ເອົາສັດປ່າມາເປັນອາຫານ ຄຳສັ່ງທາງການຈະເປັນຈິງບໍ່ ?

ເຈົ້າມັກສັດປ່າບໍ່? ຫຼາຍຄົນຍັງບໍ່ຢາກຕົວະໂຕເອງດອກວ່າ “ບໍ່ມັກ”, ແນ່ນອນເມື່ອມີຄວາມຕ້ອງການ ການລ່າກໍເກີດຂຶ້ນ ເຊິ່ງຝືນກັບຄຳສັ່ງຂອງລັດຖະບານ, ແລ້ວເຮົາຈະຕ້ານພຶດຕິກຳນີ້ແນວໃດ?

ເປັນເລື່ອງທີ່ໜ້າຊົມເຊີຍທີ່ວ່າ ລັດຖະບານໄດ້ອອກ “ຄຳສັ່ງວ່າດ້ວຍການເພີ່ມທະວີຄວາມເຂັ້ມງວດ ໃນການຄຸ້ມຄອງ ແລະກວດກາສັດປ່າ ແລະພືດປ່າ ປະເພດຫວງຫ້າມ” ເລກທີ 05/ນຍ ລົງວັນທີ 8 ພຶດສະພາ 2018 ທີ່ຜ່ານມາ.

ໃນໄລຍະ ສອງ ສາມປີ ຜ່ານມາພວກເຮົາເຫັນວ່າມີແຫຼ່ງຂ່າວຈາກຕ່າງປະເທດ ຫຼາຍແຫຼ່ງໄດ້ອອກຂ່າວ ກ່ຽວກັບການຄ້າຂາຍສັດປ່າ, ການເປີດຟາມລ້ຽງສັດປ່າໃນລາວ ເຊິ່ງເປັນປາກົດການ ທີ່ສ້າງພາບພົດ ທີ່ບໍ່ຈົບງາມແກ່ພວກເຮົາ.

ເພາະສະນັ້ນ ຄຳສັ່ງ ກ່ຽວກັບການຄຸ້ມຄອງ ແລະ ກວດກາສັດປ່ານີ້ ຈຶ່ງກາຍເປັນ ນິມິດໝາຍສຳຄັນ ທີ່ສະແດງເຖິງຄວາມພະຍາຍາມຂອງລັດຖະບານທີ່ຈະຕີຕ້ານປະກົດການ ການຄ້າຂາຍ, ສົ່ງອອກ ແລະ ນຳເຂົ້າ, ການລ່າສັດປ່າໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ ໃຫ້ປະກົດຜົນເປັນຈິງ ໂດຍບາງຕອນ ຂອງ ຄຳສັ່ງດັ່ງກ່າວໄດ້ເວົ້າວ່າ “ເພີ່ມຄວາມເຂັ້ມງວດໃນການຄຸ້ມຄອງ, ການກວດກາ, ການຕ້ານ ແລະສະກັດກັ້ນການລ່າ, ການຊື້ຂາຍ, ການເຄື່ອນຍ້າຍ, ການນຳເຂົ້າ, ການສົ່ງອອກ, ສົ່ງອອກຄືນ, ການນຳຜ່ານສັດປ່າ ແລະພືດປ່າຫວງຫ້າມ (ບັນຊີ I) ແລະ ປະເພດຄຸ້ມຄອງ (ບັນຊີ II) ທີ່ມີຊີວິດ ແລະ ບໍ່ມີຊີວິດ”

ຜູ້ຂຽນກໍຄິດວ່າຄຳສັ່ງດັ່ງກ່າວມີເນື້ອໃນໜັກແໜ້ນ ແລະຫັດກຸມພໍສົມຄວນ ແຕ່ຂໍເສີມຢູ່ບ່ອນວ່າ ຄ່ານິຍົມ ຂອງຄົນລາວ ກັບຂອງຄາວຈາກປ່າ ຍັງເປັນເລື່ອງແຜ່ຫຼາຍ, ພວກເຮົາຍັງສັງເກດເຫັນວ່າ ມີຕະຫຼາດຫຼາຍແຫ່ງໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ ຍັງມີການຂາຍສັດປ່າ ຢ່າງເປີດແປນ, ຫຼາຍເທື່ອກໍມີສັດປ່າ ທີ່ຫວງຫ້າມນຳອີກ.

ເມື່ອສອງເດືອນຜ່ານມາ ຜູ້ຂຽນໄດ້ລົງໄປເຮັດວຽກຢູ່ໃຕ້ ຂາກັບມາໄດ້ແວ່ຕະຫຼາດແຫ່ງໜຶ່ງ ທີ່ຂຶ້ນກັບ ແຂວງສະຫວັນນະເຂດ ເຊິ່ງໄດ້ພົບເຫັນສັດປ່າຊະນິດໜຶ່ງ ທີ່ຜູ້ຄົນຮ້ອງກັນວ່າ “ບ່າງ” ທີ່ຕົນໂຕເຕັມໄປ ດ້ວຍຂົນ ແລະສີສັນສວຍງາມ ພ້ອມທັງໜ້າເກງຂາມ, ເບິ່ງຊົງຊິຫາຍາກ! ເລີຍຖາມ ແມ່ຄ້າວ່າ ເປັນຫຍັງພວກເຮົາ ຄືມີສັດປ່າມາຂາຍຫຼາຍແທ້? ເລີຍໄດ້ຄຳຕອບວ່າ “ໄດ້ຂາຍດີ ມີລາຄາສູງ ຜູ້ຄົນ (ມີເງິນຫຼາຍ)​ ຢາກຊື້ ເພາະເພິ່ນວ່າມັນເປັນອາຫານທີ່ແຊບຊ້ອຍ ທັງເປັນຢາ… ແລະ “ສັດປ່າ” ແມ່ນຂອງຕ້ອນຊັ້ນເລີດ ສຳລັບຫຼາຍຄົນຢູ່ໃນເມືອງ”

ຈາກຂໍ້ຄວາມຂອງແມ່ຄ້າ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຮູ້ວ່າ ຄວາມຕ້ອງການສັດປ່າ ເພື່ອບໍລິໂພກຂອງຜູ້ຄົນແມ່ນຍັງສູງ ເຊິ່ງຈູງໃຈ ໃຫ້ນັກລ່າເຮັດວຽກຢ່າງໜັກ, ພາໃຫ້ສັດປ່າໃນລາວ ຄ່ອຍໆໝົດໄປ.

ມາຮອດສະໄໝນີ້ຜູ້ຂຽນຄິດວ່າ ພວກເຮົາມີອາຫານພຽງພໍ ທີ່ຈະສະໜອງໂພຊະນາການທີ່ດີແກ່ພວກເຮົາ ໂດຍບໍ່ບັງບຽດສັດປ່າ ແລະເຖິງເວລາແລ້ວທີ່ຈະພ້ອມກັນ ເຊົາຄ່ານິຍົມການບໍລິໂພກສັດປ່າ, ອັນນີ້ອາດເປັນການ ປະກອບສ່ວນທີ່ສຳຄັນ ແກ່ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຄຳສັ່ງຂອງນາຍົກໃຫ້ເປັນຈິງ, ບໍ່ສະເພາະແຕ່ການຄ້າຂາຍສັດປ່າ ຂ້າມພົມແດນ ແຕ່ຍັງແມ່ນການປ່ຽນແປງພຶດຕິກຳຕົວຈິງຂອງພວກເຮົາ ຈຶ່ງຈະສາມາດຢັບຢັ້ງການ ຄ້າຂາຍສັດປ່າໄດ້.