ການຫັນເປັນດີຈິຕອນຂອງການສຶກສາ
ການຫັນເປັນດິຈິຕອນຂອງການສຶກສາ ແລະ ບົດບາດ ຂອງ LaosEdu
ຕາມການພັດທະນາຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງເຕັກໂນໂລຢີ, ການຫັນເປັນດີຈິຕອນແມ່ນທ່າອ່ຽງໃນສັງຄົມປັດຈຸບັນ ໂດຍສະເພາະແມ່ນຂົງເຂດການສຶກສາ. ການນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີເຂົ້າໃນການສຶກສາ ແມ່ນມີບົດບາດສຳຄັນຢ່າງຍິ່ງ, ເປັນການສ້າງຈຸດຫັນປ່ຽນໃນການພັດທະນາການສຶກສາ. ແຕ່ທ່ານຮູ້ ຫຼື ບໍ່ ວ່າການຫັນເປັນດີຈິຕອນການສຶກສາແມ່ນຫຍັງ ແລະ ມີຄວາມສໍາຄັນແນວໃດ? ທ່ານສາມາດອ່ານລາຍລະອຽດ ໃນບົດຄວາມຂອງ Unitel ທີ່ນຳສະເຫນີກ່ຽວກັບການສຶກສາ ຄືດັ່ງລຸ່ມນີ້
ການຫັນປ່ຽນເປັນດີຈິຕອນຂອງການສຶກສາແມ່ນຫຍັງ?
ການຫັນເປັນດິຈິຕອນດ້ານການສຶກສາ ແມ່ນການນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີດີຈິຕອນ ແລະ ລະບົບຂໍ້ມູນຂ່າວສານທາງອິນເຕີເນັດໃນຂະແໜງການສຶກສາ ເພື່ອປັບປຸງຄຸນນະພາບການຮຽນ-ການສອນ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງການສຶກສາ. ລວມທັງປັບປຸງວິທີການສິດສອນ, ປັບປຸງອຸປະກອນຕ່າງໆທີ່ຊ່ວຍເຂົ້າໃນການຮ່ຳຮຽນ, ຍົກລະດັບປະສົບການຂອງນັກຮຽນ, ນັກສຶກສາ ແລະ ຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມຝຶກອົບຮົມໃຫ້ດີຂື້ນ.
ການຫັນປ່ຽນດີຈິຕອນ ຊ່ວຍເສີມສ້າງສະພາບແວດລ້ອມການຮຽນຮູ້ແບບເຊື່ອມໂຍງ.ການປະສົມປະສານໃໝ່ຂອງເທັກໂນໂລຍີ ທີ່ມາພ້ອມກັບຄວາມປອດໄພໃນການນຳໃຊ້, ພ້ອມທັງຊ່ວຍຫຍໍ້ໄລຍະທາງລະຫວ່າງບຸກຄົນ ເປັນການສ້າງປະສົບການການຮຽນຮູ້ ແລະ ເພີ່ມທະວີການພົວພັນລະຫວ່າງບຸກຄົນໃຫ້ງ່າຍຍິ່ງຂື້ນ.
ການຫັນເປັນດີຈິຕອນຂອງການສຶກສາແມ່ນຫຍັງ?
ຄວາມສໍາຄັນຂອງການຫັນເປັນດີຈິຕອນໃນການສຶກສາ
ຄວາມສໍາຄັນ ແລະ ຜົນປະໂຫຍດຈາກການຫັນເປັນດີຈິຕອນໃນການສຶກສາ ແມ່ນເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ການສຶກສາມີຄຸນນະພາບຍິ່ງຂື້ນ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ທຸກຄົນໃນໂລກໄດ້ຮັບໂອກາດດ້ານການສຶກສາຢ່າງເທົ່າທຽມກັນ.
ຂໍ້ມູນຫຼາກຫຼາຍ.
ໃນປັດຈຸບັນ, ທຸກຄົນສາມາດຊອກຫາຂໍ້ມູນຕາມທີ່ຕ້ອງການໃນອິນເຕີເນັດ, ເຊິ່ງມີຫຼາກຫຼາກຫົວຂໍ້, ຂ່າວສານແຕກຕ່າງກັນ ແລະ ມີຄວາມຫນ້າເຊື່ອຖືສູງ. ໃນນັ້ນ, ນັກຮຽນ, ນັກສຶກສາ ສາມາດເລືອກ ຫຼື ຄົ້ນຫາຂໍ້ມູນທີ່ເປັນປະໂຫຍດ ແລະ ຖືກຕ້ອງທີ່ສຸດໃນອິນເຕີເນັດຕາມທີ່ຕ້ອງການ.
