກາດເອກະລາດ ເອົາສາມອານາຈັກຫລວງ ພະບາງ, ວຽງຈັນ ແລະ ຈຳ ປາສັກ ມາໂຮມເຂົ້າ ກັນເປັນ ອັນດຽວ, ການກະທຳເຊັ່ນນີ້ ຖືວ່າລ່ວງລ້ຳອຳນາດຂອງຜູ້ ເປັນກະສັດ.

ໃນສະພາບອັນ ຂັບຂັນ ນັ້ນ, ເພື່ອຫາວິທີຫລົບຫລີກ ຄະນະແນວລາວອິດສະຫລະພ້ອມກຳລັງຈຳນວນໜຶ່ງໄດ້ ພາກັນຂ້າມໄປຝັ່ງໄທ ເພື່ອ ຈັດຕັ້ງ ແລະ ປັບປຸງຄະນະ ລັດຖະບານ, ໂດຍແມ່ນທ່ານ ຄຳມ້າວ ວິໄລ ຍັງເປັນນາ ຍົກ, ປະທານ ສຸພານຸວົງ ກໍຍັງ ເປັນຜູ້ບັນຊາການສູງສຸດ.

ໃນຂະນະທີ່ເຄື່ອນ ໄຫວ ຢູ່ໄທ ປະທານ ສຸພານຸວົງ ກໍໄດ້ ຈັດຕັ້ງກຳລັງສູ້ຮົບຂ້າມຂອງມາຫລອນຕີກຳລັງທະຫານ ຂອງຝ່າຍສັດຕູຫລາຍຄັ້ງ. ຜ່ານການເຄື່ອນໄຫວບໍ່ພໍ ເທົ່າໃດປີ ຝຣັ່ງກໍປະກາດວ່າ: ຈະມອບເອກະລາດໃຫ້ແກ່ ລາວປົກຄອງກັນເອງ ແຕ່ຍັງ ຂຶ້ນກັບເຄືອສະຫະພັນຝຣັ່ງ, ພ້ອມປະກາດຫາຜູ້ທີ່ເປັນ ຂ້າລາດຊະການຂັ້ນຜູ້ໃຫຍ່ ທີ່ເຄີຍປົກຄອງບ້ານເມືອງມາ ຖ້າມີຈຸດປະສົງຮ່ວມມືກໍຈະ ມອບຕຳແໜ່ງໃຫ້ເໝືອນເດີມ.

ໄປຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ທາງ ການໄທກໍປ່ຽນລັດຖະບານ ໃໝ່ ຫລວງພິບູນສົງຄາມ ເມື່ອເປັນດັ່ງນັ້ນ, ທ່ານ ຄຳ ມ້າວ ວິໄລກັບ ສຸວັນນະພູມ ມາ, ຜຸຍ ຊະນິກອນ ກໍປະກາດ ຫຍຸບລັດຖະບານແນວລາວ ອິດສະຫລະໂດຍລຳພັງ ແລ້ວ ກໍທຳການຕິດຕໍ່ຫາທາງ ການຝຣັ່ງຫັນໜ້າມາຮ່ວມ ມືກັບພວກເຂົາ.

ສ່ວນເຈົ້າເພັດຊະຣາດ ກັບເຈົ້າສຸພານຸວົງ ທີ່ບໍ່ເຫັນ ດີນຳ ທັງບໍ່ພໍໃຈຕໍ່ການກະທຳ ດັ່ງກ່າວ ຈຶ່ງບໍ່ຍອມກັບຄືນ ເຈົ້າເພັດຊະຣາດ ໄດ້ຕັດສິນ ໃຈລີ້ໄພການເມືອງຢູ່ໄທ, ເຈົ້າສຸພານຸວົງ ຕັດສິນໃຈ ໜີ ຂ້າມຂອງມາລາວເຂົ້າປ່າ ທັງຈັດຕັ້ງທະຫານລາດ, ກອງ ຫລອນ ໄປຮ່ວມມືກັບເພື່ອນ ມິດ ຫວຽດນາມ ແລະ ເຂົ້າ ຮ່ວມຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຂອງ ປະຊາຊົນສາມຊາດອິນດູຈີນ ພາຍ ໃຕ້ການນຳພາຂອງພັກ ຄອມມູນິດອິນດູຈີນ, ໂດຍ ມີປະທານ ໂຮ່ຈີມິງ ເປັນຜູ້ນຳ ແລະ ໃນ ນີ້ຍັງມີປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ໄດ້ຮ່ວມ ການເຄື່ອນໄຫວຢູ່ຫວຽດ ນາມ ແລະ ຢູ່ພາກກາງພາກ ເໜືອຂອງລາວມາກ່ອນ ນັ້ນແລ້ວ.

ການເຕົ້າໂຮມ ແລະ ຮ່ວມມືກັນຕໍ່ສູ້ພາຍໃຕ້ການ ນຳພາຂອງພັກຄອມມູນິດອິນດູຈີນກ້າວມາເຖິງມີພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ ນຳພານັ້ນ, ໄດ້ເປັນນິມິດໝາຍແຫ່ງໄຊຊະນະຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ.

ໃນພາລະກິດແຫ່ງການ ຕໍ່ສູ້ພາຍໃຕ້ອຸດົມການທີ່ຮັກ ຊາດຮັກແຜ່ນດິນຢ່າງດູດດື່ມຂອງທ່ານປະທານ ສຸພານຸວົງ ນັ້ນ ໄດ້ຊຸບຫລໍ່ໃນແປວໄຟ ປະ ຕິວັດ, ປະເຊີນໜ້າ ກັບສິ່ງ ທ້າ ທາຍຕ່າງໆ ທີ່ກິດຂວາງເຫລືອ ພັນລະນານັບ, ແຕ່ສຸດທ້າຍມູນ ເຊື້ອອັນພິລະອາດຫານຂອງຂະບວນການຕໍ່ສູ້ກໍໄດ້ກາຍ ມາເປັນຄັນທຸງອັນໃສແຈ້ງ ຈາກຂະບວນການແນວລາວອິດສະຫລະ ກາຍມາເປັນແນວ ລາວຮັກຊາດ ແລະ ເປັນແນວ ລາວ ສ້າງຊາດມາຮອດປັດຈຸບັນ.