ການເມືອງ-ແນວຄິດ-ວັດທະນະທຳ ຖັນແຖວພະນັກງານການນຳຕ້ອງໄປກ່ອນ

ໂດຍ: ທິດກໍ່າ

ໃນໂອກາດໂອ້ລົມຕໍ່ກອງປະຊຸມວຽກງານການເມືອງ-ແນວຄິດທົ່ວປະເທດຄັ້ງທີ V ວັນທີ 18 ພະຈິກ 2022 ຜ່ານມາ, ສະຫາຍ ທອງລຸນ ສີສຸລິດ ເລຂາທິການໃຫຍ່ ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ, ປະທານປະເທດ ແຫ່ງ ສປປ ລາວ ໄດ້ກ່າວຫລາຍບັນຫາສຳຄັນ, ພົ້ນເດັ່ນ ແລະ ມີຄວາມໝາຍທີ່ສຸດ ເຊິ່ງພວກເຮົາເຈົ້າຂ້ອຍ, ຖັນແຖວພະນັກງານ ຕະຫລອດເຖິງປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າຕ້ອງໄດ້ພາກັນຄິດ ແລະ ພ້ອມກັນປະຕິບັດໃຫ້ເກີດດອກອອກຜົນ ເຊິ່ງກ່ອນອື່ນໝົດຕ້ອງເຂົ້າໃຈວ່າ ວຽກງານການເມືອງ-ແນວຄິດ-ວັດທະນະທຳນັ້ນ ມັນເປັນບັນຫາກົກຂອງພັກໃນໄລຍະໃໝ່ ຍ້ອນວ່າມັນຕິດພັນກັບການດຳລົງຊີວິດປະຈຳວັນ ທັງສອດຫ້ອຍເຂົ້າໃນທຸກການເຄື່ອນໄຫວຂອງອົງການຈັດຕັ້ງພັກ-ລັດ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ.

ຖ້າຈະເວົ້າໃຫ້ແຈ້ງກໍຄື ຈາກທິດສະດີໄປສູ່ພຶດຕິກຳຕົວຈິງ. ໝາຍຄວາມວ່າ: !!ເວົ້າແລ້ວຕ້ອງເຮັດຄືກັບຄຳເວົ້າ, ເຮັດໃຫ້ເປັນຮູບປະທຳອີ່ຫລີ ເຮັດໃຫ້ຖືກຕ້ອງ, ໃຫ້ເກີດດອກອອກຜົນແທ້ໆ ບໍ່ໃຫ້ເປັນທິດສະດີນ້ຳເຕົ້າເປົ່າ!!.

ສະຫາຍ ເລຂາທິການໃຫຍ່ ຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ, ປະທານປະເທດ ແຫ່ງ ສປປ ລາວ ທອງລຸນ ສີສຸລິດ ຍັງໄດ້ກ່າວຢ້ຳວ່າ: ການນຳພາທີ່ດີທີ່ສຸດແມ່ນການນຳພາດ້ວຍການເປັນແບບຢ່າງ, ຜູ້ນຳພານອກຈາກກຳແໜ້ນແນວທາງນະໂຍບາຍແລ້ວ ຍັງຕ້ອງມີຄຸນນະທຳ, ມີວິໄສທັດ, ເປັນຄົນພາວະວິໄສ, ມີໄຫວພິບ, ຮູ້ຈັກເອົາໃຈເຂົາມາໃສ່ໃຈເຮົາ, ຮູ້ຈິດຕະສາດຂອງສັງຄົມລາວ, ຮູ້ຄວາມມຸ້ງມາດປາດຖະໜາຂອງປະຊາຊົນ ເພື່ອດຶງດູດເຕົ້າໂຮມເອົາກຳລັງແຮງຂອງປະຊາຊົນມາຊ່ວຍພັກຊ່ວຍການນຳຢ່າງກວ້າງຂວາງ ປະຕິບັດຕາມຄຳຂວັນທີ່ວ່າ: ເວົ້າຕ້ອງໄປຄຽງຄູ່ກັບເຮັດ, ເຮັດໃຫ້ໄປຄຽງຄູ່ກັບເວົ້າ!! ນີ້ຄືສັດຈະທຳແຫ່ງຄວາມເປັນຈິງ !! ຢາກເຮັດໃຫ້ວຽກງານການເມືອງ-ແນວຄິດໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ ພັກເຮົາຕ້ອງໄດ້ແກ້ໄຂບັນຫາຄື: ແກ້ການສໍ້ລາດບັງຫລວງ, ແກ້ຄວາມບໍ່ດຸ່ນດ່ຽງໃນການພັດທະນາ, ແກ້ພະຍາດອາດຍາສິດຫ່າງເຫີນຈາກມະຫາຊົນ, ຂາດນ້ຳໃຈຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນ, ເປັນເຈົ້ານາຍຢູ່ເໜືອປະຊາຊົນ, ໜີບເຕັງປະຊາຊົນ, ແກ້ແນວຄິດມັກງ່າຍ, ບໍ່ສົນບໍ່ກ່ຽວ, ເອົາຕຳແໜ່ງມາກອດໄວ້, ບໍ່ຢາກແຕະຕ້ອງໃຜ…!!!