ວິທີການຮຽນ
ສາມາດຮຽນອອນລາຍຜ່ານ Zoom, Teams, Google Meets,… ເຊິ່ງຈະຊ່ວຍໃຫ້ນັກຮຽນ, ນັກສຶກສາສາມາດເຂົ້າຮ່ວມຮຽນໄດ້ທຸກທີ່, ທຸກເວລາ ສາມາດແລກປ່ຽນຄວາມຮູ້ ແລະ ສົນທະນາໄດ້ແບບງ່າຍດາຍ.
ເປີດກວ້າງແນວຄິດ
ໂດຍຜ່ານແອັບພລິເຄຊັນເຊັ່ນ Skype ຫຼື ເວັບໄຊທ໌ທີ່ເປັນທີ່ນິຍົມອື່ນໆ, ນັກຮຽນສາມາດຮຽນ ແລະ ສື່ສານກັນໄດ້ງ່າຍຕາມເວລາຕົວຈິງທົ່ວໂລກ. ນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ນັກຮຽນສາມາດອັບເດດຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ແລະ ອັບເດດຄວາມຮູ້ໃຫມ່ໆທີ່ເປັນປະໂຫຍດໄດ້ທ່ວງທັນເວລາ.
ເຜີຍແຜ່ຄວາມຮູ້ດ້ານດີຈິຕອນໃຫ້ແກ່ນັກຮຽນ
ປັດຈຸບັນ, ບັນດານັກສຶກສາຈົບໃຫມ່ໄດ້ກາຍເປັນກຳລັງແຮງຫຼັກຂອງປະເທດຊາດ. ດັ່ງນັ້ນ, ເທັກໂນໂລຍີ ແລະ ເຕັກໂນໂລຢີດີຈິຕອນ ແມ່ນມີບົດບາດສຳຄັນທີ່ຊ່ວຍເຂົ້າໃນການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານ ແລະ ນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນຫນ້າວຽກຂອງນັກຮຽນ ນັກສຶກສາ ຫຼາຍທີ່ສຸດ.
ການຮຽນຮູ້ດ້ວຍຕົວເອງ
ເຕັກໂນໂລຊີ, ຊອບແວທີ່ທັນສະໄໝ ຊ່ວຍໃຫ້ນັກຮຽນ, ນັກສຶກສາສາມາດປັບແຕ່ງບົດຮຽນ, ແກ້ໄຂບົດໄດ້ຢ່າງງ່າຍດາຍ, ເຊິ່ງສາມາດຕອບສະໜອງຕາມຄວາມມັກ, ຄວາມສະດວກ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການໃນການນຳໃຊ້ຕົວຈິງຂອງແຕ່ລະຄົນ.
ການພົວພັນ ແລະ ໂຕ້ຕອບກັນຫຼາຍຂື້ນ
ອາຈານສອນ ສາມາດໃຫ້ນັກຮຽນເລືອກວິທີການຮຽນທີ່ໜ້າສົນໃຈຕາມຍຸກປັດຈຸບັນເພື່ອຮຽນຮູ້ ແລະ ສາມາດເກັບກຳຂໍ້ມູນໃໝ່ໄດ້ຢ່າງງ່າຍດາຍ ດ້ວຍເຄື່ອງມືທີ່ທັນສະໄໝເຊັ່ນ: ແທັບເລັດ, ໂປເຈັກເຕີ, chatbots, AR/VR, ແລະ ຊອບແວທີ່ຮອງຮັບ AI,…
ຄວາມສຳຄັນຂອງການຫັນເປັນດີຈີຕອນໃນການສຶກສາ
ສະພາບການຫັນເປັນດີຈີຕອນຂອງການສຶກສາໃນລາວ
ລາວເປັນປະເທດທີ່ບໍ່ມີທາງອອກສູ່ທະເລໃນອາຊີຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ ແລະ ເປັນປະເທດທີ່ທຸກຍາກທີ່ສຸດໃນພາກພື້ນ ດ້ວຍຕົວເລກ GDP ປະມານ 18,8 ຕື້ USD (ຂໍ້ມູນໃນປີ 2021); ໃນຂະນະທີ່ GDP ຂອງປະເທດຫວຽດນາມ ປະມານ 366 ຕື້ USD ແລະ ໄທ ປະມານ 506 ຕື້ USD.
