ປ່າໄມ້ໃຫ້ຊີວິດ ທຳລາຍປ່າໄມ້ ກໍຄືການທຳລາຍຊີວິດ ພວກເຮົາຕ້ອງມາຄິດຄຳນຶງ ແລະ ແກ້ໄຂຢ່າງຮີບດ່ວນ

ໂດຍ : ມຶກບໍ່ແຫ້ງ

ປ່າໄມ້ແມ່ນຊັບພະຍາກອນທີ່ລໍ້າຄ່າ ແກ່ການຄອງຊີບຂອງຄົນທົ່ວໂລກ, ປ່າໄມ້ລໍ່ລ້ຽງຊີວິດຂອງປະຊາຊົນໂດຍສະເພາະຜູ້ອາໄສຢູ່ເຂດຊົນນະບົດທີ່ປ່າໄມ້ໃຫ້ເກືອບທຸກຢ່າງທີ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການເພື່ອດຳລົງຊີວິດ ປະຈຳວັນ ແຕ່ພວກເຮົາໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບການສົ່ງເສີມຈິດສຳນຶກກ່ຽວກັບປ່າໄມ້ລາວຫຼາຍແລ້ວບໍ່ ? .

ເມື່ອວັນທີ 21 ມີນາ ທີ່ຜ່ານມາແມ່ນເປັນວັນປ່າໄມ້ສາກົນ ທີ່ສະມັດຊາໃຫຍ່ສະຫະປະຊາຊາດ ໄດ້ຮັບຮອງເອົາແຕ່ປີ 2012 ທີ່ຜ່ານມາ ແຕ່ການຮັບຮູ້ກ່ຽວກັບການສະເຫຼີມສະຫຼອງວັນດັ່ງກ່າວຍັງ ບໍ່ທັນກວ້າງຂວາງເທົ່າທີ່ຄວນຢູ່ປະເທດເຮົາທັ່ງທີ່ປະເທດນີ້ ປຽບເປີຍປ່າໄມ້ ຄືດັ່ງຄຳຂຽວ.

ໄລຍະຜ່ານມາ ລັດຖະບານ ກໍຄືກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ໄດ້ສຸມໃສ່ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນງານການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ການພື້ນຟູປ່າໄມ້ ໂດຍເລັ່ງໃສ່ການປ້ອງກັນການທຳລາຍປ່າໄມ້ ໃນເຂດຫວງຫ້າມ ໂດຍສະເພາະການບຸກລຸກເຂດປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດ ແລະ ອື່ນໆ ແນໃສ່ເພື່ອເຮັດໃຫ້ ສປປ ລາວ ມີເນື້ອທື່ປົກຫຸ້ມສີຂຽວກວມ 70% ໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ ເຊິ່ງມາຮອດປັດຈຸບັນ ສປປລາວເຮົາສາມາດ ກຳນົດເນື້ອທີ່ເປັນເຂດປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດໄດ້ເກືອບ 5 ລ້ານເຮັກຕາ.

ທ່ານ ທອງພັດ ວົງມະນີ ຮອງລັດຖະມົນຕີກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ປ່າໄມ້ ໄດ້ລາຍງານຜົນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານຄຸ້ມຄອງ ແລະ ປົກຮັກສາປ່າໄມ້ ຕໍ່ກອງປະຊຸມສະຫຼຸບວຽກງານການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນພັດທະນາກະສິກຳ ປ່າໄມ້ ແລະ ພັດທະນາທະນາຊົນນະບົດ ປະຈຳປີ 2022 ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ໃນປີ 1 ຜ່ານມາ ກະຊວງກະສິກຳໄດ້ສຳເລັດການສະເໜີລັດຖະບານອອກດຳລັດການສ້າງຕັ້ງອຸທິຍານແຫ່ງຊາດ 3 ແຫ່ງ ຍົກລະດັບປ່າສະຫງວນຂອງແຂວງ ຂຶ້ນເປັນແຫ່ງຊາດໄດ້ 2 ແຫ່ງ ເຮັດໃຫ້ມາຮອດປັດຈຸບັນ ສປປ ລາວ ມີປ່າສະຫງວນທັງໝົດ 177 ແຫ່ງ ໃນນີ້ ປ່າສະຫງວນແຫ່ງຊາດ 19 ແຫ່ງ ອຸທິຍານແຫ່ງຊາດ 6 ແຫ່ງ ເຂດອະນຸລັກພັນສັດປ່າ 1 ແຫ່ງ ປ່າສະຫງວນແຂວງ 57 ແຫ່ງ ແລະ ເມືອງ 95 ແຫ່ງ ລວມເນື້ອທີ່ ປ່າສະຫງວນ ແລະ ອຸທິຍານແຫ່ງຊາດທັງໝົດ 4,9 ລ້ານເຮັກຕາ ນອກນັ້ນ ຍັງສຳເລັດຂັ້ນພື້ນຖານ ກ່ຽວກັບ ການພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວທຳມະຊາດ ແບບມີສ່ວນຮ່ວມ ລະຫວ່າງພາກລັດ ເອກະຊົນ ແລະ ປະຊາຊົນໃນເຂດອຸທິຍານແຫ່ງຊາດໄດ້ 6 ແຫ່ງ.