ຢ່າງໃດກໍດີ, ຕໍ່ບັນຫາທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງນັ້ນ ໃນຫລາຍໆປີຜ່ານມາ ໂດຍສະເພາະນັບແຕ່ປະເທດຊາດຂອງພວກເຮົາໄດ້ເປີດກວ້າງເສດຖະກິດສູ່ໂລກພາຍນອກ ຫລື ເວົ້າອີກຢ່າງໜຶ່ງກໍແມ່ນນັບແຕ່ເລີ່ມມີການປ່ຽນແປງໃໝ່ມາແຕ່ປີ 1986 ເຮັດໃຫ້ແນວຄິດຂອງພະນັກງານຈຳນວນບໍ່ໜ້ອຍກະທຳຜິດເຂວຕໍ່ແນວທາງການປ່ຽນໃໝ່ ເຊິ່ງບາງຄົນກໍໃຫ້ທັດສະນະວ່າ ກ້າວສູ່ຍຸກປ່ຽນແປງໃໝ່ ພະນັກງານຄົນໃດບໍ່ຮູ້ຊອກຫາເງິນຄຳຄືຄົນປະຫວັດສາດປະໄວ້, ບາງຄົນກໍເວົ້າວ່າ ຢາກໃຫ້ປະເທດຊາດຮັ່ງມີຕ້ອງໃຫ້ບຸກຄົນຮັ່ງມີກ່ອນ, ເມື່ອໃດບຸກຄົນຮັ່ງມີແລ້ວ ປະເທດຊາດຈະຮັ່ງມີເອງ. ເລີ່ມຈາກແນວຄິດນີ້ ທຸກຄົນໂອກາດສວຍໃຊ້ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເພື່ອຊອກຫາລາຍໄດ້ມາໃຫ້ຕົນເອງ.

ຜູ້ເຮັດນຳເງິນກໍກິນເງິນ, ຜູ້ເຮັດນຳດິນກໍກິນດິນ, ຜູ້ທີ່ເຮັດນຳໄມ້ກໍກິນໄມ້ ແລະ ອື່ນໆ. ສ່ວນຜູ້ຢູ່ໃນຂົງເຂດບໍລິຫານກໍຫາແຜນກິນເງິນງົບປະມານ, ເລີ່ມພາກັນສໍ້ລາດບັງຫລວງ, ຫາທຸກວິທີເພື່ອໃຫ້ໄດ້ເງິນມາສ້າງຮັ່ງຄູນມີໃຫ້ຕົນເອງ ແລະ ພວກພ້ອງ, ເກີດປາກົດການຈຸ້ມເຈື້ອພວກພ້ອງຈົນກ້າວໄປເຖິງການຊື້ຈ້າງຕຳແໜ່ງງານ, ຊື້ຈ້າງເຂົ້າເຮັດວຽກໃນຂະແໜງການເສດຖະກິດ. ສະຫລຸບແລ້ວ ຜູ້ທີ່ພາເຮັດພາໄປກໍແມ່ນພະນັກງານນຳພາໃນກົງຈັກບໍລິຫານ.

ໃນຂັ້ນຕໍ່ໄປຖ້າເມື່ອໃດພະນັກງານຫລັກແຫລ່ງນຳພາເປັນແບບຢ່າງທີ່ດີ ເມື່ອນັ້ນປະເທດຊາດຈະເດີນໜ້າພັດທະນາຢ່າງກ້າວກະໂດດຂັ້ນຢ່າງແທ້ຈິງ. ສະນັ້ນ ເມື່ອເວົ້າເຖິງວຽກງານການເມືອງ-ແນວຄິດ ພະນັກງານຫລັກແຫລ່ງນຳພາຕ້ອງໄປກ່ອນ, ເຮັດກ່ອນ, ເປັນແບບຢ່າງກ່ອນ ເພື່ອໃຫ້ຂັ້ນລຸ່ມ ແລະ ມະຫາຊົນ ແລະ ປະຊາຊົນເຂົາເຊື່ອຖື. ກົງກັນຂ້າມ ຖ້າພະນັກງານຫລັກແຫລ່ງນຳພາຍັງພາກັນລວາດແຂ້ວເຕົ່າຄືຜ່ານມາ ວຽກງານການເມືອງ-ແນວຄິດອາດຈະຍັງກາຍເປັນທິດສະດີນ້ຳເຕົ້າເປົ່າຢ່າງແນ່ນອນ.