ດ້ານເສດຖະກິດຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບການພັດທະນາເທົ່າທີ່ຄວນ ເຊິ່ງສົ່ງຜົນກະທົບໂດຍກົງຕໍ່ລະບົບການສຶກສາຂອງລາວໃນທຸກປັດໃຈ ໂດຍສະເພາະຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ ແລະ ການເຂົ້າເຖິງການສຶກສາຂອງເດັກນ້ອຍ. ໃນຊຸມຜ່ານມານີ້, ການສຶກສາຂອງລາວເລີ່ມໄດ້ຮັບການປັບປຸງດີຂື້ນກວ່າແຕ່ກ່ອນ ຍ້ອນຄວາມພະຍາຍາມບຸກບືນພາຍໃນປະເທດ ແລະ ໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກສາກົນ, ໄດ້ສ້າງຈຸດຢືນໃນການເສີມສ້າງລະບົບການສຶກສາ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍໄດ້ເຂົ້າໂຮງຮຽນຫຼາຍຂຶ້ນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, “ຮູບພາບ” ທີ່ເປັນພາບສະທ້ອນການສຶກສາໃນລາວໂດຍລວມ ແມ່ນຍັງເປັນພາບສະທ້ອນໃນລັກສະນະເສົ້າໝອງ ເນື່ອງຈາກຍັງມີອຸປະສັກ ແລະ ຂໍ້ຫຍຸ້ງຍາກ ຫຼື ຂໍ້ຈຳກັດຫຼາຍໆຢ່າງ.
ສະພາບການຫັນເປັນດີຈີຕອນຂອງການສຶກສາໃນລາວ
ເປີເຊັນປະລະການຮຽນ: ລະບົບການສຶກສາຂອງລາວມີອັດຕາການອອກໂຮງຮຽນຂອງນັກຮຽນສູງ ໂດຍສະເພາະຊ່ວງຊັ້ນປະຖົມ. ຕາມຕົວເລກ ເຫັນວ່າເດັກນ້ອຍທີ່ຈົບການສຶກສາຊັ້ນປະຖົມມີ 81.9%, ໃນນັ້ນໄດ້ເຂົ້າຮຽນຕໍ່ຊັ້ນມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນກວມເອົາ 15% ແລະ ເຂົ້າຮຽນຕໍ່ມັດທະຍົມຕອນປາຍພຽງ 3%.
ອັດຕາການເຂົ້າຮຽນຢູ່ເຂດຊົນນະບົດຕ່ຳ: ຢູ່ໃນເຂດຊົນນະບົດ ເດັກນ້ອຍທີ່ໄດ້ໄປໂຮງຮຽນມີພຽງ 70%, ໃນຂະນະທີ່ຢູ່ເຂດຕົວເມືອງກວດເອົາ 84%. ເຊິ່ງສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ການເຂົ້າຮຽນຢູ່ເຂດຊົນນະບົດຕ່ຳ ສ່ວນໃຫຍ່ກໍ່ແມ່ນຍ້ອນເສັ້ນທາງການສັນຈອນບໍ່ສະດວກ, ເສັ້ນທາງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ກົງກັນຂ້າມ ຢູ່ເຂດຊົນນະບົດພັດມີເດັກນ້ອຍຈຳນວນຫຼາຍອາໄສຢູ່ເຊັ່ນ ຢູ່ເຂດພູດອຍ ແລະ ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ.
ຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບໃນການຮັບນັກຮຽນໂດຍອີງໃສ່ເພດ: ລະບົບການສຶກສາຂອງລາວມີບາງຂໍ້ທີ່ຍັງຖືກ່ຽວກັບບົດບາດຍິງຊາຍ. ຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບລະຫວ່າງຍິງ-ຊາຍນີ້ ສາເຫດຕົ້ນຕໍແມ່ນມາຈາກຄ່ານິຍົມທີ່ລ້າສະໄໝ ເຊັ່ນຍັງມີຫຼາຍຄົວເຮືອນໃນລາວ ທີ່ຍັງຍຶດຖືຕາມຮູບແບບເກົ່າ, ມີຄວາມແບ່ງແຍກລະຫວ່າງຍິງຊາຍ.