ໃນຊີວິດຈິງແລ້ວ, ປະຊາກອນຂອງປະເທດເຮົາປະມານ 70% ທີ່ອາໄສ ຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ ແມ່ນອີງອາໄສປ່າໄມ້ນັບແຕ່ເກັບຜັກຫັກໜໍ່ເພື່ອເປັນອາຫານປະຈຳວັນ, ພ້ອມນັ້ນປ່າໄມ້ຍັງເປັນບ່ອນສະໜອງຢາພື້ນເມືອງທີ່ຫຼາກຫຼາຍຊະນິດ, ເປັນບ່ອນສະໜອງວັດຖຸດິບເພື່ອປຸກສ້າງທີ່ຢູ່ອາໄສ, ອາຄານ ສະຖານທີ່ຕ່າງໆ.

ພ້ອມນັ້ນ  ປ່າໄມ້ຍັງເປັນຜູ້ຄວບຄຸມຄວາມສົມດູນຂອງລະບົບນິເວດໄດ້ດີ, ເຮັດໃຫ້ແມ່ນໍ້າມີຄວາມອຸດົມສົມບູນ. ປ່າໄມ້ຍັງເປັນແຫຼ່ງລາຍຮັບທີ່ສຳຄັນຂອງປະຊາຊົນ, ອີງຕາມຂໍ້ມູນຂອງອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເພື່ອການພັດທະນາ (UNDP) ໃຫ້ຮູ້ວ່າເຄື່ອງປ່າຂອງດົງກວມເອົາ10%  ຂອງລາຍໄດ້ລວມຂອງປະເທດເຮົາ, ຍິ່ງປະຊາຊົນທີ່ອາໄສໃກ້ປ່າການເກັບເຄື່ອງປ່າຂອງດົງຍິ່ງແມ່ນແຫຼ່ງລາຍຮັບທີ່ສຳຄັນຂອງເຂົາເຈົ້າ ເຊັ່ນ ການເກັບໝາກຈອງ, ຂີ້ຊີ ຂອງປະຊາຊົນເຂດເມືອງສະໜາມໄຊໄດ້ເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າເບີກບານມ່ວນຊື່ນເພາະມີລາຍໄດ້ຈາກການຂາຍເຄື່ອງປ່າຂອງດົງດັ່ງກ່າວ.

ນອກນັ້ນ ປະຊາຊົນໃນເຂດອື່ນໆ ຂອງສປປ ລາວ ກໍຍັງກາງຕໍ່ໃສ່ກັບປ່າໄມ້ເພື່ອການຄອງຊີບເຂົາເຈົ້າມາໄດ້ຫຼາຍເຊັ່ນຄົນ.ແຕ່ແນວໃດກໍຕາມ, ມາຮອດປັດຈຸບັນ ປ່າໄມ້ລາວໄດ້ຮັບການຄຸກຄາມດ້ວຍຫຼາຍຮູບແບບ, ການຂຸດຄົ້ນໄມ້ແບບຜິດກົດໝາຍ ແລະ ຊະຊາຍ ໃນຊຸມປີຜ່ານມາ, ການບຸກເບີກປ່າໄມ້ ຈາກບັນດາໂຄງການທີ່ໄດ້ຊື່ວ່າ “ໂຄງການພັດທະນາ” ຕ່າງໆ, ນອກນັ້ນຍ້ອນມີທາງເລືອກທີ່ຈຳກັດ, ປະຊາຊົນ ຈຳນວນໜຶ່ງ ຍັງສືບຕໍ່ເຮັດໄຮ່ເລື່ອນລອຍ.

ແຕ່ແນວໃດກໍຕາມ, ລັດຖະບານໄດ້ພະຍາຍາມປົກປັກຮັກສາປ່າໄມ້ລາວ ດ້ວຍຫຼາຍ ວິທີ, ເປັນຕົ້ນການອກກຄຳສັ່ງຂອງທ່ານາຍົກ ເລກທີ 15 ວ່າດ້ວຍການຄວບຄຸມການຕັດໄມ້ ແລະ ເຄື່ອນຍ້າຍໄມ້ທີ່ຫຼາຍຄົນຮູ້ຈັກດີ ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ການທຳລາຍປ່າໄມ້ຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ເຖິງວ່າຍັງມີຂໍ້ຄົງຄ້າງບາງປະການກໍຕາມ ແຕ່ກໍເປັນຂີດໝາຍສຳຄັນຍິ່ງ, ພ້ອມນັ້ນ ລັດຖະບານຍັງວາງຄາດໝາຍເພີ່ມການປົກຫຸ້ມຂອງປ່າໄມ້ລາວໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ ໃນຊຸມປີຂ້າງໜ້າໂດຍການສົ່ງເສີມການປູກ ແລະ ຟື້ນຟູປ່າໄມ້ໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ.

ສິ່ງສຳຄັນ ຜູ້ຂຽນຄິດວ່ານອກຈາກ ສປປ ລາວ ເຮົາມີວັນປູກຕົ້ນໄມ້ ວັນທີ 1 ມິຖຸນາທີ່ຫຼາຍຄົນຮູ້ຈັກແລ້ວ, ການສະເຫຼີມສະຫຼອງວັນປ່າໄມ້ສາກົນ ກໍມີຄວາມສຳຄັນທີ່ຈະຊຸກດັນໃຫ້ປວງຊົນລາວເຂົ້າໃຈ ແລະຊື່ນຊົມວ່າ ປ່າໄມ້ລາວເຮົາສູງຄ່າແກ່ຊີວິດພວກເຮົາພຽງໃດ ແລະ ເປັນຫຍັງພວກເຮົາຈຶ່ງຈະຕ້ອງພ້ອມກັນປົກປັກຮັກສາປ່າໄມ້ເຫຼົ່ານັ້ນຄົງຢູ່ກັບຄົນລາວຕະຫຼອດໄປ.