ກຽມເຄື່ອງຫໍ່ເຂົ້າພຽງພໍເພື່ອແບ່ງປັນ 4 ສ່ວນ ແກ່ນແທ້ຂອງບຸນຫໍ່ເຂົ້າປະດັບດິນ

ຂໍ້ມູນຈາກປຶ້ມວັດທະນະທຳລາວ ໂດຍສະເພາະໃນບົດສຶກສາປະເພນີລາວໃນຮີດສິບສອງກ່ຽວກັບບຸນເດືອນເກົ້າ(ບຸນຫໍ່ເຂົ້າປະດັບດິນ) ລະບຸວ່າ: ບຸນຫໍ່ເຂົ້າປະດັບດິນ ມີພິທີການສຳຄັນຄື ການເຮັດຫໍ່ເຂົ້າ ເພື່ອອຸທິດສ່ວນກຸສົນໄປໃຫ້ດວງວິນຍານຜູ້ລ່ວງລັບໄປແລ້ວໃນຕອນເຊົ້າມືດ ເຊິ່ງປະກອບມີພືດທັນຍາຫານທີ່ອຸດົມສົມ ບູນ ແລະ ຄຳວ່າ ເຂົ້າປະດັບດິນ ໄດ້ແກ່ເຂົ້າ ແລະ ຂອງຄາວ, ຫວານພ້ອມທັງໝາກພູ, ຢາສູບທີ່ຫໍ່ດ້ວຍໃບຕອງ, ຢາຊອງ ຫລື ວັດຖຸອື່ນໆແລ້ວນຳໄປວາງ ຫລື ຫ້ອຍໄວ້ຕາມຕົ້ນໄມ້ ຫລື ພື້ນດິນໃນຕອນເຊົ້າມືດ ວັນແຮມ 14 ຄໍ່າ ເດືອນ 9 ຕາມແບບສະໄໝເກົ່າ. ຂະນະທີ່ສະໄໝປັດຈຸບັນເຫັນວ່າ ເຖິງໃຫ້ໄປ ຜູ້ຕາຍກໍບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນຈຶ່ງນິຍົມເອົາໄປຖວາຍພະສົງແລ້ວຈິ່ງອຸທິດໃຫ້ຜູ້ຕາຍ ຈຶ່ງຈະໄດ້ຮັບຜົນດັ່ງຕົວຢ່າງ ຍາດ ພະເຈົ້າພິມພິສານ ກິນຂອງສົງແລ້ວຕົກນະລົກເຖິງ 91 ກັບ. ດັ່ງນັ້ນພະເຈົ້າພິມພິສານ ຈຶ່ງທຳບຸນຖວາຍທານແກ່ພະພຸດທະເຈົ້າ ພ້ອມພະສົງ 500 ອົງ ແລ້ວອຸທິດໃຫ້ຍາດເພື່ອໃຫ້ຍາດໄດ້ຮັບ ແລະ ໄປເກີດໃນສະຫວັນ.

ມີເລື່ອງເລົ່າໄວ້ໃນພະທຳມະບົດວ່າ: ຍາດຂອງພະເຈົ້າພິມພິສານ ກິນຂອງສົງຕາຍໄປເກີດເປັນເຜດ, ພະ ເຈົ້າພິມພິສານໄດ້ຖວາຍທານແກ່ພະສົງ ມີພະພຸດທະເຈົ້າເປັນປະທານ, ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຊົງອຸທິດຜົນທານນັ້ນໄປໃຫ້ແກ່ເຜດທີ່ເປັນຍາດ. ເມື່ອບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນທານກໍພາກັນເປັ່ງສຽງພິລຶກທີ່ໜ້າກົວ ໃກ້ພະລາຊະນິເວດໃນຍາມລາຕີ. ຕື່ນເຊົ້າມາ, ພະເຈົ້າພິມພິສານກໍໄປທູນຖາມພະພຸດທະອົງແລ້ວພະອົງກໍແນະທາງໃຫ້ເຊັ່ນໃຫ້ຖວາຍທານ ສົ່ງປັດໃຈໄທຍະທານທຳອຸທິດໄປໃຫ້ ແລະ ເຜດທີ່ເປັນຍາດກໍໄດ້ຮັບຜົນທານ. ໃນຂະນະການເຮັດ ບຸນເຂົ້າປະດັບດິນກໍຖືກັນວ່າ ເຮັດບຸນອຸທິດຜົນໃຫ້ແກ່ຍາດທີ່ຕາຍແລ້ວ, ຊາວລາວເຮົາສ່ວນຫລາຍເອົາໃຈ ໃສ່ປະຕິບັດປະເພນີນີ້ດີແທ້ ເພາະຖືກັນວ່າເປັນ ວັນລະນຶກເຖິງຍາດໆ.

ເມື່ອເຖິງວັນແຮມ 13 ຄ່ຳ ກໍກຽມອາຫານຄາວຫວານມີ ເຜືອກ, ມັນ, ສາລີ, ເຂົ້າຕົ້ມເຂົ້າໜົມ, ນ້ຳອ້ອຍ, ນ້ໍາຕານ ແລະ ຢາສູບໃຫ້ພຽງພໍກະວ່າໃຫ້ແບ່ງເປັນສີ່ສ່ວນຄືສ່ວນໜຶ່ງລ້ຽງດູໃນຄອບຄົວ ແຈກຍາດພີ່ນ້ອງ, 1 ສ່ວນອຸທິດໃຫ້ຍາດທີ່ຕາຍໄປ, 1 ສ່ວນທໍາບຸນຕັກບາດ, 1 ສ່ວນ ເມື່ອເຖິງຕອນເຊົ້ານຳເອົາຂອງທີ່ຈັດໄວ້ສ່ວນໜຶ່ງໄປຕັກບາດຖວາຍພະສົງ. ສ່ວນເຄື່ອງໃນຫໍ່ເຂົ້າ ກໍມີເຂົ້າສຸກ, ສາລີ, ເຂົ້າຕົ້ມ, ເຂົ້າຕອກແຕກ, ຖົ່ວດິນ, ຊີ້ນ ແລະ ປາ, ໝາກສີດາ, ໝາກເໝົ້າ, ໝາກບົກ, ໝາກເຄັງ, ໝາກແຊວ, ອ້ອຍ, ກ້ວຍ, ຄຳໝາກ, ກອກຢາ, ດອກໄມ້ 1 ຄູ່ , ທຽນ 1 ຄູ່. ຫລັງຈາກກຽມຄົບແລ້ວນຳໄປຫໍ່ໃສ່ໃບຕອງ.