ໂຄງສ້າງການສຶກສາມີ 4 ພາກສ່ວນ: ລະບົບການສຶກສາຂອງລາວປະກອບມີ 4 ຂັ້ນຄືື: ການສຶກສາລະດັບອະນຸບານ; ການສຶກສາລະດັບປະຖົມ; ການສຶກສາລະດັບວິຊາການສະເພາະ-ວິຊາຊີບ ແລະ ການສຶກສາຂັ້ນມະຫາວິທະຍາໄລ. ໃນນັ້ນ, ອັດຕາການເຂົ້າຮຽນຊັ້ນປະຖົມກວດເອົາ 97%. ສ່ວນ ອັດຕາການເຂົ້າຮຽນໃນລະດັບມັດທະຍົມແມ່ນກວມເອົາພຽງ 3%. ດັ່ງນັ້ນ, ເຫັນໄດ້ວ່າເດັກນ້ອຍໃນລາວ ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບການສຶກສາຢ່າງທົ່ວເຖິງ.
ງົບປະມານການສຶກສາຍັງບໍ່ແທດເໝາະ: ຕາມການຄິດໄລ່ການຄາດຄະເນ ມີພຽງ 3.3% ຂອງ GDP ທັງໝົດຂອງລາວ ທີ່ໃຊ້ເຂົ້າໃນການສຶກສາ ເຊິ່ງເປັນອັດຕາທີ່ຕໍ່າທີ່ສຸດໃນໂລກ. ທຶນຮອນສ່ວນໃຫຍ່ ທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ ແມ່ນສຸມໃສ່ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ ໂດຍການສະໜອງຄວາມຕ້ອງການພື້ນຖານຊີີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນ ເຊັ່ນ: ອາຫານ, ນໍ້າສະອາດ ແລະ ທີ່ພັກອາໄສ.
ໂອກາດທີ່ຈະຫັນເປັນດີຈີຕອນຂອງການສຶກສາທາງໃນໄລຍະປັດຈຸບັນ
ການຫັນເປັນດີຈີຕອນຂອງການສຶກສາ ເປັນການເປີດໂອກາດຫຼາຍຢ່າງເພື່ອປັບປຸງ ແລະ ພັດທະນາການສຶກສາ, ສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການການຮຽນຮູ້ຂອງປະຊາຊົນໃນຍຸກເຕັກໂນໂລຊີ 4.0.
- ເສີມສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງດ້ານເຕັກນິກເຊັ່ນ: ການພັດທະນາເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານ ແລະ ອິນເຕີເນັດ, ຊ່ວຍອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ການຂະຫຍາຍການສຶກສາທາງອອນລາຍ.
- ເປີດກວ້າງການເຂົ້າເຖິງເຕັກໂນໂລຊີ: ຮັບປະກັນໃຫ້ນັກຮຽນ, ຄູສອນ ແລະ ຄະນະອຳນວຍການພາຍໃນໂຮງຮຽນ ສາມາດນໍາໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີ ເຊິ່ງຈະນຳໄປສູ່ສິ່ງທີ່ແປກໃໝ່ ແລະ ໂອກາດໃໝ່ໆ.
- ການພັດທະນາເນື້ອຫາດີຈິຕອນ: ການຫັນປ່ຽນທາງດ້ານການສຶກສາ ຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້ເນື້ອຫາແບບດີຈິຕອນ ໃຫ້ເໝາະສົມກັບຄວາມຕ້ອງການ ໃນການຮຽນ-ການສອນໃຫ້ທັນສະໄໝຕາມຍຸກປັດຈຸບັນ.
- ການພັດທະນາຂອງລະບົບການສຶກສາແບບອອນລາຍ: ແຟັດຟອມການຮຽນອອນລາຍ ແລະ ຫຼັກສູດອອນລາຍ ຊ່ວຍເປີດໂອກາດໃຫ້ທຸກຄົນເຂົ້າເຖິງການສຶກສາໄດ້ງ່າຍ ແລະ ເຫມາະສົມກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງບຸກຄົນ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນເພດໃດ, ຢູ່ຂົງເຂດໃດ ຫຼື ສະຖານະເສດຖະກິດແບບໃດ ກໍ່ສາມາດຮຽນຮູ້ໄດ້ເຊັ່ນດຽວກັນ.
