1 ພຶດສະພາ ຄືທີ່ມາຂອງ 8 ຊົ່ວໂມງຕໍ່ມື້

ໂດຍ: ທິດກໍ່າ

ເຖິງວ່າວັນກຳມະກອນສາກົນໄດ້ຜ່ານພົ້ນໄປບໍ່ພໍເທົ່າໃດວັນແລ້ວກໍຕາມ, ແຕ່ວັນດັ່ງກ່າວກໍຍັງຄົງມີຄວາມໝາຍທາງດ້ານປະຫວັດສາດ ແລະ ຍັງຍືນຍົງຢູ່ໃນອຸດົມການຂອງຊາວຜູ້ອອກແຮງງານໃນທົ່ວໂລກຕະຫລອດໄປ. ອີງຕາມປະຫວັດສາດຄວາມເປັນມາຂອງວັນກຳມະກອນສາກົນ ວັນທີ 1 ພຶດສະພາ ທີ່ພວກເຮົາພາກັນຈົດຈຳລຳລຶກ ແລະ ຖືເປັນວັນສຳຄັນທາງປະຫວັດສາດມາຮອດທຸກວັນນີ້ ມັນບໍ່ແມ່ນໄດ້ມາແບບງ່າຍໆຄືປອກກ້ວຍ ມັນໄດ້ຜ່ານຂະບວນການຕໍ່ສູ້ຂອງກຳມະກອນຜູ້ທີ່ຖືກກົດຂີ່ຂູດຮີດ, ເສຍສະຫລະເລືອດເນື້ອເພື່ອຍາດເອົາສິດສະເໝີພາບ ແລະ ຄວາມເປັນທຳຈາກພວກນາຍທຶນດ້ວຍຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກ, ທໍລະຫົດອົດທົນ ມີຜູ້ຕາຍຜູ້ຍັງ ເຊິ່ງໄດ້ບັນທຶກໃນເຫດການປະຫວັດສາດມາຢ່າງຍາວນານ ນັບແຕ່ວັນທີ 1 ພຶດສະພາ 1886 ຈົນມາເຖິງທຸກວັນນີ້.

ນັບແຕ່ຊຸມປີ 1800 ກວ່າໆ ຫາປີ 1886 ລະບອບນາຍທຶນໄດ້ກ້າວສູ່ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ, ທັນສະໄໝ, ເລີ່ມມີໂຮງຈັກໂຮງງານ ແລະ ວັດຖຸອຸປະກອນຕ່າງໆ ເພື່ອນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນການຜະລິດ. ເມື່ອເປັນຄືດັ່ງວ່ານີ້ ກຳລັງທີ່ນຳໃຊ້ເຂົ້າໃນການຜະລິດ ແລະ ບັນຊາເຄື່ອງຈັກເຄື່ອງລາງກໍແມ່ນຄົນແມ່ນກຳມະກອນຊາວຜູ້ອອກແຮງງານອັນເປັນກຳລັງການຜະລິດທີ່ສຳຄັນໃນແຕ່ລະໂຮງຈັກໂຮງງານ ຫລື ພື້ນຖານການຜະລິດໃນແຕ່ລະແຫ່ງ, ແຕ່ລະຂົງເຂດ. ໃນຍຸກນັ້ນ ປະເທດທີ່ກ້າວສູ່ຄວາມຈະເລີນກ້າວໜ້າ, ທັນສະໄໝກວ່າໝູ່ກໍແມ່ນປະເທດອັງກິດ ແລະ ຕໍ່ມາກໍແມ່ນອາເມລິກາ. ໃນການເຮັດວຽກຂອງກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານນັ້ນ ພວກນາຍທຶນເຂົາບັງຄັບໃຫ້ອອກແຮງງານຈົນເກືອບວ່າບໍ່ມີເວລາພັກຜ່ອນ ແຖມຍັງໃຫ້ເຮັດວຽກເກີນໂມງເກີນເວລາແຕ່ 14 ເຖິງ 15 ຊົ່ວໂມງໃນແຕ່ລະມື້. ຜ່ານຂະບວນວິວັດນັ້ນ ພວກກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານຫລາຍພັນຄົນເລີຍຮ່ວມພະລັງກັນລຸກຂຶ້ນມາຕໍ່ສູ້ເພື່ອຮຽກຮ້ອງເອົາສິດສະເໝີພາບ ແລະ ຮຽກຮ້ອງເອົາຄວາມເປັນທຳມາໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ. ໃນຂະບວນທີ່ລຸກຂຶ້ນມາຕໍ່ສູ້ນັ້ນ ໃນເບື້ອງຕົ້ນພວກນາຍທຶນເຂົາກໍບໍ່ຍອມຮັບເອົາແບບງ່າຍໆ ພວກເຂົາຍັງໄປຈ້າງຕຳຫລວດ ແລະ ເຈົ້າໜ້າທີ່ທີ່ເປັນໃຈກັບເຂົາມາປາບປາມພວກກຳມະກອນທີ່ພາກັນເດີນຂະບວນປະທ້ວງຈົນມີການຕໍ່ສູ້ກັນແບບນອງເລືອດ. ການຕໍ່ສູ້ກັນທີ່ໜັກໜ່ວງກວ່າໝູ່ກໍແມ່ນຢູ່ສະຫະລັດອາເມລິກາຈົນມີຜູ້ເຈັບຜູ້ເປັນ ແລະ ລົ້ມຕາຍເສຍຊີວິດເປັນຈຳນວນຫລວງຫລາຍ.