- ການສະໜັບສະໜູນລົງທຶນຈາກລັດຖະບານ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງ: ລັດຖະບານ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງມີບົດບາດສຳຄັນຫຼາຍ ໃນການສົ່ງເສີມການຫັນເປັນດີຈີຕອນຂອງການສຶກສາ.
- ເຊື່ອມໂຍງເຕັກໂນໂລຊີເຂົ້າໃນຂະບວນການສອນ: ເຕັກໂນໂລຊີຊ່ວຍເສີມຂະຫຍາຍວິທີການສິດສອນ, ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມການຮຽນຮູ້ທີ່ມີການໂຕ້ຕອບ ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມຢ່າງປະສິດທິພາບ.
- ພັດທະນາທັກສະດ້ານດີຈິຕອນ ໃຫ້ແກ່ຄູອາຈານ ແລະ ນັກຮຽນ: ເພື່ອໃຫ້ປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນການຫັນເປັນດີຈີຕອນຂອງການສຶກສາ, ຕ້ອງຮັບປະກັນວ່າຄູອາຈານ ແລະ ນັກຮຽນຕ້ອງມີທັກສະ ແລະ ສາມາດນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີນັ້ນໆ.
- ການນຳໃຊ້ປັນຍາປະດິດ (AI) ໃນການສຶກສາ: ປັນຍາປະດິດ ຊ່ວຍເປີດໂອກາດໃໝ່ໆຫຼາຍຢ່າງເຂົ້າໃນຂົງເຂດການສຶກສາ.
- ສົ່ງເສີມ ແລະ ຄິດຄົ້ນນະວັດຕະກໍາການສຶກສາ: ການສົ່ງເສີມ ແລະ ຄິດຄົ້ນນະວັດຕະກໍາການສຶກສາ ແມ່ນໂອກາດໃນການພັດທະນາເຄື່ອງມືທີ່ຈະຊ່ວຍເຂົ້າໃນການສິດສອນ ແລະ ປັບປຸງຄຸນນະພາບການສຶກສາໃຫ້ດີຍິ່ງຂື້ນ.
ໂອກາດເຫຼົ່ານີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ການຫັນເປັນດີຈິຕອນຂອງການສຶກສາ ຊ່ວຍເປີດກວ້າງຫຼາຍໆໂອກາດ ແລະ ສິ່ງທີ່ຫນ້າສົນໃຈເຂົ້າມາ. ເພື່ອສາມາດປະສົບຜົນສໍາເລັດໃນສິ່ງທີ່ໄດ້ກ່າວມານີ້, ສິ່ງທີ່ສຳຄັນ ແມ່ນຕ້ອງການຄວາມເປັນຈິດຫນຶ່ງໃຈດຽວ ແລະ ຄວາມຮ່ວມມືປະສານສົມທົບຈາກແຕ່ລະຝ່າຍ ລວມທັງຄູອາຈານ, ນັກຮຽນ, ຄອບຄົວ, ຄົນໃນສັງຄົມ ແລະ ຝ່າຍລັດຖະບານ.
ສິ່ງທ້າທາຍ ແລະ ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຫັນເປັນດີຈິຕອນຂອງການສຶກສາ
ການຫັນເປັນດີຈິຕອນຂອງການສຶກສາ ແມ່ນໄດ້ນໍາມາເຊິ່ງຜົນປະໂຫຍດອັນໃຫຍ່ຫຼວງ. ເຖິງແນວໃດກໍ່ຕາມ, ໃນປັດຈຸບັນຍັງມີບາງຂໍ້ທີ່ເປັນສິ່ງທ້າທາຍ ແລະ ເປັນຂໍ້ຫຍຸ້ງຍາກເຊັ່ນ: ຍັງຂາດພື້ນຖານໂຄງລ່າງເຕັກນິກ ແລະ ອິນເຕີເນັດ, ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຝຶກອົບຮົມທັກສະດ້ານດີຈິຕອນໃຫ້ແກ່ຄູອາຈານ, ການຍອມຮັບການປ່ຽນແປງໃໝ່, ຄວາມແຕກຕ່າງໃນການເຂົ້າເຖິງເຕັກໂນໂລຊີ, ຄວາມແຕກຕ່າງດ້ານຄວາມຮູ້ຂອງຄູອາຈານ, ງົບປະມານລົງທຶນເບື້ອງຕົ້ນ,..
ບໍ່ຢາກປ່ຽນແປງໃໝ່
ຝ່າຍສະຖາບັນການສຶກສາອາດຈະເປັນຫ່ວງກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ເຕັກໂນໂລຊີຈະເຂົ້າມາທົດແທນລະບົບການສຶກສາແບບດັ້ງເດີມ ແລະ ບໍ່ກ້າທີ່ຈະກ້າວຂ້າມລະບົບແບບເກົ່າ. ສະນັ້ນ, ຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ສົ່ງເສີມໃຫ້ຄູອາຈານຮັບຮູ້ຈະແຈ້ງວ່າ ເຖິງເຕັກໂນໂລຢີຈະກ້າວໜ້າ ພຽງໃດ ກໍ່ບໍ່ສາມາດທົດແທນບັນດາຄູອາຈານໄດ້.
ຂາດທັກສະທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ
ຫນຶ່ງໃນປັດໃຈ ທີ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຂະບວນການຫັນປ່ຽນດິຈິຕອນໃນການສຶກສາ ແມ່ນການຂາດຄວາມຮູ້ ແລະ ທັກສະທາງດ້ານເຕັກໂນໂລຢີ. ປັດຈຸບັນ ມີຄູສອນຈໍານວນຫນ້ອຍ ທີ່ມີຄວາມເຂົ້າໃຈເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບວິທີການນໍາໃຊ້ເຄື່ອງມືດີຈິຕອນ ແລະ ສາມາດປັບໃຊ້ເຂົ້າໃນກິດຈະກໍາການຮຽນການສອນຢ່າງແທ້ຈິງ.
ຍຸດທະສາດໄລຍະຍາວ ທີ່ຖືກກໍານົດໄວ້ບໍ່ຊັດເຈນ
ເອີ້ນໄດ້ວ່າ ການຫັນປ່ຽນທາງດີຈິຕອນດ້ານການສຶກສາແມ່ນເປັນຂະບວນການໜຶ່ງທີ່ຕ້ອງໃຊ້ເວລາຍາວນານ ແລະ ຕໍ່ເນື່ອງ. ສະນັ້ນ, ການວາງແຜນ ແລະ ການສ້າງຍຸດທະສາດຈຶ່ງຖືວ່າເປັນສິ່ງທ້າທາຍ ຕ້ອງມີແຜນລະອຽດສຳລັບຜູ້ທີ່ເຄື່ອນໄຫວຢູ່ໃນຂົງເຂດດ້ານການສຶກສານີ້.
ເພື່ອສາມາດວາງຍຸດທະສາດໄລຍະຍາວໄດ້ ແມ່ນຈຳເປັນຕ້ອງຕອບຄໍາຖາມເຫຼົ່ານີ້ໄດ້:
- ເມື່ອມີເຄື່ອງມືດ້ານດີຈິຕອນເຂົ້າມາຊ່ວຍໃນວຽກງານດ້ານການສຶກສາ ທ່ານມີເປົ້າຫມາຍຢາກໃຫ້ສຳເລັດຫຍັງ?
- ເປັນໄປໄດ້ບໍ່ທີ່ຈະມີການເຊື່ອມໂຍງ ລະຫວ່າງເຕັກໂນໂລຢີດີຈິຕອນໃຫມ່ ເຂົ້າກັບລະບົບແບບເກົ່າທີ່ມີຢູ່ໃນປັດຈຸບັນ ແລະ ຈະສາມາດເຮັດສຳເລັດບໍ່?
- ຄູອານຈານ ແລະ ນັກຮຽນ ພ້ອມທີ່ຈະປ່ຽນແປງ ແລະ ຍອມຮັບສິ່ງໃໝ່ບໍ່?
- ທຸກຄົນມີສິດເທົ່າທຽມທີ່ຈະສຶກສາ ແລະ ຮຽນຮູ້ສິ່ງໃໝ່ໆເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່?