ຈາກຜົນແຫ່ງການຕໍ່ສູ້, ສະຫະພັນແຮງງານສາກົນກໍໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນ ທັງກຳນົດນະໂຍບາຍຕ່າງໆອອກມາຢ່າງຊັດເຈນ ແລະ ເປັນທຳຄື: ໃຫ້ກຳມະກອນທັງຫລາຍໃນທົ່ວໂລກເຮັດວຽກ 8 ຊົ່ວໂມງຕໍ່ມື້. ນອກນັ້ນກໍຮຽກຮ້ອງເອົາສິດໃນການພັກຜ່ອນ, ສິດໃນການຮໍ່າຮຽນເອົາເຕັກນິກວິຊາການຕ່າງໆ ເພື່ອພັດທະນາຕົນເອງຕາມເງື່ອນໄຂອັນຈຳເປັນທີ່ສົມຄວນໄດ້ຮັບ. ໃນວາລະອັນສຳຄັນຂອງກອງປະຊຸມຄັ້ງປະຖົມມະເລີກຂອງສະຫະພັນແຮງງານສາກົນອີກອັນໜຶ່ງກໍຄື ໄດ້ກຳນົດເອົາວັນທີ 1 ພຶດສະພາຂອງທຸກໆປີເປັນວັນແຮງງານສາກົນ ຫລື ທີ່ເອີ້ນກັນຢ່າງໜຶ່ງກໍແມ່ນວັນກຳມະກອນສາກົນ ວັນທີ 1 ເດືອນພຶດສະພານັ້ນເອງ. ນັບແຕ່ມື້ນັ້ນເປັນຕົ້ນມາ ໃນແຕ່ລະປີພວກເຮົາກໍຈັດກິດຈະກຳລະນຶກ, ສະເຫລີມສະຫລອງຕາມຄວາມສາມາດ ແລະ ເງື່ອນໄຂຕົວຈິງຂອງແຕ່ລະປະເທດ. ແຕ່ອັນສຳຄັນທີ່ສຸດຮອດວັນທີ 1 ພຶດສະພາຂອງທຸກໆປີ ກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານໃນທົ່ວໂລກຕ້ອງໄດ້ພັກເພື່ອປະຕິບັດຕາມກົດບັດທີ່ສະຫະພັນແຮງງານສາກົນໄດ້ກຳນົດໄວ້. ນີ້ຄືເຫດຜົນທາງປະຫວັດສາດສຳຄັນອັນໜຶ່ງຂອງໂລກ.

ແນວໃດກໍດີ, ສຳລັບ ສປປ ລາວເຮົາແລ້ວ ນັບແຕ່ປະເທດຊາດໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍມາແຕ່ປີ 1975 ຮອດປັດຈຸບັນ, ພັກ ແລະ ລັດຖະບານເຮົາໄດ້ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນ ແລະ ຖືວັນທີ 1 ພຶດສະພາ ເປັນວັນອັນສຳຄັນທາງປະຫວັດສາດຂອງໂລກ ເມື່ອຮອດວັນທີ 1 ເດືອນພຶດສະພາຂອງທຸກໆປີ ກຳມະກອນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານລາວຕ້ອງໄດ້ພັກ. ນີ້ຄືສິດສະເໝີພາບຕໍ່ໜ້າກົດໝາຍຂອງ ສປປ ລາວ ທີ່ມີພັນທະຕໍ່ສາກົນນັບແຕ່ມື້ກຳເນີດຂອງ ສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ ເປັນຕົ້ນມາ.