- ໂຮງຮຽນມີງົບປະມານພຽງພໍເພື່ອປ່ຽນແປງ, ປັບແຕ່ງ ແລະ ປັບປ່ຽນໂຄງລ່າງພື້ນຖານບໍ?
ຍັງບໍ່ມີການຄວບຄຸມອຸປະກອນການຮຽນແບບດີຈີຕອນຢ່າງໃກ້ຊິດ ແລະ ທົ່ວເຖິງ
ຕາມຕົວຈິງໃນປັດຈຸບັນ, ເຫັນໄດ້ວ່າອຸປະກອນການຮຽນຮູ້ແບບດິຈິຕອນມີຫຼາກຫຼາກ, ແຕ່ຍັງຂາດວິທີນຳໃຊ້ທີ່ຖືກຕ້ອງ ແລະ ບໍ່ມີການຄວບຄຸມເນື້ອຫາຢ່າງເຂັ້ມງວດ. ສິ່ງນີ້ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມບໍ່ສອດຄ່ອງຂອງຄວາມຮູ້, ເຮັດໃຫ້ເກີດຜົນສະທ້ອນຫຼາຍຢ່າງເຊັ່ນ: ເສຍເວລາ, ເສຍງົບປະມານ, …
ລະບຽບກົດໝາຍດ້ານການສຶກສາຍັງບໍ່ຄົບຖ້ວນ ທົ່ວເຖິງ
ປັດຈຸບັນລະບຽບກົດໝາຍກ່ຽວກັບການສຶກສາຍັງບໍ່ຄົບຖ້ວນ ເຊິ່ງເປັນສາເຫດໜຶ່ງທີ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສິດຊັບສິນທາງປັນຍາ, ຄວາມປອດໄພດ້ານຂໍ້ມູນຂ່າວສານ… ດັ່ງນັ້ນ, ສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ ການຫັນເປັນດີຈິຕອນໃນການສຶກສາ ແມ່ນໂອກາດສຳຄັນທີ່ຈະຊ່ວຍປັບປຸງລະບຽບການກ່ຽວກັບການສຶກສາເຊັ່ນ ເວລາຮຽນ, ວິທີການກວດສອບ ແລະ ຮັບຮູ້ຜົນການຮຽນອອນລາຍໄດ້ສະດວກ ແລະ ຮັດກຸມຂື້ນ.
ວິທີການແກ້ໄຂການຫັນເປັນດີຈິຕອນດ້ານການສຶກສາ ຂອງ Unitel
LaosEdu – ແມ່ນຫນຶ່ງໃນຜະລິດຕະພັນທີ່ Unitel ໄດ້ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນວຽກງານການສຶກສາ, ເຊິ່ງເປັນຜະລິດຕະພັນທີ່ມີຄວາມໝາຍ ແລະ ຊ່ວຍຍົກສູງຄຸນນະພາບການສຶກສາໃນລາວ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຍັງປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນຂະບວນການຫັນເປັນດີຈິຕອນແບບເຈາະຈົງສະເພາະ.
ຍົກສູງຄວາມສໍາຄັນຂອງການຫັນເປັນດີຈິຕອນດ້ານການສຶກສາ: ສິ່ງນີ້ຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຍົກສູງແນວຄິດ ແລະ ທັດສະນະຂອງຄູອາຈານແຕ່ລະຄົນ, ລວມເຖິງຄະນະອຳນວຍການ ຕະຫລອດຮອດບຸກຄະລາກອນທົ່ວໄປ ໃຫ້ເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຄວາມສໍາຄັນຂອງການຫັນເປັນດີຈິຕອນ ແລະ ຮ່ວມກັນສ້າງວັດທະນະທໍາດີຈິຕອນການສຶກສາແບບມີຄຸນນະພາບ.
ມີຖານຂໍ້ມູນການສຶກສາ: ຕ້ອງໄດ້ສຸ່ມໃສ່ຜັນຂະຫຍາຍລະບົບການໂອນຖ່າຍຂໍ້ມູນການສຶກສາແບບເຊື່ອມໂຍງ, ຜັນຂະຫຍາຍນຳເອົາເອກະສານທີ່ເປັນເອກະສານແບບເຈ້ຍ ຫັນມາເປັນເອກະສານແບບເອເລັກໂຕຣນິກເທື່ອລະກ້າວ ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ວຽກງານການຄຸ້ມຄອງເອກະສານມີສະດວກຍິ່ງຂຶ້ນ. ຜັນຂະຫຍາຍລະບົບພື້ນຖານໂຄງລ່າງອິນເຕີເນັດ ໃຫ້ເຊື່ອງໂຍງກັນ ແລະ ສາມາດນຳໃຊ້ອຸປະກອນເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານເຂົ້າໃນຕົວຈິງ ເພື່ອຮັບໃຊ້ການຮຽນ-ການສອນ, ສ້າງໂອກາດການຮຽນຮູ້ທີ່ເທົ່າທຽມກັນລະຫວ່າງພາກພື້ນ ຫຼື ຂົງເຂດທີ່ມີເງື່ອນໄຂເສດຖະກິດ – ສັງຄົມທີ່ແຕກຕ່າງກັນ.
ສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງອິນເຕີເນັດ ແລະ ອຸປະກອນເຕັກໂນໂລຢີ: ເພື່ອໃຫ້ມີຖານໂຄງລ່າງ ແລະ ອຸປະກອນ, ແມ່ນສາມາດເຊົ່າບໍລິການ ຫຼື ການລະດົມທຶນປະກອບສ່ວນຈາກສັງຄົມ. ເມື່ອມີພື້ນຖານໂຄງລ່າງ ແລະ ອຸປະກອນ ແມ່ນຈະຊ່ວຍໃຫ້ເທັກໂນໂລຍີ ກັບ ຖານຂໍ້ມູນດີຈິຕອນແບບສະເພາະເຊື່ອມເຂົ້າກັນໄດ້ຢ່າງສອດຄ່ອງ ເພື່ອສາມາດສ້າງລະບົບເກັບກຳຂໍ້ມູນ ມີຂໍ້ມູນຄາດຄະເນ, ຄາດເດົາ ແລະ ສາມາດສ້າງເປັນແອັບພລິເຄຊັນໃດຫນຶ່ງຂຶ້ນມາ ຫຼື ສ້າງເປັນບໍລິການທີ່ເໝາະສົມກັບນັກຮຽນຕາມແຕ່ກຸ່ມເປົ້າຫມາຍໄດ້ຊົມໃຊ້.
ສຳເລັດລະບົບກົດໝາຍ ແລະ ແອັບພິເຄຊັ່ນຄຸ້ມຄອງ: ດຳເນີນປະຕິບັດສຳເລັດ ເລື່ອງນະໂຍບາຍ ແລະ ກົດໝາຍຄຸ້ມຄອງ ເຊິ່ງມີບົດບາດສຳຄັນໃນການຄຸ້ມຄອງການສຶກສາ ແລະ ຮັບປະກັນສິດຂອງຜູ້ຮຽນ. ໃນນັ້ນ, ຕ້ອງມີຄວາມເອກະພາບກ່ຽວກັບຂໍ້ກຳນົດເຊັ່ນ: ການຜັນຂະຫຍາຍໃຊ້, ການໂອນຖ່າຍ ຫຼື ແບ່ງປັນຂໍ້ມູນ; ຮູບແບບການສອນ; ການຄຸ້ມຄອງປະສິດທິພາບຂອງຫຼັກສູດຮຽນແບບອອນລາຍ; ເງື່ອນໄຂຕ່າງໆໃນການເປີດໂຮງຮຽນ. ການຫັນປ່ຽນທາງດີຈິຕອນໃນການສຶກສາໂດຍໃຊ້ແອັບພິເຄຊັ່ນຄຸ້ມຄອງເປັນຫຼັກນີ້ ໃນປັດຈຸບັນແມ່ນມີຫຼາຍສະຖາບັນທີ່ກຳລັງນຳໃຊ້ຕົວຈິງຢູ່.
ການພັດທະນາຫຼັກສູດອອນລາຍ ຍັງໄດ້ປະກອບສ່ວນ ຊ່ວຍເຫຼືອເຂົ້າໃນການສ້າງບົດສອນ, ການສິດສອນຂອງຄູອາຈານເຊັ່ນ ຄູອາຈານທີ່ຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ, ເຂດທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ສະພາບດິນຟ້າອາກາດບໍ່ອຳນວຍ, ໂຮງຮຽນຍັງບໍ່ທັນສຳເລັດ…
